w poniedziałkowe popołudnie, cztery godziny po rozpoczęciu corocznego Maratonu Bostońskiego, w okolicach mety eksplodowały dwie bomby, zabijając trzy osoby i raniąc blisko 200 osób. Cztery dni później jeden z podejrzanych o zamach nie żyje, a od tego momentu Miasto Boston jest w trybie zamknięcia, ponieważ trwa obława., Władze zidentyfikowały podejrzanych o zamach jako Dzhokhara i Tamerlana Carnaeva, dwóch braci, którzy przenieśli się w rejon około dekady temu z Machaczkały w Dagestanie, regionu będącego częścią Północnego Kaukazu, który tworzy południowo-zachodnią Rosję.
w ostatnich dziesięcioleciach obszar ten był siedliskiem konfliktów, w tym zamachów terrorystycznych przeprowadzanych w innych częściach Rosji. W 1994 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego, wybuchła I wojna czeczeńska. To właśnie w tym czasie Carnaevs dorosły., Rada ds. stosunków zagranicznych:
na początku lat 90., po upadku ZSRR, separatyści w nowo powstałej Republice Czeczenii utworzyli ruch niepodległościowy o nazwie Czeczeński Wszechnarodowy Kongres. Prezydent Rosji Borys Jelcyn sprzeciwił się niepodległości Czeczenii, argumentując, że Czeczenia jest integralną częścią Rosji. W latach 1994-1996 Rosja walczyła z czeczeńskimi partyzantami w konflikcie, który stał się znany jako pierwsza wojna czeczeńska., Dziesiątki tysięcy cywilów zginęło, ale Rosji nie udało się zdobyć kontroli nad górzystym terenem Czeczenii, dając Czeczenii de facto niepodległość. W maju 1996 Jelcyn podpisał zawieszenie broni z separatystami, a w następnym roku uzgodnili traktat pokojowy.
ale przemoc wybuchła ponownie trzy lata później. W sierpniu 1999 roku czeczeńscy bojownicy zaatakowali sąsiednią rosyjską Republikę Dagestanu, aby wesprzeć lokalny ruch separatystyczny. W ciągu dziesięciu dni w Rosji wybuchło pięć bomb, zabijając prawie trzystu cywilów., Moskwa obwiniała czeczeńskich rebeliantów o wybuchy, które były największym skoordynowanym atakiem terrorystycznym w historii Rosji. Inwazja na Dagestan i rosyjskie bombardowania skłoniły siły rosyjskie do rozpoczęcia drugiej wojny czeczeńskiej, znanej również jako Wojna na Północnym Kaukazie. W lutym 2000 Rosja odzyskała Czeczeńską stolicę Groznego, niszcząc w ten sposób znaczną część centrum miasta, przywracając bezpośrednią kontrolę nad Czeczenią. Dziesiątki tysięcy Czeczenów i Rosjan zostało zabitych lub rannych w obu wojnach, a setki tysięcy cywilów zostało wysiedlonych.,
pierwsza wojna czeczeńska (tak zwana, choć nie pierwsza) wybuchła w 1994 roku, powodując, że ponad 300 000 osób uciekło z regionu jako uchodźcy. Druga wojna czeczeńska dodała tej emigracji.
czeczeńskie (lub Nokhchi w ich własnym języku) dążenia do niepodległości sięgają jednak setek lat wstecz. „Czeczeni najwyraźniej przebywali na swoim obecnym terytorium lub w jego pobliżu od około 6000 lat, a być może znacznie dłużej”, mówi profesor Uniwersytetu w Berkeley Johanna Nichols., „Istnieje dość płynna ciągłość archeologiczna w ciągu ostatnich 8000 lat lub więcej w środkowym Dagestanie.”
PBS ma szczegółowe spojrzenie na historię regionu, śledząc zmiany ziem od 1400 roku, od Mongołów do Imperium Osmańskiego do Rosjan pod Iwanem Groźnym w 1559 roku.
w 1722 roku Piotr Wielki, zawsze chętny do handlu i szlaków wojskowych do Persji, najechał sąsiada Czeczenii Dagestan.,”
W 1783 r. Rosja zyskała ostatecznie strategiczne panowanie na Kaukazie, uznając Gruzję, chrześcijańskiego sąsiada Czeczenii na południu, za Rosyjski protektorat.
w 1784 roku, pod wodzą Muzułmańskiego przywódcy Imama Szejka Mansura, Czeczeni odebrali im ziemię. Ta walka toczyła się w XIX i XX wieku., Począwszy od końca XVII wieku, mówi profesor Nichols z Berkeley, Czeczeni w dużej mierze nawrócili się na sunnicką gałąź islamu. „Islam jest teraz, tak jak to było od czasu nawrócenia, umiarkowany, ale mocno utrzymywany i centralnym elementem kultury i tożsamości etnicznej”, według Nicholsa. Wierzenia muzułmańskie są powszechne w całym regionie, a także w pobliskiej Turcji.,
w 1944 r., w trakcie II Wojny Światowej, „radziecki przywódca Józef Stalin nakazał deportację Czeczenów i ich Inguskich sąsiadów — około 400 000 osób — do Azji Środkowej i Syberii za „masową kolaborację” z hitlerowcami.”Dowody na poparcie zarzutów Stalina” pozostają jednak ograniczone.”
na przestrzeni wieków motywacje do wojny były różne, od najeźdźców pragnących drogi handlowej przez góry, przez religijne święte wojny, po czystą polityczną opresję.
*Ten post został zaktualizowany dla jasności.*
Więcej od Smithsonian.com:
Gruzja Na Rozdrożu