nagła i szokująca śmierć księcia w zeszłym tygodniu wywołała wylew odpowiedzi w mediach społecznościowych.jedno szczególnie powszechne upamiętnienie przybrało formę cytatu: „Dobranoc, słodki książę.”Podczas gdy te słowa są delikatną pamiątką, zgodzisz się, jeśli znasz źródło tego powiedzenia, że po prostu wzywają niewłaściwego księcia do księcia.,
kolejny geniusz dał nam „Dobranoc, słodki książę”: William Szekspir, który również zmarł w tragicznie młodym wieku, 52 lata, przynajmniej według naszych współczesnych standardów. Podobnie jak Prince, Szekspir był artystycznym polimatem, pisząc, wykonując i produkując wiele swoich dzieł. Fraza pojawia się w Hamlecie, który zawiera takie przeboje jak: „być albo nie być”, „nieskończony żart”, „dama za bardzo protestuje”, „spać, marzyć”, ” coś jest zgniłe w państwie Danii „i” słowa, słowa, słowa.,”Te linie, i wiele innych, stały się tak zakorzenione w języku angielskim, że jest tak, jakby zawsze istniały. Możemy zapomnieć, że nawet Szekspir je napisał, tak jak wielu z nas było zaskoczonych, że Prince, oprócz własnych hitów, napisał klasykę Bangles ” Manic Monday.”
większość z tych hitów Hamleta jest wypowiedziana w epickim Solo gitarowym, które jest Szekspirowskim soliloquy, przez tytułowego bohatera sztuki. Ale nie, oczywiście, ” Dobranoc, słodki książę.”Spoiler alert: po śmierci Hamleta w krwawej rzezi w ostatniej scenie, jego przyjaciel Horatio oferuje:” teraz pęknie szlachetne serce., Dobranoc, słodki książę, / a aniołki śpiewają Ci do odpoczynku – ” (Hamlet 5.2.302-03). To delikatne linie, a także melodyjne. Ale wydaje mi się, że w tym fragmencie zbytnio się trzymamy na powierzchni.
bo Hamlet był zamyślony, niezdecydowany, melancholijny i—OK, może charakteryzować nieobecność księcia na YouTube. Z pewnością nie mogę rozmawiać z księciem jako osoba; prywatnie mógł on ucieleśniać intensywną introspekcję duńskiego księcia. Ale jako artysta i performer, Prince jest zupełnie inny niż Hamlet., Po pierwsze, Prince miałby wyciąć co najmniej cztery albumy na szczycie listy przebojów, zanim Hamletowi uda się pomścić morderstwo ojca.
dlatego proponuję Nowy” Tweeitaph „dla księcia:” teraz przychodzi najsłodszy kęs nocy, a my musimy stąd i zostawić go bez przesady „(2 Henryk IV 2.4.336-37). Słowa te pochodzą od drugiej najczęściej studiowanej postaci Szekspira: przezabawnego grubego rycerza Falstaffa, który z miłością złodzieje, oszczerstwa i bzyka się z księciem Harrym, szalonym księciem, który później staje się idealnym angielskim monarchą, Henrykiem V.,
najpierw weźmy kontekst linii. Falstaff nie wydaje tych słów księciu Harry ' emu; mówi je po tym, jak Harry, wezwany z powrotem na dwór, zaprasza Falstaffa na dobranoc. W momencie, gdy Harry, świeżo ukoronowany i zreformowany w rozpustę, spotyka Falstaffa, odrzuca jego starego przyjaciela. Nie chcę oczywiście sugerować, że Prince traktował swoich przyjaciół w ten sposób; zaznaczam tylko, że „najsłodszy kęs” Falstaffa kończy się jakby pożegnaniem.
Po drugie, treść., Harry i jego towarzysze właśnie skończyli imprezować. Po jedzeniu i piciu, Falstaff zwraca uwagę na „najsłodszy kęs nocy”: Seks. Książę aprobowałby zmysłowe i dekadenckie obrazy. Jego teksty były lubieżne, jego wizerunek erotyczny, jego godzinne występy na żywo tantryczne, a jego płodna twórczość nigdy nie zostawia niczego”.”
wreszcie znak. Podczas gdy Falstaff nie mówi swoich słów do Harry ' ego, jego „najsłodszy kęs” służy jako pośrednia odpowiedź i adres do młodzieży, która właśnie pożegnała się i opuściła scenę., A ten książę jest dokładnie tym Szekspirowskim księciem, którego powinniśmy wezwać, by uhonorować purpurowego. Hal, podobnie jak Prince, był wirtuozem własnej inwencji.
w Henryku IV ,Cz.1, widzimy dziedzica Harry ' ego rozkoszującego się zwykłymi pijakami, złodziejami i dziwkami w obskurnych londyńskich tawernach i niebezpiecznych autostradach. Później widzimy, jak pokonuje swojego buntowniczego odpowiednika, Hotspura, na polu bitwy. W części drugiej widzimy, jak Henryk IV spędza w końcu trochę czasu na dworze królewskim. Harry ma pełną kontrolę nad swoim zachowaniem., Na początku części 1, czyni swoje działania dość prostym:
znam was wszystkich i będę przez chwilę podtrzymywał
niepohamowany humor waszej bezczynności.
jednak tutaj będę naśladować słońce,
kto pozwoli bazy zakaźnych chmur
udusić jego piękno ze świata,
że kiedy Proszę ponownie być sobą,
jest poszukiwany może być bardziej dziwi
przełamanie przez brzydkie mgły
oparów, które wydawały się go udusić. (1.1.,173-81)
(ponownie skoncentruj się na prezentacji i tworzeniu siebie, a nie na bazowym korzystaniu Harry ' ego z jego przyjaciół.)
przez dwuczęściową historię Królewski Harry mówi jak jego skromni koledzy z tawerny, praktykuje gorący dialekt buntownika i Przymierza język swojego ojca (nawet dosłownie Przymierza swoją koronę, gdy Henryk IV jest chory w łóżku). To tak, jakby udało mu się stać wielkim, łącząc wszystkie te rejestry w coś całkowicie oryginalnego, ostatecznie czyniąc go bardziej doświadczonym i zaokrąglonym władcą, gdy jest koronowany Henryk V., Tak samo, książę, który naginał gatunek i płeć, opanował—i przekształcił-wiele języków muzycznych, sprawując pełną kontrolę nad swoją tożsamością, nieustannie zmieniając siebie.
Prince był zbyt funky, seksowny, dynamiczny, żywy i egoistyczny, aby zostać zapamiętanym jako „słodki książę”, paranoiczny prokrastynator o chorobliwej passie. Więc „stąd” na afterparty i nie zostawiaj „najsłodszego kęsa nocy— – bez względu na przyjemność-idź” bezpicked.,”
z drugiej strony, Szekspir maven wśród nas zauważy, że Horatio faktycznie odcina się, gdy mówi: „dobranoc, słodki książę, / a loty aniołów śpiewają Ci do odpoczynku -.”Jak wskazuje em-dash, Horatio nagle zmienia temat, pytając” dlaczego Bęben przychodzi tutaj?”Bębny zapowiadają kolejnego księcia, Fortinbrasa z Norwegii. Jeśli nalegasz na zwrócenie się do „słodkiego księcia” Horatio, aby pożegnać się z księciem, po prostu spraw, aby te bębny grały naprawdę słodki rytm.
tekst cytowany z the Norton Shakespeare (1997, W. W. Norton, ed. Stephen Greenblatt).