kodeksy azteckie to książki zawierające azteckie pismo, które powstały przed, w trakcie i po przybyciu Europejczyków w epoce eksploracji. Kodeksy są ważne dla naszego współczesnego rozumienia Azteków, ponieważ są jednymi z najlepszych relacji z pierwszej ręki w historii Azteków. Kodeksy nie były księgami w tym samym sensie, jak rozumiemy je dzisiaj. Zamiast tego były one bardziej jak długie, składane arkusze, które były wykonane ze skóry jelenia., Również Aztekowie nie mieli znanego języka pisanego, a zamiast tego przedstawiali swoje pomysły w glifach lub obrazach. Oznacza to, że Aztekowie pisali za pomocą obrazów, które reprezentowały różne słowa lub tematy, które chcieli wyrazić. Większość zachowanych kodeksów azteckich pochodzi z okresu europejskiej kolonizacji środkowego Meksyku, z nielicznymi pozostałościami sprzed przybycia europejskich odkrywców. Na przykład Kodeks florencki jest jednym z najlepszych przykładów Kodeksu azteckiego. Został stworzony przez hiszpańskiego franciszkanina Bernardino de Sahagún od około 1545 do 1590 roku., Sahagún pracował z różnymi ludźmi z regionu Nahua, aby badać i organizować swoje odkrycia w Kodeksie florenckim. W sumie dzieło wypełniło dwanaście książek o łącznej liczbie ponad 2400 stron. Zawiera również ponad 2000 piktogramów narysowanych przez artystów mezoamerykańskich, które przedstawiają historię i życie Azteków. Podczas gdy Sahagún zatytułował swoje dzieło „the Universal History of the Things of New Spain”, jest ono dziś bardziej znane jako kodeks florencki ze względu na to, że obecnie znajduje się we Florencji we Włoszech., Te zachowane kodeksy przedstawiają azteckie artystyczne przedstawienie różnych aspektów ich życia, takich jak: tradycje kulturowe, tradycje religijne, bogowie, ceremonie, wydarzenia historyczne i inne.