tradycja zachodniej muzyki klasycznej rozciąga się od 500AD aż do 20 i 21 wieku i może być podzielona na sześć głównych okresów lub epok. Okres średniowieczny jest pierwszym z nich i, na około 900 lat długości, jest zdecydowanie najdłuższy. W tym przewodniku omówimy niektóre z jego historii, kluczowe postacie i ważne cechy muzyczne, aby pomóc ci zrozumieć, co sprawia, że utwór z tego czasu brzmi tak, jak robi.,
Muzyka i kompozytorzy średniowiecza mogą nie być tak szeroko znani lub tak powszechnie wykonywani, jak w latach późniejszych, ale Epoka jest niezwykle ważna z wielu powodów. Oprócz produkcji pięknej muzyki-wiele z niej napisanej w kontekście religijnym-dostrzegła ona kilka kluczowych osiągnięć teoretycznych i muzycznych, które położyły podwaliny pod kolejne okresy.,
średniowieczny okres muzyki
ponieważ obejmuje tak długi okres czasu, rozciągający się od 500-1400AD, historycy lubią podzielić Średniowiecze na trzy mini-okresy, z których każdy widział różne nowe Muzyczne wydarzenia.
są to:
- Muzyka wczesnośredniowieczna (500-1150)
- Muzyka późnośredniowieczna (1150-1300)
- muzyka późnośredniowieczna (1300-1400)
te mini okresy widziałem różne style muzyki średniowiecznej, które omówimy w tym artykule.,
Jeśli chcesz szerszy przegląd całej historii zachodniej tradycji muzycznej sztuki, zajrzyj do naszego przewodnika po epokach muzyki klasycznej tutaj.
śpiew gregoriański
dominującą formą muzyki we wczesnym średniowieczu był śpiew gregoriański, który został nazwany na cześć papieża Grzegorza, któremu przypisuje się sprowadzenie go na zachód.,
znana również jako plainsong, była liturgiczna, co oznacza, że była śpiewana przez mnichów jako ceremonialna część Mszy w Kościele katolickim.
była to muzyka monofoniczna, co oznacza, że zawierała tylko jedną linię melodyczną, śpiewaną przez mnichów Unisono, bez towarzyszących partii harmonicznych i akompaniamentu Instrumentalnego.,
oto przykład śpiewu monofonicznego śpiewanego przez Chór gregoriański z Paryża:
organum
w IX wieku nastąpił rozwój Organum.
jest to miejsce, w którym dodatkowy głos jest dodawany nad główną melodią, zwykle w ustalonym odstępie doskonałego czwartego lub piątego.,
można to postrzegać jako niezwykle prymitywną formę kontrapunktu (relacji między jednoczesnymi współzależnymi liniami muzycznymi), a początkiem harmonii, jaką znamy obecnie.
oto filmik z jakiegoś wczesnego organum, gdzie można usłyszeć drugi głos Śpiewający drugą linijkę.
dramaty Liturgiczne
pierwsze dramaty liturgiczne pojawiły się prawdopodobnie w X wieku.,
dramat liturgiczny był rodzajem religijnej sztuki muzycznej, w której mnisi, mniszki i kapłani śpiewali i odgrywali biblijne historie lub sceny, w tym dramaty opowiadające historie Bożego Narodzenia lub Wielkanocy.
Muzyka świecka i rozwój polifonii
chociaż większość muzyki w średniowieczu miała charakter religijny, w wysokim średniowieczu narodził się Trubadur we Francji.
Ci wędrowni minstrelowie zarabiali na życie podróżując od miasta do miasta i byli jednymi z najwcześniejszych profesjonalnych muzyków.,
wykonywali monofoniczne pieśni świeckie o tematyce wojennej, Rycerskiej i „dworskiej miłości” – miłości wyidealizowanej kobiety z daleka.
Minnesinger był germańskim odpowiednikiem tej tradycji.
Ars Nova był ruchem artystycznym, który zyskał popularność w późnym średniowieczu, na początku XIV wieku.
oznacza to po łacinie „nową sztukę”, była to muzyka świecka, która była coraz bardziej ekspresyjna i zróżnicowana.,
pismo polifoniczne (składające się z dwóch lub więcej jednoczesnych niezależnych części melodycznych) zaczęło się rozwijać w okresie wysokiego średniowiecza, a teraz stało się dominującym stylem.
ta zmiana doprowadziła do późniejszej epoki renesansu, która charakteryzowała się bogatszym i bardziej złożonym stylem.,
Oto utwór muzyki polifonicznej Guillaume de Machaut, głównego kompozytora późnego średniowiecza:
notacja muzyczna w średniowieczu
To właśnie w średniowieczu położono podwaliny pod sposób, w jaki zapisujemy muzykę dzisiaj.
do około IX wieku nie było muzyki pisanej, więc utwory musiały być nauczane „ze słuchu” od osoby do osoby.,
wczesnym rozwiązaniem tego problemu w świecie plainsong było wprowadzenie neumes, serii symboli umieszczonych nad słowami, które wskazywały, czy boisko poszło w górę, czy w dół.
Po pierwsze, notacja nie była na tyle wyrafinowana, aby dokładnie zarejestrować każdy aspekt melodii, więc była używana bardziej jako asystent pamięci, niż jako obszerny dokument informacyjny.
w rezultacie interpretacja utworów różniłaby się znacznie w zależności od regionu.,
stopniowo nuty zaczęły być umieszczane na różnych wysokościach, aby dać przybliżone wskazanie wielkości interwału między każdą nutą, a następnie stopniowo dodawano poziome linie dla dokładniejszego umieszczenia: ostatecznie doprowadziłoby to do pięciolinii pięciolinii, której używamy dzisiaj do notacji muzycznej.
teraz, gdy utwory mogły być notowane na pergaminie lub papierze, Kompozytorzy mogli udostępniać swoją muzykę znacznie łatwiej i szerzej, co pozwoliło Kościołowi standaryzować materiał muzyczny do swoich uroczystości religijnych.,
notacja rytmiczna
niewiarygodnie, nie było sposobu notowania rytmu aż do 13 wieku, kiedy opracowano system trybów rytmicznych.
były to wzory długich i krótkich notatek.
niemiecki teoretyk Franco z Kolonii wymyślił wtedy system, który położył podwaliny pod sposób, w jaki dziś piszemy rytmy, przy czym inaczej ukształtowane nuty oznaczały różne długości nut.
takie podejście spopularyzował Phillipe de Vitry, jeden z najważniejszych kompozytorów okresu Ars Nova.,
tryby
funkcjonalna harmonia tonalna i kadencje, które dominują w baroku, klasyce a okresy romantyczne nie zostały jeszcze rozwinięte.
muzyka średniowieczna opierała się na serii skal zwanych trybami, w których melodia była budowana na określonej skali.,
istniało osiem „trybów kościelnych”, które uważano za mające różny wpływ na słuchacza:
- Dorian
- Hypodorian (który teraz nazywamy Eolianem)
- Frygian
- Hypophrygian (który teraz nazywamy Locrianem)
- Lydian
- Hypolidian (który nazywamy Jońskim)
- mixolydian
- hypomixolydian (który jest jak skala doriańska, ale z czwartym stopniem jako jego 'finalis', lub nuta końcowa)
te tryby mogą być dostępne poprzez odtwarzanie skali zaczynającej się na różnych stopniach skali Major.,
na przykład skala D-dur zawiera te same nuty co skala C-dur, ale ma zupełnie inny charakter.
podejście modalne wróciłoby wieki później w XX-wiecznej muzyce klasycznej i jazzie.
Średniowieczne Instrumenty
jak odkryliśmy, wczesne średniowiecze było zdominowane przez muzykę wokalną.
ale wraz z tym zaczęła się rozwijać muzyka instrumentalna, a wiele używanych wówczas instrumentów jest przodkami instrumentów używanych dziś przez muzyków.,
flety były wykonane z drewna, a nie metalu i miały otwory zamiast skomplikowanego systemu kluczy, który widzimy teraz.
lutnia, Instrument Strunowy z wydrążonym korpusem, jest poprzednikiem gitary, podczas gdy gemshorn, wykonany z rogu kozła, należy do rodziny ocarina.
tymczasem Drewniany dyktafon jest rzadkim przykładem instrumentu, który zasadniczo zachował swoją formę od średniowiecza.
Inne instrumenty to wczesny instrument smyczkowy zwany lirą i lira korbowa, rodzaj mechanicznych skrzypiec.,
kluczowi Kompozytorzy średniowieczni
oto niektóre z kluczowych kompozytorów z okresu średniowiecza:
- Stephen of Liège (850-920) – belgijski biskup, hagiograf i kompozytor muzyki kościelnej aktywny pod koniec wczesnego średniowiecza
- Hildegarda z Bingen (1098-1179) – jedna z najbardziej znanych kompozytorek monofonii sakralnej., Również pisarz, opata, filozof i Polimat
- Franco z Kolonii (Data nieznana) – niemiecki teoretyk i kompozytor późnego średniowiecza, który odegrał kluczową rolę w opracowaniu notacji rytmu
- Guillaume de Machaut (1300-1377) – francuski poeta i kompozytor. Centralna postać stylu Ars Nova
podsumowanie
tak, to kończy nasz przewodnik po średniowiecznym okresie muzyki.,
dowiedzieliśmy się o wczesnych zmianach w teorii muzyki, notacji i harmonii, które pomogłyby kształtować zachodnią muzykę artystyczną taką, jaką znamy dzisiaj, oraz o wczesnych zmianach w muzyce religijnej i świeckiej.
mamy nadzieję, że podobało ci się poznawanie tej ogromnej, tajemniczej i fascynującej epoki oraz że uwielbiałeś niektóre utwory muzyczne, które dzieliliśmy.