kompozycje
w 1880 roku Nadieżda von Meck, która wcześniej wspierała rosyjskiego kompozytora Piotra Ilicza Czajkowskiego, zatrudniła Debussy, aby uczyła dzieci gry na fortepianie. Wraz z nią i jej dziećmi Debussy podróżował po Europie i zaczął gromadzić muzyczne i kulturowe doświadczenia w Rosji, które wkrótce zwrócił się ku swoim kompozycjom, przede wszystkim zyskując kontakt z rosyjskimi kompozytorami, którzy mieli duży wpływ na jego twórczość.,
w 1884 roku, w wieku zaledwie 22 lat, Debussy wystąpił z kantatą L ' Enfant prodigue (dziecko marnotrawne) w Konkursie Kompozytorskim Prix de Rome. Zdobył główną nagrodę, co pozwoliło mu studiować przez trzy lata we włoskiej stolicy, choć po dwóch latach powrócił do Paryża. Podczas pobytu w Rzymie studiował muzykę niemieckiego kompozytora Richarda Wagnera, w szczególności jego operę Tristan i Izolda. Wpływ Wagnera na Debussy ' ego był głęboki i trwały, ale mimo to Debussy generalnie unikał ostentacji Opery Wagnera we własnych utworach.,
Debussy wrócił do Paryża w 1887 roku i dwa lata później wziął udział w Wystawie Światowej w Paryżu. Tam usłyszał Jawajski gamelan—zespół muzyczny składający się z różnych dzwonków, gongów, metalofonów i ksylofonów, czasem z towarzyszeniem wokali—a w kolejnych latach Debussy włączył elementy gamelanu do swojego istniejącego stylu, aby stworzyć zupełnie nowy rodzaj dźwięku.,
Muzyka pisana w tym okresie stała się wyrazem wczesnych arcydzieł kompozytora—Ariettes oubliées (1888), Prélude à l 'après-midi d' un faune (preludium do popołudnia Fauna; ukończone w 1892 i po raz pierwszy wykonane w 1894) i Kwartet smyczkowy (1893)—które wyraźnie wyodrębniły się z dzieł nadchodzącego dojrzałego okresu.
przełomowa opera Debussy ' ego, Pelléas et Mélisande, została ukończona w 1895 roku i była sensacją po raz pierwszy wykonaną w 1902 roku, choć głęboko podzieliła słuchaczy (publiczność i krytycy albo ją kochali, albo nienawidzili)., Zainteresowanie Pelléasa, połączone z sukcesem Prélude 'a w 1892 roku, przyniosło Debussy' emu szerokie uznanie. Przez następne 10 lat był czołową postacią w muzyce francuskiej, pisząc tak trwałe utwory jak La Mer (1905) i Ibéria (1908), zarówno na orkiestrę, jak i Images (1905) i Children ' s Corner Suita (1908), oba na fortepian solo.