duże litery z porami roku (Wiosna, Lato, Jesień (Jesień) I Zima)

wielkie litery i pory roku

Cztery Pory roku (Wiosna, lato, jesień () / jesień () I Zima) nie są pisane wielkimi literami.
nazwy pór roku są rzeczownikami zwyczajnymi (słowa, których używamy do rzeczy, np., boy, dog, bridge), a nie rzeczownikami właściwymi (nazwy, które nadajemy rzeczom, np., Peter, Rover, the Golden Gate Bridge). Dlatego Pory roku nie są podane wielkimi literami.,

przykłady małych i dużych liter oraz pór roku

poniżej kilka przykładów pór roku używanych w zdaniach.

• gdzie idziesz tej wiosny?
• już drugi raz jeżdżę na nartach tej zimy.

(w tym przykładzie słowo „zima” nie stanowi części rzeczownika WŁAŚCIWEGO. Dlatego powinien być napisany małą literą.)

• odwiedźmy Pałac Zimowy.

(w tym przykładzie słowo „Zima” stanowi część rzeczownika WŁAŚCIWEGO., Dlatego jest poprawnie napisany wielką literą.

• śmiech to słońce, które wypędza zimę z ludzkiej twarzy. (francuski poeta Victor Hugo)
• jesienią panuje harmonia, a na niebie blask, którego latem nie słychać ani nie widać, jakby nie mogło być, jakby nie było! (angielski poeta Percy Bysshe)

gdy nazwa sezonu tworzy właściwy Rzeczownik

jeśli nazwa sezonu stanowi część nazwy (tj. WŁAŚCIWEGO rzeczownika), nadaj mu wielką literę. W poniższych przykładach rzeczowniki właściwe są pogrubione.,

• na Zimowym Balu nad Renem były niesamowite maski.
• każde przesilenie jest domeną samego siebie. W letnim przesileniu wszystko jest zielone i rośnie, potencjał powstaje, cud manifestacji namalowany na płótnie świadomości. Podczas przesilenia zimowego wiatr jest zimny, drzewa są nagie, a wszystko leży w bezruchu pod kołami śniegu., (autor Gary Zukav)

personifikacja nazw sezonów

należy pamiętać, że istnieje orzeczenie, które stwierdza, że jeśli sezon ma cechę ludzką (tj. personifikację), to można mu nadać wielką literę. Na przykład:

• został dotknięty lodowatym oddechem zimy.

(w tym przykładzie zima otrzymała ludzką cechę.)

• liście zostały poddane jesiennemu dotykowi.

nie jest to powszechna konwencja. Ma swoje korzenie w idei, że nazwa sezonu staje się imieniem osoby (i.,e., rzeczownik właściwy). Jednak oceniamy ten styl jako niezalegający z konwencjonalną gramatyką. To powiedziawszy, jeśli personifikujesz sezon, istnieje spora szansa, że nie kompilujesz dokumentu biznesowego. W wierszach (np. pieśniach, poezji) istnieje znacznie większa pobłażliwość co do zasad kapitalizacji.