kiedy docieramy do źródła problemów zdrowotnych poprzez dokładne badania laboratoryjne hormonów i innych analitów, ważne jest, aby odróżnić teorie od faktów i upewnić się, że nasza interpretacja nauki jest ważna i odpowiada temu, co jest widoczne klinicznie., W tym miesiącu, ponieważ pogoda i pora roku wprowadzają nas w środek zimy, przyjrzyjmy się krytycznie hormonowi określanemu czasem jako „hormon hibernacji”, odwrotnemu T3 (rT3) i jak pasuje on do obrazu funkcji tarczycy.
Co To jest Reverse T3?
odwrotna T3 (3,3′, 5 ' -trijodotyronina, rT3) jest biologicznie nieaktywnym metabolitem tyroksyny (T4) powstałym w wyniku selektywnej dejodynacji; aktywny hormon tarczycy T3 powstaje przez usunięcie atomu jodu w pierścieniu zewnętrznym T4, podczas gdy rT3 powstaje przez usunięcie atomu jodu w pierścieniu wewnętrznym T4., Ta dejodynacja jest pośredniczona przez enzymy dejodynazy.
dejodinazy – czynniki wpływające na biodostępność wewnątrzkomórkowego hormonu tarczycy
zarówno krążące, jak i wewnątrzkomórkowe poziomy hormonów tarczycy są kontrolowane przez złożony, wysoce regulowany układ z udziałem trzech dejodinaz jodotyroniny (znanych jako D1, D2 i D3), które selektywnie usuwają atomy jodu, tworząc różne hormony. Aktywność tych enzymów jest regulowana przez czynniki hormonalne i żywieniowe (zwłaszcza odpowiedniość selenu) oraz warunki fizjologiczne, z których wszystkie działają wspólnie w celu utrzymania zdrowia tarczycy.,
aby przyjrzeć się bliżej dejodinazom i temu, jak określają one dostępność hormonów tarczycy, zobacz nasz wcześniejszy blog na ten temat i dobre recenzje .
„hormon hibernacji” jest błędem
okazuje się, że termin „hormon hibernacji” jest niewłaściwy przy opisie odwrotnego T3. Odwrotna T3 została opisana jako taka, ponieważ wyższe poziomy są związane z pewnymi warunkami charakteryzującymi się obniżeniem tempa metabolizmu., Warunki te obejmują głód lub ekstremalne ograniczenie węglowodanów; przewlekła niewydolność serca-szczególnie, gdy jest związana z trwałym migotaniem przedsionków; i zespół choroby nie tyreoidalnej (zwany także „zespołem chorym na euthyroidę” lub „zespołem niskiego T3”), który jest postrzegany w krytycznej chorobie, bardzo starsi pacjenci, przewlekły stres, zawał mięśnia sercowego i przewlekłe stany zapalne . Zmieniony wewnątrzkomórkowy metabolizm hormonów tarczycy wynika ze zmian metabolicznych spowodowanych przez samą chorobę i to właśnie te zmiany w ekspresji dejodinaz wywołują wzrost rT3.,
brak wpływu rT3 na jądrowe receptory tarczycy
ponieważ wysoki rT3 jest związany z warunkami związanymi z powolnym metabolizmem, twierdzono w artykułach internetowych, ale nie w recenzowanych artykułach, że rT3 powoduje spowolnienie metabolizmu poprzez blokowanie lub blokowanie jądrowych receptorów tarczycy. Receptory te są miejscami docelowymi, w których wiąże się główny aktywny hormon tarczycy, T3, wyzwalając jego działania w celu pobudzenia metabolizmu komórkowego i utrzymania temperatury ciała. Jednak nie ma wiarygodnych dowodów naukowych, że rT3 nawet wchodzi do jądra komórki., Podczas gdy rT3 nie wiąże się z receptorem tarczycy i nie ma znanej aktywności transkrypcyjnej, ma silną aktywność niegenomiczną, za pośrednictwem wiązania się ze specyficznym receptorem tarczycy w cytoplazmie, jako inicjator polimeryzacji aktyny w astrocytach w mózgu . Polimeryzacja aktyny jest ważna dla struktury i ruchliwości komórek, a także dla normalnego rozwoju mózgu.
wydaje się, że kliniczne uzasadnienie rutynowych badań rT3 w celu oceny czynności tarczycy jest niewielkie.,
wartość diagnostyczna wysokiego stężenia rT3 w stosunku do T3
jak opisane wcześniej zmiany metaboliczne związane z ciężkimi chorobami powodują wysokie stężenie rT3? Jak wyjaśniliśmy na naszym wcześniejszym blogu, reaktywacja dejodinazy D3 i zmniejszenie regulacji dejodinazy D1 powodują zwiększone tworzenie rT3 i zmniejszenie klirensu rT3, jednocześnie zmniejszając syntezę T3 z T4., Warunki metaboliczne tworzone przez ograniczenie makroskładników odżywczych wpływają w ten sposób na ekspresję D1 i D3, a tym samym mają głęboki wpływ na krążące poziomy T3 i rT3 oraz stosunek T3/rT3. W związku z tym stwierdzono, że stosunek ten ma pewną wartość w ocenie rokowania u ciężko chorych lub bardzo starszych pacjentów . Nie ma jednak klinicznych podstaw do stosowania tego wskaźnika w rutynowej ocenie czynności tarczycy u osób nie będących w stanie krytycznym.,
u niektórych pacjentów leczonych egzogenną tyroksyną obserwowano zwiększenie stężenia rT3 w surowicy, ale może to być wynikiem reakcji krzyżowej T4 w testach immunologicznych na rT3, co prowadzi do fałszywego zwiększenia stężenia rT3 w surowicy w obecności wysokiego stężenia T4 w surowicy. Badanie spektrometrii masowej rT3 pozwala uniknąć tego problemu i jest bardziej niezawodne. Ponadto w badaniu z udziałem pacjentów z eutroidą otrzymujących tyroksynę zaobserwowano i interpretowano wzrost rT3 w wyniku zwiększonej dostępności substratu do inaktywacji obwodowej T4 ., Co ciekawe, pacjenci w podeszłym wieku mogą potencjalnie wykazywać odpowiedź adaptacyjną, która zmniejsza nadczynność tarczycy na poziomie tkanek lub mają rodzaj choroby nie-tyreoidalnej z konsekwencją reaktywacji D3, zarówno powodując zwiększoną inaktywację T4 poprzez konwersję do rT3; starsi pacjenci z niedoczynnością tarczycy mogą zatem wymagać niższych dawek zastępczych tyroksyny .
Reasumując-czy test rT3 jest przydatny?
wydaje się, że kliniczne uzasadnienie rutynowych badań rT3 w celu oceny czynności tarczycy jest niewielkie ., Głównym zastosowaniem testu rT3 jest wskaźnik prognostyczny/diagnostyczny w zespole chorób innych niż tyreoidalne lub monitorowanie pacjentów otrzymujących amiodaron, który hamuje aktywność dejodinazy typu 1 wątroby i zwiększa rT3 w stosunku do T3. Zdrowa równowaga poziomów rT3 i T3 może być utrzymana, a funkcja tarczycy utrzymywana optymalnie przy prawidłowym odżywianiu-unikaj ekstremalnej diety lub poważnego ograniczenia węglowodanów, które tworzą sygnał głodu; normalny poziom jodu i selenu (oceniany za pomocą testu na suchy mocz); i unikanie nadmiernego stresu.,
powiązane zasoby
- Blog: usuwanie zamieszania na temat odwrotnego T3
- Webinar: synteza hormonów tarczycy & ekspozycja na toksyny środowiskowe
- Web: testowanie jodu w suchym moczu
1. Gereben B, et al. Komórkowe i molekularne podstawy sygnalizacji hormonów tarczycy regulowanych przez dejodynazę. Endocr Rev. 2008; 29: 898-938.
2. Maia AL, et al. Dejodinazy: równowaga hormonów tarczycy: dejodinazy jodotyroniny typu 1 w fizjologii i chorobie człowieka. J Endokrynol. 2011;209:283-97.
3. Williams GR, Bassett JH., Dejodinazy: równowaga hormonu tarczycy: lokalna Kontrola hormonu tarczycy działanie: rola dejodinazy typu 2. J Endokrynol. 2011;209:261-72.
4. Dentice m, Salvatore D. Dejodinases: the balance of thyroid hormone: local impact of thyroid hormone inactivation. J Endokrynol. 2011;209:273-82.
6. Jakowczuk m, i in. Stałe migotanie przedsionków u pacjentów z niewydolnością serca jako kolejny stan ze zwiększonym stężeniem odwrotnej trójjodotyroniny. Neuro Endokrynolodzy 2016;37:337-342.
7. Van den Berghe G. choroba nie-tyreoidalna na OIOM: zespół o różnych twarzach., Tarczyca. 2014 Oct;24(10):1456-65.
8. Leonard JL. Pozagenomiczne działanie hormonu tarczycy w rozwoju mózgu. Sterydy. 2008;73:1008-12.
9. Cheng Sy, Leonard JL, Davis PJ. Molekularne aspekty działania hormonów tarczycy. Endocr Rev. 2010; 31:139-70.
11. van den Beld AW, et al. Stężenia hormonów tarczycy, choroby, sprawność fizyczną i śmiertelność u starszych mężczyzn. J Clin Endocrinol Metab. 2005;90:6403-9.
12. LoPresti JS, et al. Zmiany w metabolizmie 3,3’5′-trijodotyroniny w odpowiedzi na podawanie propylotiouracylu, deksametazonu i tyroksyny u ludzi., J Clin Invest. 1989;84:1650-6.
13. Mariotti S. funkcje tarczycy i starzenie się: czy stężenie 3,5,3′-trijodotyroniny i hormonu stymulującego tarczycę daje odpowiedź Janusa? J Clin Endocrinol Metab. 2005;90:6735-7.
14. Gomes-Lima C, Burman KD. Odwrotna T(3) czy przewrotna T(3)? Wciąż zastanawiające po 40 latach. Cleve Clin J Med. 2018;85:450-455.