Jeśli chcesz sadzić chrzan, teraz jest czas! Wiosna to pora roku – ale tylko tam, gdzie zimy mocno zamarzają. Oto jak sadzić, uprawiać i zbierać chrzan w swoim ogrodzie.,
wyjątkowo wytrzymała bylina, chrzan należy do czcigodnej rodziny roślin Cruciferae („krzyżowe”, dla małych, krzyżowych kwiatów charakterystycznych dla wszystkich członków tej rodziny), która obejmuje kapustę, brokuły, kalafior, brukselkę, wśród innych powszechnie uprawianych warzyw.
chrzan wysyła grube, wydłużone, szmaragdowo-zielone liście, które przypominają te z kręconego doku., To liście, które rzadko rosną powyżej 2 stóp wysokości, przeczy prawdziwej akcji pod ziemią: w bogatej glebie mięsisty korzeń chrzanu może przeniknąć tak głęboko, jak 10 stóp, jeśli pozostanie niezakłócony przez kilka lat i wyśle splątaną masę poziomych wtórnych korzeni i korzeni o średnicy kilku stóp.
Jeśli odcina się od głównego korzenia, każdy korzeń może spowodować powstanie nowej rośliny; jest to jeden ze sposobów na rozpoczęcie uprawy. Początkujący plantatorzy chrzanu mogą również uzyskać sadzonki korzeniowe-zwane czasami „startami” lub „zestawami” – od firm nasiennych i od wielu lokalnych sklepów ogrodniczych.,
korzyści z chrzanu
korzenie chrzanu to odżywczy wallop, który niewiele roślin uprawnych, a na pewno żadna inna uprawa korzeniowa, nie może się równać. Świeżo starty korzeń zawiera więcej witaminy C niż większość popularnych owoców, w tym pomarańczy. Korzeń jest bogaty w wapń, żelazo, tiaminę, potas, magnez, minerały śladowe i białka, a jednocześnie ma bardzo niską zawartość fosforu i sodu. Chrzan jest 20 razy bogatszy w wapń niż ziemniak (ze skórą) i zawiera prawie cztery razy witaminę C i trzy razy żelazo.,
Jak chrzan dostaje swój Bite
chrzan dostaje swój charakterystyczny bite z interakcji dwóch związków, wyizolowanych od siebie w oddzielnych komórkach rośliny. Nienaruszone korzenie i liście nie mają zapachu chrzanu, ale muszą być posiniaczone,posiekane, rozdrobnione lub żute, aby połączyć oba związki. Im drobniejsze tarcie lub mielenie, tym bardziej ostry i bogato przyprawiony staje się korzeń.