drobiazgi / spis treści i analiza

zobacz diagram fabuły

spis treści

wejście na miejsce zbrodni

Młody prokurator hrabstwa George Henderson, szeryf Henry Peters, jego żona Pani Peters, i Lewis Hale i jego żona, Pani Hale, sąsiedzi Wright' ów, wchodzą na farmę Wright ' ów. Dom wykazuje oznaki chaosu, jakby ludzie odeszli bez prostowania się po sobie. Jest zimno, więc mężczyźni poruszają się bezpośrednio do pieca na drewno; kobiety zwisają. Henderson zaprasza kobiety, aby zbliżyły się do pieca, aby się ogrzać. Pani., Peters odmawia, mówiąc w imieniu obu kobiet.

prokurator okręgowy energicznie zwraca uwagę wszystkich na ich cel, jakim jest przyjrzenie się miejscu morderstwa Johna Wrighta. Nakłania szeryfa Petersa, który natychmiast zaczyna opowiadać, co widział w domu i jak jedyną rzeczą, jaką zrobił, było to, że ktoś wzniecił dla nich ogień, aby dom nie był tak zimny, gdy przybyli.

Zatrzymał się w domu, aby zobaczyć, czy John Wright nie chciał wejść na wspólną linię telefoniczną z nim. Kiedy zapukał, nikt nie odpowiadał., Zapukał ponownie i w końcu usłyszał, jak ktoś odpowiada. Kiedy wszedł, zobaczył Panią Wright siedzącą na bujanym krześle, plisującą fartuch. Hale mówi, że wyglądała dziwnie, jakby nie wiedziała, co robić dalej. Kiedy Hale poprosił o spotkanie z Johnem Wrightem, Pani Wright odpowiedziała, że nie może, ponieważ jej mąż był martwy ” z liny na szyi.”Hale zadzwonił do Harry' ego, drugiego rolnika, który jechał z nim, i poszli na górę sprawdzić.

znaleźli Pana Wrighta Martwego na górze, z liną na szyi, ale cała sytuacja wyglądała jakoś źle. Kiedy hale zapytał Panią., Wright powiedziała, że nie wie i że ktoś musiał zabić jej męża, nie budząc jej. Harry chciał zadać więcej pytań, ale Hale pomyślał, że powinni wezwać koronera, żeby pani Wright opowiedziała mu swoją historię. Harry sprowadził koronera wraz z szeryfem. Hale mówi, że tylko tyle wie.

Henderson mówi, że powinni obejrzeć miejsce zbrodni, ale najpierw powinni sprawdzić dom pod kątem jakichkolwiek oznak motywu—jakiegokolwiek powodu, dla którego Pani Wright mogła zabić męża. Kiedy zauważają bałagan w kuchni, mężczyźni robią lekceważące uwagi na temat Pani., Sprzątanie Wrighta. Kobiety po raz pierwszy wypowiadają się, broniąc jej. Prokurator okręgowy próbuje naprawić płoty, chwaląc kobiety za to, jak są niezbędne. Kobiety pozostają odległe i zimne, przeciwstawiając się, że żaden dom nie byłby bardziej radosny dla Johna Wrighta. Prokurator okręgowy powiedział, że chciałby zająć się tym później, ale na razie powinni sprawdzić miejsce zbrodni na górze.

kobiety same w kuchni

Kiedy mężczyźni znikają na górze, kobiety rozmawiają bardziej otwarcie. Pani Hale zaczyna mówić, jak mało lubi mężczyzn krytykujących jej kuchnię w ten sposób. Pani., Peters broni swoich poczynań, jako tylko wykonujących swój obowiązek. Pani Hale pozwala sobie się zgodzić, ale potem zaczyna zauważać więcej rzeczy nie na miejscu, gdy się rozgląda. Widzi siebie w szczegółach, które odnajduje, gdy zbiera kilka przedmiotów, aby zabrać Panią Wright w więzieniu. Pani Hale zaczyna siadać na bujanym krześle Pani Wright, a następnie uświadamia sobie, co zamierza zrobić, gdy tylko go dotknie. Wstaje z powrotem, a puste krzesło kołysze się, gdy patrzy.

Pani Peters idzie do szafy w salonie, zapraszając Panią Hale do pomocy., Dostają trochę ubrań i zauważają, jak zimno jest w pokoju. To prowadzi Panią Hale do dzielenia się wspomnieniami o młodości Pani Wright, jej izolacji i tym, jak jej życie nie działało tak, jak tego chciała. Ich rozmowa o tym, jak ładnie się ubierała, prowadzi rozmowę do dziwnej prośby Pani Wright: chciała, aby przynieśli jej fartuch w więzieniu.

znajdują go wiszącego za drzwiami prowadzącymi na schody. Pani Peters zbiera je i szybko zamyka drzwi. Pani Hale pyta Panią Peters, czy myśli, że pani Wright zabiła swojego męża. Pani Peters mówi, że nie wie, a Pani Peters., Hale stwierdza, że nie uważa, że pani Wright go zabiła; w końcu poprosiła o fartuch i szal i martwiła się o swoje konfitury. Pani Peters patrzy w górę, kiedy słyszy kroki mężczyzn na górze, a następnie opowiada, co jej mąż powiedział: że sprawa sądowa prawdopodobnie pójdzie źle dla Pani Wright z powodu jej oświadczenia, że się nie obudziła, coś, z czego adwokat planuje wyśmiać ją podczas procesu. To skłania ich do komentowania innej dziwności: jak Mr., Wright nie obudził się, kiedy jego zabójca założył mu linę na szyi i jak dziwny był sposób, aby kogoś zabić, zwłaszcza, że Pan Hale powiedział, że w domu jest Broń.

przechodzą do mówienia o słabości w sprawie: pozornym braku motywu. Pani Hale mówi, że nie widzi żadnych dowodów gniewu; widzi tylko niepełne sprzątanie. Robi ruch, aby zakończyć, a następnie zatrzymuje się, komentując, jak to wygląda, jak zakradanie się, aby zajrzeć przez Dom. Pani Peters protestuje, że „prawo jest prawem”, a Pani Hale niechętnie się zgadza. Pani Hale następnie sugeruje Pani Hale., Peters zdejmuje płaszcz, żeby była ciepła, kiedy znowu wyjdą na zewnątrz. Jak to robi pani Peters, zauważa, że pani Wright składała kołdrę. Pani Hale rozpoznaje to jako wzór kabiny z bali i zastanawia się na głos, Czy pani Wright zamierzała ” kołdrę, czy po prostu zawiązać.”

mężczyźni przechodzą przez/kobiety wiercą głębiej

gdy kobiety dyskutują o kołdrze, mężczyźni schodzą po schodach. Słyszą pytanie Pani Hale, a Szeryf Peters kpi z kobiet. Mężczyźni śmieją się, a następnie wychodzą, aby obejrzeć stodołę.

gdy znów są sami, Pani Hale broni siebie i Pani, Peters, mówiąc, że nie ma nic złego w tym, że skupiają się na małych rzeczach, kiedy czekają na mężczyzn. Pani Peters broni mężczyzn, mówiąc, że mają dużo na głowie. Kobiety następnie omawiają szycie Pani Wright, zauważając, jak zaczęło się tak schludnie, ale teraz jest naprawdę bałagan. Pani Hale zaczyna to naprawiać, a Pani Peters mówi, że nie powinna niczego dotykać. Pani Hale zastanawia się, dlaczego pani Wright była taka zdenerwowana. Jak spekulują, nadal pakują rzeczy Pani Wright.

Kiedy Pani Hale szuka papieru i sznurka, aby wszystko zapakować, znajduje pustą klatkę dla ptaków. Pyta Panią., Hale, gdyby pani Wright miała ptaka. Pani Hale nie wie, ale pamięta sprzedawcę ptaków. Pamięć przypomina jej, jak Pani Wright śpiewała, gdy była młoda i samotna. Pani Peters komentuje, jak dziwne wydaje się życie ptaka w domu. Pani Hale zastanawia się, czy kot go dostał, a Pani Peters mówi, że nie mógł, ponieważ nie mieli; Pani Wright czuła się dziwnie w stosunku do kotów.

kobiety przyglądają się bliżej klatce i zauważają, że drzwi są uszkodzone, jakby ktoś potraktował je z grubsza. Pani., Hale przyznaje, że nie lubi domu i zgadzają się, że czuje się samotny. Pani Hale mówi, że czuje się winna, że nie przychodziła tu częściej. Pani Peters zapewnia ją, że nie zrobiła nic złego, ponieważ miała własny dom i dzieci do opieki. Pani Hale nadal czuje się winna za to, jak odizolowany jest Dom i jak niewiele zrobiła, aby złagodzić tę izolację. Pani Peters zapewnia ją ponownie, że to nie była jej wina.

kobiety przechodzą do rozmowy o Panu Wrighcie. Zgadzają się z powszechnym konsensusem miasta-że był ” dobrym człowiekiem—- ale Mrs., Hale dodaje, że był „twardym człowiekiem”, zimnym jak „surowy wiatr”.”Dlatego pani Hale sugeruje, że pani Wright chciałaby mieć ptaka do towarzystwa.

Pani Hale sugeruje, że gdy była młodsza, Minnie Wright była „jak ptak”: ładna i słodka, ale nieśmiała i nerwowa. Następnie wraca do teraźniejszości, sugerując, że pani Peters zabierze kołdrę do więzienia za panią Wright. Pani Wright zgadza się i zaczyna zbierać materiały do szycia Pani Wright. Gdy szukają nożyczek, znajdują martwego ptaka w pudełku. Kiedy przyjrzą się temu uważnie, widzą, że ktoś skręcił szyi ptaka., Ich oczy spotykają się i uświadamiają sobie, co znaczy martwy ptak. Słyszą powracających mężczyzn i chowają pudełko pod kołdrą.

The Men Reenter/the Women Pass Their Verdict

gdy The men reenter, prokurator okręgowy wraca do swojego wcześniejszego żartu, pytając, czy kobiety zdecydowały, czy pani Wright zamierza kołdrę lub zawiązać kołdrę. Pani Peters mówi, że pani Wright miała to zrobić.”Adwokat nie słucha, jednak odrzuca odpowiedź, ale pyta dość bezczynnie o pustą klatkę dla ptaków. Pani Hale okłamuje go, mówiąc, że myśli, że to kot go zabił., Znowu nie słucha, ale pyta z roztargnieniem, czy jest kot. Pani Peters przyłącza się do kłamstwa, mówiąc, że zostało, bo koty są przesądne. Prokurator okręgowy nie odpowiada, a zamiast tego zbiera szeryfa Petersa, by sprawdził miejsce zbrodni na górze.

Kiedy mężczyźni odchodzą, kobiety milczą przez jakiś czas i nie patrzą na siebie. Kiedy znów zaczynają mówić, robią to niechętnie i niepokojąco. Pani Hale mówi, że „ładne pudełko”, w którym znajduje się ptak, pokazuje, jak bardzo Pani Wright lubiła martwego ptaka. Pani., Peters podąża za wspomnieniem z czasów, gdy była młodą dziewczyną, a chłopiec zabił jej kotka toporem. Kochała tego kotka tak bardzo ,że „skrzywdziłaby go”.”Pani Hale łączy sposób, w jaki Pani Wright śpiewała—ale już nie-z martwym ptakiem, sugerując, że Pan Wright zabił ptaka, ponieważ nie spodobałoby mu się” coś, co śpiewało.”Pani Peters twierdzi, że nie wie, kto go zabił, ale Pani Hale jest pewna. Pani Peters przechodzi do rozmowy o tym, jak straszna była zbrodnia. Pani Hale zgadza się, ale gdy to robi, jej ręka spoczywa na klatce dla ptaków.

Pani, Peters ponownie zaprzecza, że wiedzą, kto zabił Pana Wrighta, ale Pani Hale kontynuuje, wyobrażając sobie na głos, jak okropny byłby całkowicie nieruchomy i pusty dom. Pani Peters zgadza się: doświadczyła samotności i pustki, gdy żyli na granicy i jej pierwsze dziecko zmarło. Kobiety powracają do teraźniejszości, obowiązków i sprawy, ale nie mogą tam zostać: umysł Pani Hale wypełnia się wspomnieniami młodej Minnie Foster, zanim stała się panią Wright. Obwinia się, że nie odwiedza Pani Wright i nazywa to zbrodnią. Pani Peters próbuje odwrócić tę rozmowę, ale Pani Peters … , Hale naciska, mówiąc, że wie, jak często kobiety cierpią w podobny sposób. W końcu zatrzymuje się i widząc roztrzaskane słoiki konfitur, sugeruje, że nie mówią Pani Wright, że większość z nich była zepsuta.

Pani Peters pokazuje, że zgadza się, biorąc jeden nieprzerwany słoik i pakując go do pani Wright. Jak ona robi, mówi „fałszywym głosem” o tym, jak głupi są i jak mężczyźni śmiali się z nich za to, że tak się denerwują z powodu martwego ptaka., Właśnie wtedy mężczyźni schodzą na dół, i jak to robią, prokurator hrabstwa mówi, że wszystko jest jasne w sprawie z wyjątkiem motywu: nie ma prawdziwego powodu dla Pani Wright, aby to zrobiła. Obie kobiety zamykają oczy.

Mr.Hale reenters from outside, letting everyone know he ' s got the horses ready. Szeryf Peters pyta, czy prokurator okręgowy chce sprawdzić rzeczy, które kobiety zabierają Pani Wright w więzieniu. Henderson śmieje się, odrzucając pomysł i rzeczy, które mają kobiety, jako ” Niezbyt niebezpieczne.”Następnie sugeruje Pani., Peters nie potrzebuje nadzoru, ponieważ jako żona szeryfa jest ” żoną prawa.”

mężczyźni przenoszą się na chwilę do innego pokoju, aby sprawdzić okna. Kiedy kobiety zostają same, nie mówią, ale patrzą na siebie uważnie. Pani Hale patrzy na miejsce, gdzie ukryli pudełko z martwym ptakiem. Pani Peters próbuje wcisnąć pudełko do torby, ale nie pasuje. Zaczyna wyjmować martwego ptaka z torby, ale nie może się zmusić, aby go dotknąć. Zamarza, ale kiedy klamka zaczyna się obracać, wskazując, że mężczyźni wracają, Pani., Hale chwyta pudełko i wkłada je do kieszeni płaszcza. Kiedy wchodzą mężczyźni, prokurator hrabstwa próbuje jeszcze jednego żartu kosztem kobiet, mówiąc, że przynajmniej dowiedziały się, że pani Wright nie zamierza kołdrować swojego projektu szycia, ale zamiast tego zamierza … Zatrzymuje się i ponownie pyta kobiety, jak to się nazywa. Pani Hale przyciska rękę do kieszeni z martwym ptakiem i mówi: „nazywamy to-węzeł, Panie Henderson.”Sztuka kończy się tą linią.,

Analiza

hierarchia płci i podział przestrzenny

Po otwarciu gry wszystkie postacie wchodzą razem, ale nie wchodzą jako równe. Do czasu, gdy pierwszy etap jest w połowie drogi, mężczyźni przejęli prowadzenie. Wchodzą do pustego domu Wrightów z ufnością, podczas gdy kobiety, choć są proszone, aby tam być i towarzyszyć swoim mężom, wchodzą nerwowo., Ta hierarchia rozgrywa się w tym, jak bohaterowie ustawiają się w pokoju-mężczyźni natychmiast podchodzą do pieca, podczas gdy kobiety pozostają w tyle, mimo że są zimne od Iowa winter—I nadal jest widoczna w tym, jak bohaterowie mówią. Mimo że jest najmłodszą osobą, Prokurator Henderson przejmuje Dom Wrightów, służąc jako gospodarz i zapraszając kobiety do pożaru. Mówi bezpośrednio, podczas gdy pani Peters jest niezdecydowana, przerywając sobie, zanim ktokolwiek inny będzie mógł, a Pani Hale nie mówi przez kilka minut, dopóki nie wydaje się, że mężczyźni wyśmiewają Panią Peters., Sprzątanie Wrighta.

ta inscenizacja odzwierciedla XIX-wieczną ideę „sfery domowej.”Idea ta uznawała fakt, że mężczyźni i kobiety zajmują różne miejsca w zachodnim społeczeństwie i starali się uzasadnić i wynieść te podziały do teorii idealnego porządku społecznego. W tym modelu Mężczyźni działali w „sferze publicznej”: biznesu, nauki i Polityki. Organizowali życie na większą skalę. Jednak w domu—przynajmniej według tego modelu—odpowiedzialne były kobiety. W teorii te dwie sfery współpracowały ze sobą, aby się wzajemnie uzupełniać.,

drobiazgi dramatyzują wyniki dzielenia świata na odrębne sfery tak sztywno. Mężczyźni biorą na siebie odpowiedzialność poszukiwania motywu śmierci Pana Wrighta, pozostawiając kobiety do uporządkowania prac domowych. Tytuł sztuki i lekceważące postawy mężczyzn pokazują, jak wyimaginowany—i niewłaściwy-jest podział między tymi dwiema sferami. Fakt, że mężczyźni wielokrotnie poruszają się po posiadłości, podczas gdy kobiety pozostają w kuchni Pani Wright, dramatyzuje i symbolizuje podział płci. Kobiety są wrażliwe na Panią., Emocjonalny ból Wrighta, podczas gdy mężczyźni są nieświadomi jej motywu morderstwa.

różne słowa, różne wizje, różni sędziowie

ponieważ w społeczeństwie i relacjach tych bohaterów władza dzieli się ściśle według płci, mężczyźni i kobiety w sztuce doświadczają zasadniczo dwóch odrębnych kultur. Mężczyźni i kobiety mówią inaczej, widzą świat inaczej, a ostatecznie dochodzą do różnych wniosków na temat praw i Sprawiedliwości.,

w sztuce mężczyźni i kobiety nie tylko mówią inaczej od siebie, ale podczas rozmowy mężczyźni mają pierwszeństwo przed kobietami, zakładając, że mają do tego prawo. Pierwsza linijka wypowiedziana przez męską postać to dwa proste, bezpośrednie zdania: „This feels good. Chodźcie do ognia, Panie.”Pierwsza linijka postaci kobiecej zawiera wahanie i uprzejmą nieuczciwość:” nie jestem-zimno.”Ponieważ wszyscy zmagają się z zimą w Iowa, to po prostu nieprawda., Mowa mężczyzn pozostaje taka sama, niezależnie od tego, czy mówią między sobą, czy do kobiet, podczas gdy mowa kobiet różni się znacznie w zależności od tego, czy mężczyźni mogą je usłyszeć. Słowa płyną swobodniej, gdy mężczyźni są nieobecni.

mężczyźni i kobiety widzą swój świat inaczej. Kiedy mężczyźni widzą zamieszanie w kuchni Pani Wright, interpretują to tylko jako znak, że jest złą gospodynią. Kiedy kobiety to widzą, rozumieją, że coś jest nie tak i sugerują, że brudne ręce mężczyzn mogą być zaangażowane (dosłownie iw przenośni)., Ta różnica w perspektywie trwa przez całą sztukę, gdy kobiety czytają „drobiazgi” Pani Wright i znajdują motyw morderstwa Pana Wrighta. Konflikt wznosi się do poziomu bezdźwięcznej komunikacji, ponieważ kobiety zasadniczo czytają sobie nawzajem umysły w kulminacyjnym momencie Sztuki, kiedy zgadzają się chronić Panią Wright.

w drugiej części przedstawienia, ukazując warunki życia w domu Wrightów, kobiety prezentują zasadniczo odmienną wizję tego, co stanowi Sprawiedliwość i działanie przestępcze., Kiedy Sztuka się otwiera, kobiety wydają się zgadzać ze swoimi mężami—przynajmniej jeśli chodzi o postrzeganie morderstwa Pana Wrighta, rzekomo z rąk Pani Wright—jako przestępstwa. Kiedy odkrywają martwego ptaka i zastanawiają się nad izolacją Minnie Wright i śmiercią ducha, którego miała jako Minnie Foster, przenoszą winę na siebie. Pani Hale nawet określa swoją nieudaną wizytę Minnie Wright jako zbrodnię i robi to z pasją. Ta inna definicja sprawiedliwości obejmuje empatię i współczucie w sposób, w jaki męski światopogląd nie. Kobiety widzą siebie w pani Wright.,

dzieliła się kobiecą tożsamością

podczas gdy mężczyźni grupują Panią Hale i Panią Peters z Panią Wright w kategorii kobiet, kiedy Sztuka się otwiera, Pani Hale i Pani Peters są stosunkowo różne od siebie, pomimo dzielenia tej samej płci, sfery domowej i statusu społecznego.

podczas gdy pani Peters jest żoną szeryfa, a zatem wydaje się mieć jakąś cząstkową aurę formalnego autorytetu, Pani Hale jest żoną rolnika, jak Pani Wright. Jako taka reprezentuje głos każdej kobiety. Choć wydaje się niechętna do wypowiadania się, zajmuje stanowcze stanowisko, gdy to robi., Odpowiada bezpośrednio na zwolnienie kobiet przez mężczyzn (i Pani Wright) i kontratakuje, obwiniając mężczyzn za bycie „brudnymi” i za tworzenie dużej części pracy, którą kobiety muszą się zająć. Jest pierwszą osobą, która wspomina o emocjonalnym nastroju na farmie, którą badają, zauważając, że nie jest wesoła i że obecność Pana Wrighta w niej nie dodaje radości. Jest pierwszą osobą, która spekuluje na temat izolacji Pani Wright, jej przyczyn i natury oraz jej wpływu na nią. Spekuluje bezpośrednio na temat charakteru zbrodni, pytając Panią Peters, czy uważa, że pani Wright zabiła swojego męża., Jest opiekunką: radzi Pani Peters, aby poluzowała płaszcz, aby nie zmarzła, gdy wróci. Ma inicjatywę: stara się naprawić zrujnowane szycie Pani Wright, mając nadzieję, że wszystko będzie lepiej dla niej i domu. W końcu myśli dobrze pod presją. Pod koniec przedstawienia, gdy obie kobiety po cichu zgodziły się zatuszować motyw zbrodni Pani Wright, a Pani Peters nie ukrywała martwego ptaka, pani Hale spokojnie wchodzi. Nie tylko ukrywa dowody, ale także okłamuje męża i innych mężczyzn, by chronić Panią Wright.

z drugiej strony, pani, Peters jest pierwszą kobietą, która przemówiła w sztuce, kiedy z wahaniem odrzuca zaproszenie prokuratora hrabstwa, aby zbliżyć się do pożaru. Pomimo wahania, jest pierwszą z dwóch kobiet, która wypowiedziała się w imieniu Pani Wright, przekazując obawy nieobecnej kobiety o jej zachowanie. Zajmuje pół-oficjalne stanowisko na wniosek prokuratora hrabstwa, zgadzając się zebrać rzeczy, które należy zabrać do Pani Wright w więzieniu i obserwować wszelkie dowody, które mogłyby pomóc mężczyznom w ich śledztwie. Na początku wyraźnie wyrównuje z mężczyznami., Jednak to ona kieruje kobiety ku aktywnej ocenie sytuacji. Chociaż w sztuce nigdy nie mówi, gdzie pani Peters dorastała, nie znała Pani Wright, gdy była młodą Minnie Foster. W związku z tym przechodzi przez większą transformację dwóch kobiet, od pół-oficjalnego stanowiska po stronie i mówienia w imieniu mężczyzn do aktywnego ukrywania dowodów motywu Pani Wright. Największy punkt zwrotny w pani Peters następuje po tym, jak dwie kobiety znajdują ptaka., Opowiada historię z przeszłości, kiedy wraz z mężem zamieszkała na odizolowanej granicy Dakoty i straciła dziecko. To wspólne doświadczenie izolacji i straty przekształca ją w oskarżoną i obrończynię Pani Wright.

niezależnie od różnic w charakterze, w miarę rozwoju sztuki kobiety rozpoznają i doświadczają swojej wspólnej kobiecej tożsamości., Zaczyna się od kierunku scenicznego bezpośrednio po linii o trosce o drobiazgi, która brzmi: „” ten ruch jest dosłowny, ale jest również symboliczny, ich fizyczna bliskość odzwierciedla narastającą więź emocjonalną. To połączenie jest częściowo zdefiniowane w kontraście i opozycji do mężczyzn, jak kiedy pani Hale mówi, ” męskie ręce nie zawsze są tak czyste, jak mogą być.”Więcej z nich jest jednak definiowane przez wspólne doświadczenia kobiet. Pani Hale wspomina siostrę, która nie lubiła kotów (jak Pani Wright). Para dzieli się uwagami na temat tego, że dom jest samotnym miejscem., Po znalezieniu martwego ptaka, stare wspomnienie wypełnia Pani Peters, o chłopcu zabijającym jej kotka i o tym, jak chciała go skrzywdzić w odpowiedzi. Opowiada o tym, dzieląc się wspomnieniem o zaginionym niemowlęciu i o tym, jak pozostawiło ją to bez nikogo i niczego do kochania, podobnie jak Pani Wright. Ta wspólna tożsamość jest tym, co wspiera kobiecą komunikację bez słów zarówno poprzez ich zdolność do „odczytywania” dowodów ukrytych w szyciu Pani Wright, jak i na końcu sztuki, gdy przeciwstawiają się swoim społecznie dyktowanym rolom i ukrywają zbrodnię Pani Wright.,