w wieku 40 lat, kiedy sprzątał fabrykę, zastanawiał się, jak mógł przenieść wszystkie stare gruzy na górne poziomy fabryki. Słyszał o platformach podnoszących, ale często się łamały i nie chciał podjąć ryzyka. On i jego synowie, którzy również byli majsterkowiczami, zaprojektowali własną „windę bezpieczeństwa” i przetestowali ją z powodzeniem. Początkowo myślał o niej tak mało, że ani nie opatentował jej, ani nie zażądał za nią premii od przełożonych, ani nie próbował jej sprzedać., Po dokonaniu kilku sprzedaży, a po fabryka bedstead spadła, Otis skorzystał z okazji, aby zrobić z niego firmę windy, początkowo pod nazwą Union Elevator Works, a później Otis Brothers & Co.
przez kilka następnych miesięcy nie otrzymywał żadnych zamówień, ale wkrótce potem Targi w Nowym Jorku w 1853 roku dały mu wielką szansę na rozgłos. W nowojorskim Crystal Palace, Otis zadziwił tłum, gdy zamówił jedyną linę trzymającą platformę, na której stał przecięty., Lina została zerwana przez siekierę, a platforma spadła zaledwie kilka centymetrów przed zatrzymaniem. Mechanizm blokady bezpieczeństwa zadziałał, a ludzie zyskali większą gotowość do jazdy w windach trakcyjnych; windy te szybko stały się typem najczęściej używanym i pomogły uczynić dzisiejsze drapacze chmur możliwymi.
po Światowych Targach Otis otrzymywał zamówienia ciągłe, co roku PODWAJANE. Opracował różne typy silników, takie jak trójdrożny silnik parowy, który mógł przełączać windę Między górą i w dół i szybko ją zatrzymywać.