Biggie Smalls Biography (Polski)

kim był Biggie Smalls?

Christopher Wallace, znany jako Biggie Smalls and The Notorious B. I. G., żył krótko. Miał 24 lata, kiedy został zastrzelony w 1997 roku w Los Angeles, morderstwo, które nigdy nie zostało rozwiązane. Smalls pochodził z Nowego Jorku i niemal w pojedynkę przywrócił Hip-hop na Wschodnim Wybrzeżu-wyprzedzony we wczesnych latach 90. przez zachodnie wybrzeże „G-funk” brzmienia Dr. Dre i Death Row Records., Z wyraźnym, potężnym barytonem, bez wysiłku płynącym na mikrofonie i gotowością do zajęcia się podatnością na zagrożenia, a także surowością stylu życia hustlera, Smalls zwrócił uwagę na Nowy Jork i swoją wytwórnię Bad Boy Records. Tytułował się gangsterem i chociaż nie był aniołem, w rzeczywistości był bardziej performerem niż zatwardziałym przestępcą. Pod tym względem był podobny do Tupaca Shakura, jego jednorazowy przyjaciel stał się zgorzkniałym rywalem — konkurs, który przerażająco wymknął się spod kontroli, nie pozostawiając żadnego człowieka żywego do opowiedzenia historii.,

Wczesne życie

Christopher George Latore Wallace urodził się 21 maja 1972 roku na Brooklynie w Nowym Jorku. Jego rodzice wywodzili się z karaibskiej wyspy Jamajka — jego mama, Voletta uczyła w przedszkolu; jego ojciec, Selwyn, był spawaczem i lokalnym jamajskim politykiem. Selwyn opuściła rodzinę, gdy Biggie miał dwa lata, ale Voletta pracowała na dwóch etatach, aby wysłać syna do prywatnej szkoły-Rzymskokatolickiej Bishop Loughlin Memorial High School; absolwentami są Rudy Giuliani i były prezes Primark Arthur Ryan., Ale Biggie następnie przeniósł się do George Westinghouse kariery i Edukacji Technicznej High School; absolwentami są raperzy DMX, Jay-Z i Busta Rhymes. Biggie był znakomitym Angielskim, ale często grał na wagarach w Westinghouse i porzucił szkołę w 1989 roku w wieku 17 lat.

zyskując przydomek z dzieciństwa „Big” ze względu na swój plus-Size Obwód, zaczął sprzedawać narkotyki w wieku 12 lat, zgodnie z wywiadem, który udzielił New York Times w 1994, pracując na ulicach w pobliżu mieszkania swojej matki na St.James Place. Voletta pracowała wiele godzin i nie miała pojęcia o działalności syna., Biggie zintensyfikował handel narkotykami po rzuceniu szkoły i wkrótce miał kłopoty z prawem. W 1989 roku został aresztowany pod zarzutem posiadania broni. W następnym roku został aresztowany za naruszenie tego warunku. Rok później został oskarżony o handel kokainą w Karolinie Północnej i podobno spędził dziewięć miesięcy w więzieniu, czekając na kaucję.,

Bad Boy Records

biggie zaczął rapować jako nastolatek, aby zabawiać ludzi w swojej okolicy., Po wyjściu z więzienia nagrał kasetę demo jako Biggie Smalls-nazwany na cześć przywódcy gangu z filmu Let ' s Do It Again z 1975 roku; również ukłon w stronę jego pseudonimu z dzieciństwa. Nie miał żadnych poważnych planów, aby kontynuować karierę muzyczną — „fajnie było po prostu usłyszeć siebie na taśmie nad beatami”, powiedział później w biografii Arista Records — ale taśma trafiła do magazynu Source, który był pod takim wrażeniem, że profilowali Biggiego w swojej kolumnie Unsigned Hype w marcu 1992; stamtąd Biggie został zaproszony do nagrywania z innymi raperami unsigned., To nagranie zwróciło uwagę Seana „Puffy” Combsa, dyrektora i producenta a&R, który pracował dla wiodącej miejskiej wytwórni Uptown Records — rozpoczął tam pracę jako stażysta w 1990 roku. Combs zaaranżował kontrakt płytowy dla Biggie ' ego, ale wkrótce potem opuścił wytwórnię, pokłóciwszy się ze swoim szefem, Andre Harrellem. Combs założył swój własny imprint, Bad Boy Records, a w połowie 1992 roku dołączył do niego Biggie.

zanim miał okazję umieścić cokolwiek na Bad Boy, Uptown wydał muzykę, którą Biggie nagrał podczas swojego krótkiego pobytu w wytwórni, w tym remix Mary J., Blige ' a „Real Love” w sierpniu 1992 roku, który zawierał gościnną zwrotkę od The Notorious B. I. G. (został zmuszony do zmiany nazwy po procesie sądowym; choć nadal był powszechnie znany jako Biggie). W czerwcu 1993 roku wytwórnia wydała pierwszy singel The Notorious BIG jako solowy artysta, ” Party and Bullshit.”

przyjaźń z Tupacem

w tym samym roku, gdy pracował nad muzyką do swojego debiutanckiego albumu, Biggie Smalls spotkał Tupaca po raz pierwszy. Ich spotkanie, opisane w książce Bena Westhoffa „Original Gangstas”, miało miejsce na przyjęciu zorganizowanym przez dilera narkotyków z Los Angeles., Jedli, pili i palili razem, a Tupac, już odnoszący sukcesy artysta nagrywający, podarował Biggie ' emu, nieznanemu wówczas poza Nowym Jorkiem, butelkę Hennessy. Po tym, Tupac był mentorem Biggiego, gdy obaj się spotkali — w pewnym momencie Biggie zapytał nawet, czy Tupac zostanie jego menedżerem. – Nie, zostań z Puffem-powiedział Tupac. „Uczyni cię gwiazdą.”Biggie był szczególnie zaniepokojony pieniędzmi w tym czasie, ponieważ w sierpniu został ojcem T' Yanny, jego córki, z ukochaną ze szkoły średniej, Jan., Donoszono, że Biggie wrócił do handlu narkotykami w tym momencie, dopóki Combs nie dowiedział się, co knuje i zmusił go do zaprzestania.

Read MORE: How Biggie and Tupac were going From Friends to music ' s Biggest Rivals

’Ready To Die'

debiutancki album The Notorious B. I. G. ukazał się na płycie Bad Boy we wrześniu 1994 roku, miesiąc po „Juicy”, jego pierwszym singlu dla wytwórni. Album, Ready To Die, uzyskał status złotej płyty w ciągu dwóch miesięcy, dwukrotnie platynowej w następnym roku i poczwórnie platynowej., „Big Poppa”, drugi z czterech singli z albumu, został nominowany do Nagrody Grammy w kategorii best Rap solo performance. Ready to Die zapoczątkował odrodzenie w hip-hopie na wschodnim wybrzeżu, a Biggie został powszechnie uznany za zdolność narracyjną, którą pokazał na pół-autobiograficznych opowieściach z jego krnąbrnej młodości. „Birthdays was the worst days/Now we sip champagne when we thirst-ay” on chortled on „Juicy — – Biggie don' t sugar-coat the drug-dealer lifestyle; ostatni utwór albumu, „Suicidal Thoughts”, brzmiał jak wołanie o pomoc., „W życiu ulicznym nie wolno ci się pokazywać, jeśli ci na czymś zależy” – powiedział Sean Combs „New York Times”. „Musisz zachować tę prostą twarz. Drugą stroną jest ten album. Rezygnuje ze swojej słabości.”

w trakcie przygotowań do wydania Ready To Die, Biggie ożenił się z piosenkarką R&B Faith Evans, swoją koleżanką z wytwórni Bad Boy, 4 sierpnia 1994 roku. Pobrali się kilka dni po spotkaniu na sesji zdjęciowej. Evans pojawił się na „One More Chance”, czwartym singlu z Ready To Die, który dotarł do, 2 na liście Billboard Hot 100 i uzyskał status platynowej płyty. Urodziła syna, Christophera ” CJ „Wallace' a Jr. 29 października 1996 roku.

Feud z Tupac

ale chyba najważniejszą datą w rollercoasterze Biggie ' ego był 30 listopada 1994. Tego dnia Tupac został postrzelony pięć razy podczas napadu w holu studia nagraniowego w Nowym Jorku. Tupac urwał się, ale wierzył, że Biggie i jego szef wytwórni Combs zorganizowali atak., Nie pomogło to, że strona B singla Biggie 'ego” Big Poppa”, wydana nieco ponad dwa miesiące po incydencie, zawierała utwór ” Who Shot Ya?”Tupac zinterpretował to jako drwinę Biggiego i wydał wybuchowy diss,” Hit 'Em Up”, w następnym roku, na którym twierdził, że spał z żoną Biggiego. (Evans mówiła o tym wiele lat później, w 2014 roku, kiedy powiedziała MTV, że Tupac raz ją uderzył po sesji nagraniowej,” ale to nie tak robię interesy”, powiedziała.,)

biggie i Michael Jackson, więcej problemów prawnych

kolejny album biggie ' ego ukazał się 29 sierpnia 1995 roku, jako część grupy Junior Mafia (akronim dla mistrzów w znajdowaniu inteligentnych postaw)., Założył grupę, aby być mentorem młodych raperów, w tym Lil ' Kim, z którym miał romans. W tym samym roku stał się jednym z niewielu artystów hip-hopowych, którzy współpracowali z Michaelem Jacksonem nad piosenką ” This Time Around.”(Historia mówi, że Biggie był z innym jego młodszym protegowanym mafii, Lil Cease, który miał wtedy 16 lat, kiedy został wezwany do studia, aby nagrać z Jacksonem. Ale według breaka, Biggie nie pozwolił mu spotkać się z Królem Popu, ponieważ nie ” ufał mu z dziećmi.”) Biggie gościł także na tytułowym albumie R. Kelly ' ego w utworze „(You To Be) Be Happy.,”Pod koniec 1995 roku Notorious B. I. G. był najlepiej sprzedającym się solowym artystą na listach przebojów Billboardu — nie tylko w hip hopie, ale także w popie i R&B, także.

Biggie rozpoczął pracę nad swoim drugim albumem studyjnym we wrześniu 1995 roku i kontynuował ją do następnego roku. Ale będzie więcej kłopotów. W marcu 1996 został aresztowany po pościgu dwóch łowców autografów kijem baseballowym na Manhattanie, grożąc im śmiercią; został skazany na 100 godzin prac społecznych., Kilka miesięcy później policja dokonała nalotu na jego dom w New Jersey i znalazła 50 gramów marihuany i cztery pistolety automatyczne. Tego samego lata został oskarżony o pobicie i okradzenie przyjaciela promotora koncertu w klubie nocnym w New Jersey. Jesienią został ponownie aresztowany, tym razem za palenie marihuany w samochodzie na Brooklynie.

śmierć Tupaca

7 września 1996 roku jego były przyjaciel Tupac został zastrzelony w Las Vegas., Nikt nigdy nie został oskarżony o morderstwo, ale jako konsekwencja trwającego East Coast/West Coast Rap beef, że Biggie i rywalizacja Tupaca doszli do ucieleśnienia, a także Tupac publicznie obwiniać Biggie i Puffy za jego nie-śmiertelne strzelaniny w 1994, było wielu, którzy wierzyli, że East Coast Rap kingpins były za morderstwo Tupaca. (Zarówno Biggie, jak i Puffy stanowczo zaprzeczyli swemu zaangażowaniu i od tego czasu pojawili się inni kluczowi podejrzani.,)

„To zabawne, zdałem sobie sprawę z tego, jak potężni jesteśmy Tupac i ja” – powiedział Biggie do rozmówcy Jima Beana po śmierci swojego wielkiego rywala. „My dwaj indywidualni ludzie, zrobiliśmy przybrzeżną wołowinę. Rozumiesz? Jeden człowiek przeciwko jednemu sprawił, że całe zachodnie wybrzeże znienawidziło całe Wschodnie Wybrzeże. I vice versa. I to mnie naprawdę wkurzyło . . .Jak yo, koleś mnie nie lubi, więc jego całe wybrzeże mnie nie lubi. Nie lubię go, więc całe moje Wybrzeże go nie lubi. To dało mi znać, ile mam siły. Więc to, co próbuję teraz zrobić, muszę być tym, który próbuje to odwrócić., I weź moją moc i przekręć ją, jak, yo, bo Pac nie może być tym, który spróbuje ją zmiażdżyć, bo go nie ma. Więc muszę wziąć ciężar z obu stron.”

śmierć

Niestety, Biggie nie żył wystarczająco długo, aby zobaczyć pokój, którego pragnął. Sam został zamordowany 9 marca 1997. Stało się to wkrótce po tym, jak opuścił imprezę magazynu Vibe w Peterson Automotive Museum w Los Angeles. Gdy SUV Biggiego — w którym jechał z ochroniarzem i Lil' em-czekał na czerwonym świetle, samochód zatrzymał się obok niego i strzelec otworzył ogień., Jego ochroniarz zawiózł Biggiego do szpitala, ale było już za późno.

podobnie jak Tupac, zabicie Biggie Smalls nigdy nie zostanie rozwiązane. Nie byłoby zakończenia. Podobnie jak Tupac, Biggie wyda podwójny album pośmiertnie, w przypadku Biggie zaledwie dwa tygodnie po jego śmierci. 25 marca 1997 roku Bad Boy wydał spookily zatytułowany Life After Death., Współpracował z takimi artystami jak Puff Daddy, Jay-Z, 112, Lil 'Kim, Mase, R Kelly, Darryl” DMC „McDaniels i Angela Winbush, i był nominowany do trzech Nagród Grammy – za najlepszy album rapowy, Najlepszy solowy występ rapowy za główny singiel” Hypnotize „oraz Najlepszy występ duetu lub grupy za drugi singiel” Mo Money Mo Problems”, na którym wystąpili Puff Daddy i Mase. Album uzyskał certyfikat diamentowy w 2000 roku po sprzedaniu ponad 10 milionów egzemplarzy.,

wraz ze swoim morderstwem postrzeganym przez wielu fanów hip-hopu jako zabijanie cycków, Biggie wydawał się kontynuować beef from beyond the grave na albumie „Long Kiss Goodnight.”Tekst wydawał się nawiązywać do czasu, kiedy Tupac został postrzelony i przeżył w Nowym Jorku („When my men bust, you just move with such stamina / Slugs missed you, I ain 't mad atcha”). Ale według magazynu hip hop XXL, piosenka prawdopodobnie została nagrana przed faktycznym morderstwem Tupaca. Cokolwiek by nie było, szokujący los Biggiego oznaczał koniec waśni rapowej East Coast/West Coast., Sprawy wymknęły się spod kontroli. Dwóch najlepszych raperów, którzy podnieśli mikrofon, nie żyje i nie ma ich. Reputacja Hip hopu została przeciągnięta przez rynsztok. Nikt nie miał ochoty na więcej.

18 marca 1997 roku w The Frank E. Campbell Funeral Chapel na Manhattanie odbyło się nabożeństwo żałobne Biggie ' ego wśród 350 gości, wśród których byli m.in. Lil Kim, Mary J. Blige, Queen Latifah, Run DMC, Busta Rhymes, Foxy Brown i inni znani artyści. Biggie leżał w otwartej mahoniowej trumnie ubrany w biały garnitur. Po nabożeństwie jego szczątki zostały skremowane.,

Czytaj więcej: Inside Notorious B. I. G. ' s Final Days and Drive-by Murder in Los Angeles

Legacy

ale to nie było ostatnie, co świat usłyszał od Biggie Smalls., W 1997 roku pojawił się na albumie Puff Daddy, No Way Out. Singel z tego albumu, „I' ll Be Missing You”, dedykowany pamięci Biggiego, zdobył Nagrodę Grammy w kategorii best rap performance by a duo or group w 1998 roku-ironicznie pokonując samego Biggiego, którego „Mo Money Mo Problems” był nominowany w tej samej kategorii. Powstały jeszcze dwa pośmiertne albumy z niepublikowanym wcześniej materiałem: Born Again w 1999 oraz Duets: the Final Chapter w 2005 — z gościnnym udziałem m.in. Eminema, Jay-Z, Mary J., Blige i, co dziwne, Bob Marley-także zza grobu – oraz metalowy zespół Korn.

aktor, raper i komik Jamal Woolard zagrał Biggie Smalls w filmie biograficznym z 2009 roku, który zarobił 44 miliony dolarów na całym świecie. Wywołało to wojnę słów między Faith Evans i Lil ' Kim, która była zdenerwowana jej rolą w filmie. Jednak od tego czasu się pogodzili, a Kim pojawiła się na albumie duetów między Evansem i Smallsem z 2017 roku, zatytułowanym The King and I.

„pod koniec dnia jesteśmy rodziną, czy nam się to podoba, czy nie”, powiedziała Kim w 2016 roku, krótko przed tym, jak ona i Evans wyruszyli w trasę., „Jestem częścią majątku. Jest częścią majątku. Jesteśmy częścią Big i oboje mamy wiele wspólnego. Wszyscy zdaliśmy sobie sprawę, jak silni możemy być razem.”

kultowy artysta był tematem filmu dokumentalnego a&e, Biggie: The Life Of Notorious B. I. G. podkreślając, jak jego wpływ wykraczał poza hip hip, został wprowadzony do Rock& Roll Hall of Fame w styczniu 2020 roku.