Jeśli kiedykolwiek byłeś w dużym akwarium, istnieje duża szansa, że byłeś twarzą w twarz z rekinem tygrysim piaskowym. Oto wszystko, co powinieneś wiedzieć o tym nikczemnie wyglądającym, ale dość łagodnym, wychowanym stworzeniu.
1. NALEŻY DO TEGO SAMEGO RZĘDU REKINÓW CO WIELKI BIAŁY.
żarłacz tygrysi (Carcharias taurus) nie jest spokrewniony z żarłaczem tygrysim (Galeocerdo cuvier), ale ma coś wspólnego z innym popularnym gatunkiem—żarłaczem białym (Carcharodon carcharias)., Oba są Lamniformes, rząd rekinów, które mają charakterystyczny wygląd: pięć par szczelin skrzelowych, dwie płetwy grzbietowe bez kolców, stosunkowo duży pysk i brak nictiting membrany, ochronne, przezroczyste tarcze nad oczami, które wiele innych rekinów posiada. Inne Lamniformes to żarłacz baskijski, żarłacz Gobliński i prehistoryczny żarłacz megalodon. Prawdziwe rekiny tygrysie nie robią cięcia; są częścią innego rzędu znanego jako Carcharhiniformes.
2. TE STRASZNE ZĘBY SĄ JAK DENTYSTYCZNE HACZYKI RYBACKIE.,
spójrz na tygrysa piaskowego, a pierwszą rzeczą, jaką zauważysz, będą prawdopodobnie jego długie, skierowane na zewnątrz zęby, które pozostają widoczne nawet wtedy, gdy pysk rekina jest zamknięty. Zakrzywione, smukłe i pozbawione ząbkowania zęby idealnie nadają się do przebijania skór małych i średnich ryb: śliskich zwierząt, na które trudno się złapać. Jest to w wyraźnym kontraście zarówno do zębów w kształcie otwieracza do puszek, które widzimy u „prawdziwych” rekinów tygrysich, jak i grube zęby krojące dużych myśliwych, takich jak wielkie biele.
3. PIASKOWE TYGRYSY ŁYKAJĄ POWIETRZE, ABY POZOSTAĆ WYPORNYM.,
połykając pysk powietrza na powierzchni oceanu, tygrysy piaskowe mogą zamienić swoje żołądki w kieszenie powietrzne. Pomaga to rybom utrzymać neutralny poziom pływalności pod powierzchnią, umożliwiając im poruszanie się bez ruchu. (Kiedy opada, zwierzę uwalnia pęcherzyki powietrza z pyska.) Żaden inny rekin nie wykazuje takiego zachowania.
4. GWAŁTOWNE SPOTKANIA Z LUDŹMI SĄ RZADKIE.
piaskowe tygrysy mają tendencję do unikania ludzi, ale są znane z kradzieży ryb od łowców włóczni i sieci., To może doprowadzić ich do konfliktu z ludźmi, a kiedy rekiny poczują się zagrożone, mogą ugryźć się w samoobronie.
mimo to, według International Shark Attack File (ISAF), globalnej bazy danych prowadzonej przez Florida Museum of Natural History, tygrysy piaskowe były zamieszane tylko w 29 „niesprowokowanych ataków” na ludzi od 1580 roku. Żaden z tych ataków nie był śmiertelny.
5. PRZEŁOWIENIE ZASZKODZIŁO GATUNKOWI.
piaskowe tygrysy mogą nie stanowić dla nas większego zagrożenia, ale dzięki wędkarstwu sportowemu i komercyjnemu zrobiliśmy na nich wiele.,
pełnowymiarowe tygrysy piaskowe mają około 10 stóp długości i mogą ważyć ponad 400 funtów. Przez dziesięciolecia ich zastraszający rozmiar sprawiał, że rekiny ceniły trofea wśród wędkarzy rekreacyjnych. Od czerwca do września 1918 roku w rejonie Nantucket Sound złowiono 1900 rekinów—głównie tygrysów piaskowych. W niektórych zakątkach świata nadal poluje się na nie ze względu na mięso, skórę, zęby i płetwy.
ponieważ tygrysy piaskowe mają tendencję do kojarzenia się w pobliżu linii brzegowych, łatwo jest pozyskać dużą ich liczbę w sezonie lęgowym. Naukowcy szacują, że ludność mieszkająca wzdłuż USA., Wschodnie Wybrzeże skurczyło się o 70 do 90 procent pod koniec XX wieku z powodu nadgorliwych rybaków handlowych. Powolne tempo reprodukcji dodatkowo utrudnia gatunek, podobnie jak zanieczyszczenia przybrzeżne w ujściach rzek, w których przebywają ich młode.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia rekina tygrysiego piaskowego jako „wrażliwego”—ranking przyznawany stworzeniom zagrożonym wyginięciem. Tygrysy piaskowe cieszą się obecnie chronionym statusem w Australii i Stanach Zjednoczonych.
6. W AUSTRALII NAZYWANY JEST „SZARYM REKINEM PIELĘGNIARSKIM”.,
jest to kolejna nazwa, która nie ma sensu ewolucyjnego, ponieważ gatunek nie jest spokrewniony z prawdziwymi rekinami pielęgnicowymi. Tygrysy piaskowe są również określane jako „spotted ragged tooth sharks”, ponieważ dorosłe i Młode okazjonalnie występują z czerwonawo-brązowymi plamami na grzbiecie.
7. EMBRIONY KANIBALIZUJĄ SIĘ NAWZAJEM.
samce rekinów mają dwa rozszerzenia płetw, zwane ZACISKAMI, których używają do dostarczania plemników do dwóch macic samicy rekina tygrysiego, z których oba są w stanie pomieścić od pięciu do siedmiu rozwijających się embrionów.,
nie wszystkie jednak się urodzą—w rzeczywistości większość nie urodzi. około pięciu miesięcy po prawie rocznej ciąży kilka jaj zacznie się wykluwać i pływać wokół macicy. I są głodne. Aby przetrwać, największe płody pożerają niezakłócone jaja i mniejsze, słabsze rodzeństwo, które już się wykluło. Kiedy matka w końcu urodzi, pozostaną tylko dwa szczenięta rekina—po jednym dla każdej macicy.
według standardów rekina, noworodki tygrysów piaskowych są wyjątkowo duże, rozciągające się do 3 stóp długości., Przy tej wielkości, Młode rekiny mają łatwy czas na walkę z wieloma niedoszłymi drapieżnikami po urodzeniu. Uprzedzanie rodzeństwa może być tajemnicą przetrwania.
praktyka może być również kwestią wyboru płciowego: samice tygrysów piaskowych mają tendencję do kojarzenia się z kilkoma różnymi partnerami w każdym sezonie lęgowym. W konsekwencji, będą rosły szybciej i będą bardziej skłonne pożreć wszystkie konkurencyjne płody spłodzone przez innych mężczyzn., Więc teoretycznie samica tygrysa piaskowego może najpierw zdecydować się na kojarzenie się ze swoim preferowanym partnerem, dając jego nienarodzonemu potomstwu największe szanse na przeżycie.
8. NA LONG ISLAND ZNAJDUJE SIĘ SZKÓŁKA PIASKOWEGO TYGRYSA.
aby uciec przed dorosłymi, którzy mogą je zaatakować, szczenięta (a.k.a. juvenile sharks) często spędzają kilka miesięcy każdego roku w szkółkach rekinów: płytkich, stosunkowo odludnych częściach oceanu, gdzie pełnowartościowe rekiny są mniej powszechne niż w innych miejscach. W 2016 roku naukowcy zidentyfikowali Great South Bay, wodnistą dzielnicę między Long Island i Fire Island, jako szkółkę tygrysa piaskowego., Został odkryty po tym, jak program catch-and-release zauważył, że młode tygrysy piaskowe, które zostały wyposażone w Tagi, wracały do tej samej laguny latem po lecie. Inne zweryfikowane szkółki sand tiger obejmują Zatoki Plymouth i Duxbury Massachusetts.
9. AKWARIA ODNIOSŁY DUŻY SUKCES Z PIASKOWYMI TYGRYSAMI.
rekiny tygrysie i wielkie biele nie nadają się do niewoli, ale tygrysy piaskowe dobrze sobie radzą-biorąc pod uwagę odpowiednią konfigurację i właściwą opiekę, tygrysy piaskowe mogą żyć przez dziesięciolecia w akwariach., Jedna samica o imieniu Bertha żyła w nowojorskim Akwarium na Coney Island przez ponad 40 lat, zanim zmarła w 2008 roku. (Próby hodowania tygrysów piaskowych w niewoli rzadko się sprawdzają, ale niektóre obiekty, takie jak nieistniejące obecnie męskie Morskie sanktuarium życia w Australii, odniosły pewien sukces.)
aby utrzymać je w zbiornikach mieszanych, pracownicy dokładają wszelkich starań, aby rekiny były zawsze dobrze odżywione. Na przykład w Akwarium Tennessee, mieszkające tygrysy piaskowe są karmione trzy razy w tygodniu, przy czym każda osoba otrzymuje wystarczającą ilość pokarmu na sesję, aby równa się około 2 procent jego masy ciała., Ta strategia zniechęca uwięzione rekiny do jedzenia żywych tankmates-chociaż nadal mogą skubać inne ryby co jakiś czas.
10. REKINY LUBIĄ PEŁZAĆ PO WRAKACH STATKÓW.
outer banks w Północnej Karolinie jest domem dla ponad 2000 udokumentowanych wraków statków, dzięki czemu zyskał przydomek „Graveyard of the Atlantic”.”Mniejsze ryby mogą przekształcać szczątki statków w sztuczne rafy, nieświadomie przyciągając drapieżne tygrysy piaskowe, które lubią polować na dnie morza. Na cmentarzysku Atlantyku nurkowie odnotowali, że widzieli ponad 100 piaskowych tygrysów wokół jednego wraku.,
11. TYGRYSY PIASKOWE MOGĄ WSPÓLNIE POLOWAĆ.
w 1915 roku amerykański ichtiolog Russell J. Coles obserwował ryby w pobliżu Przylądka Lookout w Karolinie Północnej, gdy zobaczył gang co najmniej 100 piaskowych tygrysów otaczających szkołę błękitnych ryb. Pracując razem, rekiny wypędziły swoje ofiary na bardzo płytkie wody, a następnie zaatakowały je. Przy innej okazji grupa piaskowych tygrysów w pobliżu Nowej Południowej Walii zaczęła wymachiwać ogonami jak bicze, wydając odgłosy pękania, które rekiny wykorzystywały do zagarnięcia jakiegoś żółtodzioba w ciasną, wrażliwą gromadę—w sam raz na lunch.