eksogamia kulturowa to zwyczaj zawierania małżeństw poza określoną grupą osób, do których dana osoba należy. W związku z tym można oczekiwać, że osoby pobierają się poza swoim klanem totemu lub innymi grupami, oprócz bliskich krewnych z zewnątrz.,
badacze zaproponowali różne teorie wyjaśniające pochodzenie egzogamii. Edvard Westermarck powiedział, że awersja do małżeństw między krewnymi lub bliskimi pojawiła się wraz z rodzicielskim odstraszaniem od kazirodztwa. Z genetycznego punktu widzenia niechęć do hodowli z bliskimi krewnymi powoduje mniej chorób wrodzonych. Jeśli jedna osoba ma wadliwy gen, hodowla poza jego grupą zwiększa szanse, że jego partner będzie miał inny gen typu funkcjonalnego, a ich dziecko może nie cierpieć na wadę., Outbreding sprzyja stanowi heterozygotyczności, czyli posiadania dwóch nieidetycznych kopii danego genu.J. F. McLennan twierdzi, że egzogamia była pierwotnie spowodowana brakiem kobiet wśród małych zespołów. Mężczyźni byli zobowiązani szukać żon z innych grup, w tym małżeństwa przez pojmanie, a egzogamia rozwijała się jako zwyczaj kulturowy.
Émile Durkheim wywodzi egzogamię z totemizmu. Powiedział, że lud ma religijny szacunek dla krwi klanu totemicznego, ponieważ totem klanu jest Bogiem i jest obecny szczególnie we krwi, Świętej substancji.,
Morgan utrzymuje, że eksogamia została wprowadzona, aby zapobiec małżeństwom między krewnymi, zwłaszcza między bratem i siostrą, które były powszechne we wcześniejszym stanie rozwiązłości. Frazer twierdzi, że egzogamia zaczęła utrzymywać przetrwanie grup rodzinnych, zwłaszcza gdy pojedyncze rodziny stały się większymi grupami politycznymi. Lang w 1905 roku argumentował przeciwko twierdzeniu Howitta o małżeństwie grupowym i twierdził, że tzw. małżeństwo Grupowe jest tylko licencją regulowaną przez plemię.,
Claude Lévi-Strauss wprowadził „teorię Sojuszu” egzogamii, czyli że małe grupy muszą zmuszać swoich członków do zawierania małżeństw Na zewnątrz, aby budować sojusze z innymi grupami. Zgodnie z tą teorią grupy zaangażowane w egzogamię rozwijałyby się, podczas gdy te, które nie umierały, dosłownie lub z powodu braku wystarczających więzi dla wymiany kulturalnej i ekonomicznej, pozostawiając je w niekorzystnej sytuacji. Wymiana mężczyzn i kobiet służyła jako jednocząca siła między grupami.,