po przybyciu do Londynu, Generał Major Dwight D. Eisenhower przejmuje dowodzenie siłami amerykańskimi w Europie. Chociaż Eisenhower nigdy nie widział walki w ciągu swoich 27 lat jako oficer armii, jego wiedza na temat strategii wojskowej i talent do organizacji były takie, że szef sztabu armii generał George C. Marshall wybrał go ponad 400 wyższych oficerów, aby poprowadzić siły USA w wojnie z Niemcami., Po udanych walkach w Afryce Północnej i we Włoszech w 1942 i 1943 roku Eisenhower został mianowany naczelnym dowódcą operacji Overlord-alianckiej inwazji na północno-zachodnią Europę.
urodzony w Denison w Teksasie, w 1890 roku, Eisenhower ukończył United States Military Academy w 1915 roku. Z niezwykłej klasy, która miała wyprodukować 59 generałów, Eisenhower zajął 61. miejsce w nauce i 125. miejsce w dyscyplinie spośród 164 absolwentów., Jego przełożeni szybko zapoznali się z jego zdolnościami organizacyjnymi i mianowali go dowódcą Centrum Wyszkolenia czołgów po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do I Wojny Światowej w 1917 roku. W październiku 1918 otrzymał rozkaz przewiezienia czołgów do Francji, ale wojna zakończyła się zanim zdążyły wypłynąć. Eisenhower otrzymał Distinguished Service Medal, ale był rozczarowany, że nie widział walki.
w okresie międzywojennym stopniowo wzrastał w szeregach armii USA w czasie pokoju., W latach 1922-1924 stacjonował w Strefie Kanału Panamskiego, a w 1926, jako major, ukończył szkołę dowództwa i Sztabu Generalnego Armii w Fort Leavenworth w stanie Kansas, w klasie 275. Został nagrodzony prestiżowym stanowiskiem we Francji i w 1928 ukończył w pierwszej klasie Wojskową Akademię Wojskową. W 1933 został adiutantem Szefa Sztabu Armii generała Douglasa MacArthura, a w 1935 udał się wraz z Macarthurem na Filipiny, gdzie ten ostatni przyjął stanowisko głównego doradcy wojskowego rządu tego kraju.,
awansowany do stopnia podpułkownika podczas pobytu na Filipinach, Eisenhower powrócił do Stanów Zjednoczonych w 1939 roku, krótko po rozpoczęciu II Wojny Światowej w Europie. Prezydent Franklin Roosevelt zaczął doprowadzać kraj do stanu gotowości wojennej w 1940 roku, a Eisenhower znalazł się w widocznym miejscu w szybko rozwijającej się armii amerykańskiej. W marcu 1941 został mianowany pułkownikiem, a trzy miesiące później mianowany dowódcą 3 Armii. We wrześniu awansował na generała brygady.,
po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do ii Wojny Światowej w grudniu 1941 roku, szef Sztabu Armii Marshall mianował Eisenhowera do Wydziału planów wojennych w Waszyngtonie, gdzie przygotowywał strategię inwazji Aliantów na Europę. W marcu 1942 awansowany na generała majora i mianowany szefem wydziału operacyjnego Departamentu Wojny, doradził Marshallowi utworzenie jednego stanowiska, które nadzorowałoby wszystkie operacje amerykańskie w Europie. Marshall zrobił to i 11 czerwca zaskoczył Eisenhowera, mianując go na to stanowisko ponad 366 starszych oficerów. 25 czerwca 1942 roku Eisenhower przybył do USA., dowództwo objął w Londynie.
w lipcu Eisenhower został mianowany generałem porucznikiem i mianowany szefem operacji Torch, alianckiej inwazji na francuską Afrykę Północną. Jako naczelny dowódca mieszanych sił alianckich narodowości, służb i sprzętu, Eisenhower zaprojektował system jednolitego dowodzenia i szybko zdobył szacunek swoich brytyjskich i kanadyjskich podwładnych. W grudniu 1943 roku został mianowany Naczelnym Dowódcą alianckich sił ekspedycyjnych (Allied Expeditionary Force)., Operacja Overlord, największa połączona operacja morska, powietrzna i lądowa w historii, została pomyślnie rozpoczęta przeciwko okupowanej przez nazistów Europie 6 czerwca 1944 roku. 7 maja 1945 roku Niemcy skapitulowali. W tym czasie Eisenhower był pięciogwiazdkowym generałem.
Po wojnie Eisenhower zastąpił Marshalla na stanowisku szefa sztabu armii, a w latach 1948-1950 pełnił funkcję prezydenta Uniwersytetu Columbia. W 1951 powrócił do służby wojskowej jako naczelny dowódca Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO). Presja na Eisenhowera, by kandydował do USA., prezydent był jednak wielki i wiosną 1952 zrzekł się dowództwa NATO, aby kandydować na prezydenta z mandatu republikańskiego.
w listopadzie 1952 r. „Ike” odniósł zdecydowane zwycięstwo w wyborach prezydenckich, a w 1956 r. został ponownie wybrany w wyborach prezydenckich. Jako popularny prezydent nadzorował okres wielkiego wzrostu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych i zręcznie nawigował po kraju poprzez rosnące napięcia zimnej wojny na arenie światowej. W 1961 r. przeszedł na emeryturę wraz z żoną, Mamie Doud Eisenhower, na farmę w Gettysburgu w Pensylwanii, która przeoczyła słynne pole bitwy wojny secesyjnej., Zmarł w 1969 i został pochowany na rodzinnej działce w Abilene w stanie Kansas.