Korpus Hipokratesa
zbiór pism przypisywanych Hipokratesowi, Korpus Hipokratesa, to zbiór około siedemdziesięciu prac—najstarszych zachowanych pełnych książek medycznych. W starożytności niektóre utwory w korpusie Hipokratesa, których pierwsze znane wydanie pochodzi z czasów cesarza Hadriana (panował ok. 117-138), zostały uznane za napisane przez osoby inne niż Hipokrates., Współcześni uczeni nie znają jego stylu pisania, aby udowodnić, które z dzieł napisał Hipokrates. Nigdzie w korpusie Hipokratesa nie ma całego zestawu wytycznych Hipokratesa. Każdy temat został napisany z myślą o konkretnym czytelniku. Niektóre książki są skierowane do lekarza, niektóre do farmaceuty, niektóre do lekarza zawodowego, a niektóre są skierowane bardziej do laika (osoby, która nie jest ekspertem w tej dziedzinie).
w czasach Hipokratesa lekarze pisali traktaty (pisemne argumenty) dla wykształconej publiczności, która z kolei omawiała problemy medyczne ze swoimi lekarzami., Celem tych książek było nauczenie laika, jak oceniać lekarza-nie doradzać samoleczenia czy nawet pierwszej pomocy, aby uniknąć wizyty u lekarza.
te traktaty medyczne tworzyły Korpus Hipokratesa. Współcześni czytelnicy widzą, że eksperymentowanie odegrało swoją rolę w Hipokratesowskim spojrzeniu na medycynę, ponieważ indywidualne podejście do choroby to nic innego jak eksperymentowanie. Oczywiste jest również, że doświadczenie z pierwszej ręki odegrało pewną rolę, ponieważ w całym ciele składniki roślinne środków zaradczych są opisywane przez smak i zapach., Istnieją również przypadki bardzo podstawowych eksperymentów laboratoryjnych typu. Święta choroba, jeden z traktatów ciała Hipokratesa, opisuje rozbiory (akt rozdzielenia na kawałki) zwierząt, których wyniki pozwoliły na wyciągnięcie porównań z ludzkim ciałem. Co więcej, w swoich próbach opisania ciała Hipokratesi wykorzystywali jedynie zewnętrzną (zewnętrzną) obserwację. W starożytnej medycynie narządy wewnętrzne są opisane tak, jak można je zobaczyć lub odczuć zewnętrznie. Jest mało prawdopodobne, że w V wieku p. n. e. praktykowana była sekcja ludzkiego ciała.,
Hipokrates faworyzował stosowanie diety i ćwiczeń jako leków, ale zdał sobie sprawę, że niektórzy ludzie, nie mogąc podążać za takimi wskazówkami, będą potrzebować leków. Jego pisma uczą, że postępowanie fizyczne może wyleczyć pewne fizyczne problemy, takie jak zwichnięte biodro, przez lekarza przenoszącego je z powrotem na miejsce. W krótkiej historii medycyny E. A. Ackerknecht podsumował to: „na dobre i na złe Hipokrates obserwował chorych, a nie choroby.,”Ta postawa jest odpowiednim rozwiązaniem dla tych, którzy wcześniej nalegali na chłodne naukowe podejście Hipokratesa, który wydawał się być tak bezduszny wobec swojego pacjenta.