aniony to jony o ładunku ujemnym netto. Przykładami anionów są:
- Anion Wodorotlenkowy: OH –
- Anion tlenkowy: O2 –
- Anion siarczanowy: SO42 –
ponieważ mają więcej elektronów niż protonów, aniony mają ładunek ujemny. Gdy anion chlorkowy jest reprezentowany przez CL -, ładunek ” – ” wskazuje, że ma o jeden proton mniej niż całkowita liczba elektronów.,
elektrony, ze względu na ich mniejszą masę, a tym samym większe właściwości wypełniające przestrzeń jako fale materii, określają wielkość atomów i cząsteczek, które posiadają jakiekolwiek elektrony. Tak więc aniony są większe niż cząsteczka macierzysta lub atom, ponieważ nadmiar elektronów odpychają się nawzajem i dodają do fizycznego rozmiaru jonu, ponieważ jego rozmiar jest określony przez jego obłok elektronowy. Jako takie, na ogół kationy są mniejsze niż odpowiedni ATOM macierzysty lub cząsteczka ze względu na mniejszy rozmiar jego obłoku elektronowego.,
przyciąganie elektrostatyczne między pozytywami i negatywami łączy cząstki i tworzy związek jonowy, taki jak chlorek sodu. Anion powstaje w wyniku wzmocnienia elektronów, zwanego wiązaniem jonowym. Metale tracą elektrony, czyniąc je kationami dodatnimi. Niemetale zyskują elektrony, czyniąc je anionami ujemnymi. Niemetale na ogół są bardziej elektronegatywne niż metale, co oznacza, że mają silniejszy ciąg na swoich elektronach. Tak więc, gdy tworzą jony, metale rezygnować elektrony i niemetale wziąć elektrony.