Łza ścięgna Peroneus brevis

łzy ścięgna Peroneus brevis są ostre lub przewlekłe i mogą być bezobjawowe lub związane z bocznym bólem kostki i (lub) niestabilnością. Często występują na poziomie rowka retromalleolarnego.

Epidemiologia

małe serie przypadków obejmują pacjentów w wieku od 13 do 65 lat 2,4. Badania zwłok wykazały częstość występowania ~25% (zakres 11-37%) 6.

urazy peroneus brevis są częstsze niż urazy peroneus longus 4,5., Łzy obu ścięgien peronowych są jednocześnie mniej powszechne 5,7.

Prezentacja kliniczna

małe badania sugerują, że ~50% łez peroneus brevis zdiagnozowanych obrazowo jest bezobjawowe 4.

najbardziej objawowe łzy (~60%) występują po zgłoszonym urazie, najczęściej po skręceniu kostki bocznej (60%) 2. Jednak uraz może również wystąpić powoli jako proces zwyrodnieniowy bez izolowanego epizodu 5.

objawy mogą obejmować ból, obrzęk i rumień przy kostce bocznej, który pogarsza się wraz z aktywnością., Podejrzewa się wysoki wskaźnik urazu ścięgna strzałkowego u osób z przewlekłą niestabilnością kostki. Istnieje również związek z schorzeniami ogólnoustrojowymi, np. reumatoidalnym zapaleniem stawów, cukrzycą lub miejscowym wstrzyknięciem steroidów 1.

patologia

ścięgno peroneus brevis znajduje się między ścięgnem peroneus longus a rowkiem retromalleolarnym kości strzałkowej, prawdopodobnie predysponując je do urazów spowodowanych zużyciem mechanicznym, szczególnie w zgięciu grzbietowym.

urazy i zwichnięcia ścięgien mogą prowadzić do zwyrodnienia., Inne warianty anatomiczne mogą predysponować do urazu:

• niedomykalność ponadprzeciętnego retinakulum strzałkowego górnego
• nisko leżący mięsień peroneus brevis brzuch lub wariant mięsień peroneus quartus

w miarę rozwoju łzy brevis ścięgno długie przesuwa się do przodu w Przestrzeń, co dodatkowo antagonizuje uraz i zapobiega gojeniu.

jeden z przeglądów chirurgicznych stwierdził, że 40% osób poddanych naprawie brevis miało długie łzy podczas operacji, które są prawdopodobnie wtórne do zmian zwyrodnieniowych po migracji 2., do identyfikacji łzy ścięgna 3:

• częściowe rozdarcie: nieciągłość i częściowe wycofanie dotkniętych włókien ścięgna z płynem w osłonie, normalny wygląd proksymalne i dystalne do łzy
• wzdłużne szczeliny: dwa „hemi-ścięgna” wygląd na wierzchołku malleolus wpływających na głębokie włókna pierwszy
• pełna grubość: typowy wygląd pęknięcia

MRI

MRI ma zmienną dokładność dla klinicznie lub chirurgicznie potwierdzonego urazu, z dodatnią wartością predykcyjną tak niską jak 48% 2 i czułością/swoistością tak wysoką jak 83% i 75%, odpowiednio 7.,jacent peroneus longus ścięgno

ogniskowa zmiana kalibru ścięgna: powinna być potwierdzona na co najmniej dwóch płaszczyznach

rozdzielenie na dyskretne subtendony

nieprawidłowe ustawienie ścięgna: zwichnięcie przednie lub podwichnięcie najczęstsze 4

+/- zapalenie pochwy ścięgna: większość (54%) łzy peroneus brevis są związane z płynnym sygnałem osłonki ścięgna, który powinien być potwierdzony na wielu płaszczyznach 4

/ul>

leczenie i rokowanie

Postępowanie w objawowych łzach ścięgien strzałkowych jest początkowo nieoperacyjne, często stosuje się środki przeciwzapalne i odpoczynek/unieruchomienie 2,5.,

leczenie operacyjne można rozważyć u osób z uporczywymi objawami lub u osób z niestabilnością stawu skokowego z odklejeniem lub, w razie potrzeby, tenodezą do sąsiedniego ścięgna peroneus longus.

diagnostyka różnicowa

• wariant normalny rozwidlone ścięgno peroneus brevis: różnicowanie poprzez identyfikację włókien mięśniowych przyłączających się do ścięgna ścięgna
• wstawianie ścięgna peroneus quartus symulujące rozdarcie podczas obrazowania

patrz również

• mięsień peroneus brevis
• znak bumerangu (kostka)