Approach Considerations

w przypadku części okulistycznej oceny pacjenci muszą mieć odpowiednie widzenie, aby podążać za celami. Chociaż część gałki ocznej nie może być zakończona bez odpowiedniego widzenia, reszta baterii testowej ENG i VNG może być przeprowadzona u pacjentów z ograniczonym lub nieobecnym widzeniem.

ważne jest również, aby pamiętać, że stymulacja gałki ocznej za pomocą świateł może powodować drgawki.,

ocena wzrokowa

system wizualny dostarcza informacji o tym, czy środowisko jest stacjonarne, czy mobilne. Stabilizacja informacji wizualnej odbywa się poprzez foveation. System wizualny jest subserved przez system motoryczny, system przedmotorowy i system command (control) eye movement system, który kontroluje sakkadyczne ruchy oczu, pościg i vergence.

część okularowo-ruchowa ENG ocenia funkcję ruchu gałki ocznej dla różnych systemów ruchu gałki ocznej w przypadku braku stymulacji przedsionkowej., W celu oceny okularowo-ruchowej pacjent otrzymuje różne bodźce wzrokowe podczas rejestrowania ruchów gałki ocznej.

Test Saccades (Kalibracja)

test saccade, zwany również testem kalibracji, ocenia saccadyczny system ruchu oczu. System ten jest odpowiedzialny za szybkie ruchy gałek ocznych i refixację celu na fovea.,

w przypadku testów sakadycznych, można umieścić kropki na ścianie lub suficie w określonych odległościach od siebie (zwykle w centrum i 10, 20 i 30 stopni od środka), a następnie polecić pacjentowi, aby patrzył w przód iw tył między kropkami, utrzymując głowę stałą.

bardziej aktualna technologia pozwala egzaminatorowi kontrolować (za pomocą komputera) prezentację punktów świetlnych na pasku świetlnym, na ekranie projekcyjnym lub w stymulatorze okulomotorycznym. Pozwala to na randomizowaną prezentację bodźców i bardziej szczegółową ocenę ruchów gałki ocznej., Dzięki starszej technologii klinicysta mógł tylko wizualnie ocenić ślady ruchów oczu, aby znaleźć poważne odchylenia od normy. Dzięki komputerowo generowanym bodźcom i analizie klinicysta może ocenić opóźnienie i prędkość ruchów gałki ocznej.

na wyniki badań Sakkadycznych wpływa współpraca pacjenta i ostrość wzroku. Różne leki mogą również wpływać na wydajność. Dokładność, opóźnienie i prędkość powinny być brane pod uwagę przy interpretacji sakkad.

można zauważyć następujące problemy z dokładnością.,

znane również jako przekroczenie kalibracji, sakkady hipermetryczne występują, gdy pacjent ma trudności z pomiarem odległości wymaganej do działania mięśniowego niezbędnego do podążania za celem. W takich przypadkach lekarz może zauważyć przekroczenie celu, a następnie korektę. Pacjenci, którzy konsekwentnie wykazują sakkady hipermetryczne, mogą mieć dysmetrię oka, która sugeruje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego (OUN) na poziomie móżdżku.,

trzepotanie gałki ocznej jest dowodem na rodzaj kolczastego przekroczenia; pacjent kilkakrotnie przekracza cel z krótkim czasem między przekroczeniami. Sugeruje to również patologię OUN.

z sakkadami hipometrycznymi pacjent niedowłada cel. Czasami zaniżanie celu jest normalne; zaniżanie musi być powtarzalne i musi występować często, aby uznać je za nieprawidłowe. Jeśli skrajne, hipometryczne sakkady sugerują patologię zwojów podstawnych.,

wieloetapowe saccades występuje, gdy pacjent niedoszacuje celu, a następnie próbuje skorygować z wielu małych saccades. Ten wzór sugeruje patologię OUN.

zwany również glissade, postsaccadic drift jest postrzegany jako dryfowanie ruchu oczu po saccade. Ten wzór jest zgodny z patologią móżdżku.

pulsację obserwuje się w sakkadach pionowych u pacjentów z zespołem tętnicy tylnej dolnej lub górnej móżdżku. Wzór obejmuje ciągnięcie w lewo lub w prawo oczu podczas wykonywania pionowych sakkad.,

Sakkady charakteryzujące się krótkim opóźnieniem są zwykle spowodowane artefaktem lub pacjentem przewidującym pozycję celu. Jeśli wydłużenie saccades jest oczywiste, egzaminator powinien wykluczyć nieuwagę lub brak współpracy. Wydłużenie ponad 400 ms u uważnych i współpracujących pacjentów może sugerować patologię ośrodkowego układu nerwowego.

asymetryczne opóźnienia mogą wystąpić u pacjentów ze zmianami w korze potylicznej lub ciemieniowej., U tych pacjentów sakkady w jednym kierunku mogą być normalne z przedłużeniem sakkad w przeciwnym kierunku.

można zauważyć następujące problemy z prędkością.

jeśli obserwuje się spowolnienie sakkadyczne, egzaminator powinien najpierw wykluczyć senność lub działanie leku. W przypadku ich braku spowolnienie sakkadyczne jest zgodne z różnymi zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego lub ocznego, w tym osłabieniem gałki ocznej, Stanami zwyrodnieniowymi, patologią zwojów podstawnych i zaburzeniami móżdżku.,

podobnie jak w przypadku saccades, które świadczą o nienormalnie krótkim opóźnieniu, nienormalnie szybkie saccades są zwykle artefaktem i mogą być spowodowane trudnościami technicznymi. Jednak w niektórych przypadkach, nienormalnie szybkie saccades może sugerować CNS lub patologii oka (TJ trzepotanie oka).

asymetria w prędkości sakkadycznej może być obserwowana jako asymetria między oczami lub między kierunkami. Gdy asymetria jest ewidentna, lekarz może podejrzewać patologię nerwu ocznego lub mięśni (czyli zmiany, porażenia). Podejrzewa się również patologię ośrodkowego układu nerwowego., Zmiany w przyśrodkowej wzdłużnej fasciculus, która powoduje ophthalmoplegia międzojądrzasta może świadczyć o asymetrycznej prędkości sakkadycznej.

badanie wzroku

badanie wzroku przeprowadza się w celu oceny obecności oczopląsu przy braku stymulacji przedsionkowej., W baterii testowej ENG, zasadniczo 3 rodzaje informacji są uzyskiwane: obecność lub brak spontanicznego oczopląsu (brak zadania lub centrum spojrzenie); obecność, nieobecność lub zaostrzenie oczopląsu z dodatkiem poza centrum zadania spojrzenie na stres system; i fiksacji tłumienia spontanicznego oczopląsu.

w przypadku badania wzrokowego pacjent jest poinstruowany, aby patrzył prosto przed siebie, a następnie fiksował na celu 30 stopni w prawo, w lewo, w górę iw dół. Utrwalenie utrzymuje się przez około 30 sekund w spojrzeniu centralnym i 10 sekund w spojrzeniu ekscentrycznym., Test można przeprowadzić z tymi samymi celami umieszczonymi na ścianie lub suficie w celu kalibracji lub przy użyciu bodźców generowanych komputerowo, jak wspomniano powyżej.

dla oceny samoistnego oczopląsu ważne jest wyeliminowanie jakiejkolwiek możliwości supresji. Tłumienie fiksacji można wyeliminować, otwierając oczy pacjenta w ciemnym pomieszczeniu z soczewkami Frenzel lub ciemnymi goglami używanymi do oceny podczerwieni. W przypadku systemów opartych na elektrodach można ocenić samoistny oczopląs z zamkniętymi oczami pacjenta., Ponadto pacjent może zostać poproszony o udział w wielu zadaniach umysłowych(np. odpowiadanie na pytania, liczenie przez wielokrotność 2).

szarpnięcia kwadratowe są najczęstszą nieprawidłowością występującą przy zamkniętych oczach (brak fiksacji wzrokowej). Należy zachować ostrożność w interpretacji szarpnięć kwadratowych fal. Wielu zdrowych pacjentów wykazuje ten wzór z zamkniętymi oczami. Ponadto częstotliwość szarpnięć falą kwadratową wzrasta wraz z wiekiem., U młodych pacjentów szarpnięcia kwadratowe mogą być uważane za nietypowe, jeśli występują częściej niż raz na sekundę lub z fiksacją wzrokową. W takich przypadkach szarpnięcia kwadratowe sugerują zaburzenie móżdżku.

oczopląs spontaniczny może wskazywać na patologię ośrodkową lub obwodową. Obecność oczopląsu z fiksacją wzrokową jest zawsze istotna diagnostycznie.,

wskaźniki obwodowe obejmują oczopląs poziomy lub poziomy obrotowy, oczopląs tłumiony przez fiksację wzrokową, oczopląs bez zmiany kierunku i oczopląs zaostrzony przez spojrzenie w kierunku fazy szybkiej.

główne wskaźniki to oczopląs pionowy, oczopląs nie stłumiony przez fiksację oraz oczopląs zmieniający kierunek.

według prawa Aleksandra oczopląs widoczny z fiksacją wzrokową zawsze bije w tym samym kierunku i wzrasta, gdy pacjent patrzy w kierunku fazy szybkiej., Oczopląs zmniejsza się lub znika, gdy pacjent patrzy w kierunku przeciwnym do fazy szybkiej. Ten wzór jest często postrzegany w obwodowych zaburzeń przedsionkowych i czasami w ośrodkowych zaburzeń.

oczopląs jednostronny-oczopląs paretyczny występuje tylko przy ekscentrycznym spojrzeniu w jednym kierunku. Wywołany oczopląs bije w kierunku spojrzenia. Jest to zgodne z patologią ośrodkowego układu nerwowego.,

w przypadku oczopląsu obustronnie paretycznego, gdy pacjent patrzy w prawo, oczopląs jest wywoływany, który bije w prawo; gdy pacjent patrzy w lewo, oczopląs bije w lewo. Ten wzór sugeruje patologię OUN.

oczopląs Brunsa jest połączeniem jednostronnego oczopląsu wzrokowo-paretycznego i oczopląsu przedsionkowego, co jest dowodem oczopląsu w obu kierunkach spojrzenia, które jest asymetryczne. Oczopląs brunsa wiąże się z dodatnio osiowymi zmianami masy po stronie oczopląsu spojówkowo-paretycznego.,

oczopląs wrodzony często ma kolczasty wygląd i wzrasta wraz z spojrzeniem bocznym. Wrodzony oczopląs może zmniejszyć prędkość lub całkowicie zniknąć w przypadku braku fiksacji wzrokowej.

oczopląs odbicia charakteryzuje się wybuch oczopląsu, który trwa około 5 sekund i rozpoczyna się, gdy oczy wracają do spojrzenia centrum. Gdy jest to obecne, klinicysta może podejrzewać zmiany pnia mózgu lub móżdżku.

w przypadku zmian obwodowych oczopląs widoczny przy zamkniętych oczach lub w ciemności należy stłumić za pomocą fiksacji wzrokowej., Jeśli fiksacja wzrokowa nie tłumi oczopląsu, możliwa jest patologia OUN.

Smooth pursuit Tracking

System smooth pursuit jest odpowiedzialny za śledzenie celów w polu widzenia. Śledzenie może być oceniane poziomo i pionowo. Z reguły pionowe śledzenie nie jest tak gładkie jak poziome, nawet u zdrowych osób. Należy zachować ostrożność interpretując płynne wyniki badań u pacjentów geriatrycznych i pediatrycznych. Na śledzenie wpływa również uwaga i współpraca pacjentów.,

w płynnym śledzeniu pościgu pacjent jest poinstruowany, aby śledzić sinusoidalny ruchomy cel tylko oczami. Celem może być wahadło, metronom lub bodziec generowany komputerowo.

wyniki badania powinny przypominać gładką sinusoidę. Zerwanie ruchu może wskazywać na patologię OUN. Oczopląs może być postrzegane w śledzenia wyników badań, gdy obserwuje się również w spontanicznych (wzrok centrum) nagrań.

testy Optokinetyczne

w przypadku testów optokinetycznych pacjent śledzi wiele bodźców., Mogą one mieć postać pasków na obracającym się bębnie lub strumienia oświetlonych kropek na pasku świetlnym lub polu stymulatora gałki ocznej. Niektóre najnowsze urządzenia pozwalają na bardziej naturalną stymulację, taką jak pełnowymiarowa tablica ruchomych gwiazd lub drzew. Bodźce są poruszane z prędkością 300, 400 lub 600 na sekundę w każdym kierunku. Niektóre kliniki używają zarówno wolnych, jak i szybkich prędkości; inne testują tylko przy jednej prędkości pośredniej.

ruchy oczu generowane przez ruchome pola przypominają oczopląs. Lekarz ocenia przede wszystkim symetrię odpowiedzi., Jeśli odpowiedzi nie są symetryczne, można podejrzewać patologię OUN. Niektórzy pacjenci nie są w stanie prawidłowo wykonać tego zadania w żadnym kierunku.

pozycjonowanie i testy pozycyjne

manewr Dix-Hallpike

manewr Dix-Hallpike jest przeprowadzany specjalnie w celu oceny obecności lub braku oczopląsu związanego z BPPV. Gdy wyniki badań są klasycznie pozytywne, może być wskazane repozycjonowanie kanalików i terapia rehabilitacji przedsionkowej.,

manewr Dix-Hallpike wykonuje się, obracając głowę pacjenta w prawo lub w lewo, a następnie energicznie pomagając mu w pozycji leżącej, z głową wiszącą w prawo lub w lewo. Pacjent pozostaje w tej pozycji przez krótki czas (co najmniej 20 sekund), podczas gdy obserwuje się ruchy oczu. Na koniec pacjent wraca do pozycji siedzącej. Jeśli obserwuje się oczopląs, badanie powtarza się w celu oceny zmęczenia odpowiedzi., Ponieważ jednym z typowych objawów BPPV jest zmęczenie, manewr Dix-Hallpike należy wykonać przed jakimkolwiek innym testem pozycyjnym.

pacjenci z BPPV w kanale tylnym z geotropowym oczopląsem obrotowym. Ponieważ element obrotowy nie jest nabywany w tradycyjnych systemach elektrodowych, klinicysta musi używać technologii podczerwieni lub soczewek Frenzela do obserwacji kierunku obrotu. Odpowiedź może być tłumiona za pomocą fiksacji wzrokowej., Utrzymywanie otwartych oczu w pomieszczeniu z wystarczającą ilością światła, aby egzaminator mógł obserwować ruchy oczu, może nie pozwolić na dokładne przedstawienie odpowiedzi.,podane wyniki muszą mieć następujące 4 cechy, aby uznać je za klasycznie pozytywne:

  • opóźniony początek, w którym oczopląs rozpoczyna się kilka sekund po położeniu pacjenta

  • subiektywny raport o zawrotach głowy

  • zmęczenie, w którym odpowiedź zmniejsza się wraz z powtarzaniem

oprócz tych 4 cech lekarz może zaobserwować odwrócenie oczopląsu., Gdy pacjent wznawia pozycję siedzącą, oczopląs może rozpocząć bicie w przeciwnym kierunku.

gdy podczas manewru Dix-Hallpike obserwuje się klasycznie pozytywną reakcję, można wskazać uszkodzenie obwodowe na boku, które znajduje się w dół, gdy wystąpi oczopląs.

testy pozycyjne

egzaminator umieszcza pacjenta w każdej pozycji i ocenia go przez co najmniej 20-30 sekund. Mental tasking jest używany do utrzymania pacjenta z tłumienia oczopląsu., Należy również unikać tłumienia wzroku poprzez zastosowanie gogli na podczerwień lub przy zamkniętych oczach pacjenta elektrodami., Niektóre standardowe pozycje używane obejmują:

  • zawieszanie głowy

  • leżenie na plecach

  • leżenie na plecach, głowa w prawo

  • leżenie na plecach, głowa w lewo

  • boczna prawa

  • boczna lewa

wiele klinik nie ocenia pozycji bocznej prawej i lewej, chyba że oczopląs jest obserwowany w pozycji leżącej z głową w prawo lub w lewo., Boczne prawej i lewej pozycji są używane do wykluczenia obrotu szyi jako przyczynę oczopląsu.

pozycje niestandardowe obejmują dowolną pozycję, w której pacjent zgłasza zawroty głowy (np. zawroty głowy podczas zginania w celu zawiązania butów).

Jeśli nie obserwuje się oczopląsu w żadnej pozycji, wyniki uważa się za prawidłowe. Aby wyniki zostały uznane za nieprawidłowe, oczopląs obserwowany w badaniu pozycyjnym powinien przekraczać 6 stopni na sekundę, zmieniać kierunek w dowolnej 1 pozycji, utrzymywać się w co najmniej 3 różnych pozycjach lub być przerywany we wszystkich pozycjach., Słabsze stopnie oczopląsu mają wątpliwe znaczenie patologiczne.

jeśli obserwuje się spontaniczny oczopląs, oczopląs obserwowany podczas badania pozycyjnego musi wykazywać wzrost prędkości, aby uznać go za istotny wynik pozycyjny.,Fatigability

do wskaźników centralnych należą:

  • kierunek oczopląsu zmieniający się w różnych pozycjach w wzorze ageotropowym

  • kierunek oczopląsu zmieniający się w jednej pozycji (silny wskaźnik patologii OUN)

  • natychmiastowe wystąpienie oczopląsu

  • niefatygowalność

stymulacja kaloryczna

stymulacja kaloryczna układu przedsionkowego umożliwia ocenę bocznego kanału półkolistego., Jest to cenne narzędzie, ponieważ pozwala na obiektywny pomiar funkcji z każdego labiryntu indywidualnie. Badanie to jest uważane za niefizjologiczne, ponieważ izolowanie i stymulowanie jednego labiryntu na raz w przyrodzie jest fizjologicznie niemożliwe. Równoważną prędkością stymulacji dla tego testu jest bardzo niska częstotliwość. Chociaż jest to czynnik ograniczający w diagnostyce, inne testy funkcji przedsionkowej przy wyższych częstotliwościach nie są obecnie łatwo dostępne w większości ustawień klinicznych.,

stymulatory przedsionkowe obejmują wodę, powietrze i mankiet z zamkniętą pętlą; powszechnie stosuje się wodę i powietrze. Nawadnianie kaloryczne wody stanowi silny bodziec, ale nie może być stosowane u pacjentów z rurkami wyrównującymi ciśnienie lub perforacją błony bębenkowej. Należy również unikać stosowania wody jako bodźca u pacjentów, u których układ odpornościowy jest osłabiony.

w celu stymulacji kalorycznej pacjent jest umieszczony w pozycji leżącej z głową pod kątem 30 stopni. Ta pozycja orientuje boczne kanały półkoliste w najbardziej pionowej płaszczyźnie., Przed zarejestrowaniem odpowiedzi na stymulację kaloryczną ocenia się spontaniczny oczopląs w tej pozycji. Stymulacja kaloryczna może być dokonana za pomocą naprzemiennego dwuusznego protokołu bitermicznego, obuusznego protokołu bitermicznego lub monotermicznego. Równoczesne binauralne protokoły bitermiczne nie są tradycyjnie używane klinicznie; tak więc naprzemienne binauralne protokoły bitermiczne i monotermiczne są tutaj omawiane.,systemy przedsionkowe, nawadnianie kaloryczne wytwarza oczopląs w przewidywalny sposób:

  • chłodne nawadnianie: szybka faza oczopląsu bije w kierunku przeciwnym do stymulowanego ucha (tj. chłodne nawadnianie w prawym uchu powoduje oczopląs bijący w lewo)

  • ciepłe nawadnianie: oczopląs bije w kierunku stymulowanego ucha (tj. ciepła stymulacja prawego ucha powoduje oczopląs bijący w lewo)

  • ciepłe nawadnianie: oczopląs bije w kierunku stymulowanego ucha (tj.-bicie oczopląsu)

aby porównać odpowiedzi między uszami, badanie musi być wykonane w dokładnie taki sam sposób dla każdego ucha., Dokładne badanie otoskopowe pozwala na odpowiednie ukierunkowanie bodźca na równoważną głębokość w każdym kanale słuchowym. Ponadto w przypadku stosowania elektrod zaleca się ponowną kalibrację przed każdym nawadnianiem, aby uwzględnić różnice w potencjale rogówkowo-siatkówkowym.,ng Binaural Bithermal Caloric Stimulation

Alternating binaural bithermal caloric stimulation, która jest prawdopodobnie najczęściej stosowanym protokołem stymulacji kalorycznej, obejmuje następujące warunki:

  • prawe ucho cool (RC)

  • lewe ucho cool (LC)

  • iv

    lewe ucho ciepłe (LW)

  • prawe ucho ciepłe (rw)

ta kolejność badań wywołuje oczopląs w przeciwnych kierunkach przy każdej zmianie temperatury lub boku (np. bicie w lewo, potem w prawo)., Jednak dowody wskazują, że po nawadnianiu kalorycznym nie występuje fizjologiczny efekt porządkowy. Tak więc, ze względów praktycznych, niektórzy praktycy zalecają rozpoczęcie od ciepłego irygacji ucha podejrzanego, ponieważ ten wynik testu jest najbardziej przydatny do oceny, jeśli pacjent zrezygnuje z dalszych badań w tym momencie.

podczas każdej stymulacji bodziec chłodny lub ciepły jest dostarczany przez określony czas, który jest określony przez rodzaj bodźca i dane normatywne. Pacjent jest poinstruowany, aby zaangażować się w zadanie umysłowe podczas dostarczania bodźca., Po usunięciu bodźca nagrywanie trwa, podczas gdy pacjent jest mentalnie zadany.

pacjent otrzymuje 3-5 minutową przerwę między RC i LC oraz między LW i RW. Przerwa 8-10 minut jest podana między Warunkami LC i LW.

Po zarejestrowaniu odpowiednich danych przeprowadza się badanie tłumienia fiksacji.

nawadnianie Monotermiczne

niektóre kliniki wykorzystują nawadnianie monotermiczne jako test przesiewowy dla pacjentów z prawidłowymi wynikami badania okulistycznego, pozycyjnego i pozycyjnego., W przypadku monotermicznego badania przesiewowego przeprowadza się tylko ciepłe nawadnianie kaloryczne. Bodziec ciepły ma stymulujący wpływ na labirynt, a tym samym może zwiększyć prawdopodobieństwo ujawnienia funkcji resztkowej.

Jeśli odpowiedzi z każdego ucha są równoważne i solidne, test jest zakończony. Jeżeli pomiędzy dwoma uszami Istnieje różnica w odpowiedziach lub reakcje są mniejsze niż 20 stopni na sekundę, przeprowadza się bittermiczne badanie kaloryczne.,

Stymulacja kaloryczna wody lodowej

stymulacja kaloryczna wody lodowej służy do określenia, czy istnieje resztkowa funkcja przedsionkowa u pacjentów, którzy nie mają odpowiedzi kalorycznej za pomocą standardowych bodźców.

aby wykonać ten test, woda i lód umieszcza się w kubku. W standardowej pozycji do badania kalorycznego pod uchem pacjenta umieszcza się umywalkę, a głowę pacjenta obraca się w bok. Za pomocą strzykawki 2 mL wody wprowadza się do zewnętrznego przewodu słuchowego i zatrzymuje przez 20 sekund., Po upływie 20 sekund woda jest odprowadzana do basenu, A Głowica wraca do normalnej pozycji do badania kalorycznego. Nagrania są uzyskiwane w celu określenia obecności lub braku oczopląsu.

interpretacja

w prawidłowym układzie przedsionkowym należy uzyskać odpowiednie, równoważne odpowiedzi z każdego ucha. Prawidłowa odpowiedź kaloryczna nie wyklucza patologii przedsionkowej, ponieważ test ten mierzy tylko odpowiedź z części labiryntu przy bardzo niskiej częstotliwości stymulacji.,

wolna prędkość fazowa jest określana dla każdego zapisu do wykorzystania w poniższych obliczeniach.

jednostronna słabość (UW) jest używana do oceny symetrii, obliczonej za pomocą następującego równania:

%UW = × 100

liczba ujemna oznacza jednostronną słabość prawą, a liczba dodatnia-jednostronną słabość lewą. Jednostronne osłabienie wskazuje na obwodowej zmiany przedsionkowej, która obejmuje nerw lub narząd końcowy po stronie słabości. W wielu klinikach wartość UW przekracza 25%.,

średnie reakcje kaloryczne 6 stopni na sekundę lub mniej są zgodne z dwustronnym osłabieniem. Słabość obustronna jest odnotowywana, gdy średnie reakcje wynoszą od 7 do 9 stopni na sekundę. Nienaturalnie słaba odpowiedź obustronna może być spowodowana obustronną obwodową patologią przedsionkowo-komorową lub centralnym przerwaniem odruchu przedsionkowo-komorowego. W przypadku zaobserwowania osłabienia obustronnego lub osłabienia obustronnego należy wykluczyć działanie leku.,

jeśli u pacjenta występuje samoistny oczopląs, przewaga kierunkowa (DP) jest widoczna, obliczona za pomocą następującego równania:

%DP = × 100

ogólnie uważa się, że przewaga kierunkowa większa niż 20-30% jest istotna.

tłumienie fiksacji

Po każdym bodźcu kalorycznym pacjent jest poinstruowany, aby utrwalić się na świetle lub innym stacjonarnym celu. Fiksacja powinna normalnie wyeliminować lub znacznie zmniejszyć oczopląs wywołany., Jeśli fiksacja wzrokowa nie hamuje oczopląsu, wskazana jest centralna patologia na poziomie pnia mózgu. Lekarz musi zapewnić, że badanie zahamowania fiksacji zostanie zakończone natychmiast po zarejestrowaniu szczytowej odpowiedzi oczopląsu. Badanie tłumienia fiksacji nie jest dokładne, jeśli klinicysta czeka na wprowadzenie bodźca, dopóki odpowiedź nie ulegnie naturalnemu rozkładowi.

Oblicz wskaźnik fiksacji (FI):

Fi = EO/EC,

gdzie eo = oczopląs z otwartymi oczami (fiksacja wzrokowa) i EC = oczopląs z zamkniętymi oczami (bez fiksacji wzrokowej)., FI wynoszące 0,60 lub więcej jest uważane za znaczące.

specjalne zastosowania

Test przetoki ciśnieniowej

u niektórych pacjentów występują zawroty głowy spowodowane przetoką perilymph. Badanie przetoki można przeprowadzić za pomocą ENG w celu określenia, którzy pacjenci mogą odnieść korzyści z operacji naprawy przetoki perilymph.

w przypadku badania przetoki ciśnieniowej pacjent umieszcza się w pozycji pionowej., Podczas gdy pacjent jest zaangażowany w zadania umysłowe, nagrania są prowadzone z oczami pacjenta otwartymi w ciemności (w goglach na podczerwień) lub z oczami zamkniętymi elektrodami. Odnotowuje się obecność lub brak spontanicznego oczopląsu. Następnie sonda z mostka immitancyjnego jest umieszczana w kanale słuchowym i uzyskuje się uszczelnienie. Ciśnienie zmienia się w zakresie 0-200 mm H2 O i utrzymuje przez około 15 sekund. Ciśnienie jest następnie zmniejszane do -400 mm H2 O i utrzymywane przez 15 sekund. Pacjent jest pytany o subiektywne objawy.,

obecność przetoki jest potwierdzona, jeśli ciśnienie powoduje oczopląs.

zjawisko Tullio

zjawisko Tullio nie jest tak rutynowo stosowane jak badanie przetoki ciśnieniowej, ale zjawisko Tullio jest opcją dla pacjentów, u których nie można uzyskać hermetycznego uszczelnienia.

postępuj zgodnie z procedurą badania przetoki ciśnieniowej, ale zamiast zmieniać ciśnienie powietrza, prezentuj sygnał 500 Hz przy 95 dB przez nie dłużej niż 3 sekundy. Monitoruj ruchy oczu i pytaj pacjenta o jego subiektywne doświadczenia.,

wyniki badania zjawiska Tullio są dodatnie w przypadku zaobserwowania oczopląsu.

Test oczopląsu wstrząsającego głową

test oczopląsu wstrząsającego głową jest najbardziej przydatny w ocenie zaburzeń przedsionkowych, które powodują asymetrie w funkcji przedsionkowej.

w tym badaniu pacjent jest umieszczony w pozycji pionowej siedzącej z głową pochyloną do przodu o 30 stopni. Egzaminator obraca głowę w przód iw tył (45 stopni w obie strony), wykonując 30 pełnych cykli z częstotliwością około 2 cykli na sekundę., Jeśli po rotacji głowy obserwuje się oczopląs, ruchy oczu należy rejestrować przez co najmniej 1 minutę.

oczopląs powstały po rotacji głowy jest uważany za istotny, jeśli obserwuje się co najmniej 5 kolejnych uderzeń o co najmniej 2 stopnie na sekundę., wytworzony oczopląs początkowo bije w jednym kierunku, a następnie męczy i odwraca Kierunki

  • Paretyczny, w którym obserwowany oczopląs początkowy bije od strony zmiany

  • odwrócony, w którym obserwowany oczopląs początkowy bije od strony zmiany

  • sprzężony krzyżowo, w którym silny oczopląs pionowy jest wytwarzany przez potrząsanie głową na osi poziomej

  • pozytywne stwierdzenie oczopląsu wstrząsającego głową jest wysoce sugerujące podstawową patologię przedsionkową., Ujemny wynik badania oczopląsu wstrząsającego głową nie wyklucza patologii przedsionkowej. Oczopląs wstrząsający głową Zwykle bije od strony uszkodzenia obwodowego; jednak, ponieważ nie jest to regułą, oczopląs wstrząsający głową powinien być stosowany w połączeniu z innymi testami przedsionkowymi w określaniu strony zmiany.

    oczopląs sprzężony krzyżowo z głową sugeruje patologię ośrodkowego układu nerwowego.

    oczopląs wywołany drganiami

    oczopląs może być wywołany u pacjentów poprzez stymulację głowy i (lub) szyi wibracjami., Oczopląs wywołany drganiami może być przydatny w diagnostycznym potwierdzeniu zmian jednostronnych.

    w przypadku oczopląsu wywołanego wibracjami pacjent umieszcza się w pozycji pionowej siedzącej, a wibrator nakłada się na wyrostek sutkowy. Ruchy oczu są rejestrowane w ciemności, podczas gdy bodziec wibracyjny o częstotliwości 100 Hz jest prezentowany na mastoidzie. Nagrania należy uzyskać oddzielnie dla prawej i lewej mastoidy. Stymulacja wibracyjna może być również przedstawiona mięśniom mostkowo-obojczykowo-sutkowym w celu wywołania oczopląsu wywołanego wibracjami., Badanie oczopląsu wywołanego drganiami należy rozważyć z ostrożnością, jeśli pacjent ma w przeszłości odłączoną siatkówkę.

    dodatnie wykrycie oczopląsu wywołanego drganiami występuje, gdy oczopląs pojawia się podczas stymulacji wibracyjnej i znika, gdy stymulacja się kończy. Oczopląs może mieć kilka składników, ale jest głównie poziomy. Zdrowi ludzie wykazywali podobno do 1,5 stopnia na sekundę oczopląsu wywołanego wibracjami ze stymulacją sutka.,

    u pacjentów z jednostronną zmianą oczopląs wywołany wibracjami najczęściej bije w kierunku strony nienaruszonej. Wyjątkiem jest choroba Meniere ' a, w której oczopląs wywołany drganiami może bić w obu kierunkach.

    Articles

    Dodaj komentarz

    Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *