szakale są rodzajem psów, zwierząt, które są związane z psami, kojotami, lisami i wilkami. Wyglądają jak krzyżówka owczarka niemieckiego z lisem. Mają małą twarz LISA, delikatne nogi i puszysty ogon, z długimi, czujnymi uszami owczarka niemieckiego.
rozmiar i opis
istnieją trzy gatunki szakali. Jest Szakal czarny, złoty lub pospolity, Szakal i Szakal w paski boczne. Wszystkie trzy gatunki są wielkości psów domowych., Dorastają do 27 do 33 cali (70 do 85 centymetrów) od ramienia do zad, z ogonem o długości około 10 cali (25 cm).
stoją około 16 cali (40 cm) na ramieniu i ważą od 11 do 26 funtów. (Od 5 do 12 kilogramów), według sieci Animal Diversity Web. ADW).
cechy wyróżniające poszczególne gatunki są oznaczone w nazwach zwyczajowych, zgodnie z ADW. Szakal czarny ma czarne włosy biegnące od karku do ogona. Reszta ciała jest czerwonawo-brązowa lub imbirowa, a klatka piersiowa Biała., Szakale w paski boczne są jasnoszare do brązowych z białym paskiem od łokcia do bioder i czarnymi paskami bocznymi. Sierść Szakala złotego jest zwykle żółta do bladożółtej i brązowo zakończona, ale kolor może się różnić w zależności od pory roku i regionu.
siedlisko
szakale żyją głównie w Afryce, ale w różnych regionach.
Szakal Czarnodzioby przebywa głównie na sawannach i terenach leśnych. Istnieją dwie odrębne populacje. Żyje na południowym krańcu kontynentu w RPA, Namibii, Botswanie i Zimbabwe., Drugi występuje wzdłuż wschodniego wybrzeża, w tym w Kenii, Somalii i Etiopii. Populacje oddzielone są wąwozem Olduvai w Tanzanii, obszarem o trudnym do pokonania terenie.
Szakal w paski lubi trochę po mokrej stronie. Występuje głównie w tropikalnej Afryce i preferuje wilgotne sawanny, bagna, buszowce i góry, zgodnie z African Wildlife Federation.
Szakal złoty lubi suche, na pustyniach, otwartych sawannach i suchych łąkach., Jest to najbardziej wysunięty na północ gatunek, żyjący w Północnej i Wschodniej Afryce, a także w południowo-wschodniej Europie i południowej Azji po Birmę.
zwyczaje
niektóre szakale są istotami społecznymi, podczas gdy inne nie. Niektóre żyją razem w małych grupach zwanych watahami, podczas gdy inne żyją samotnie lub w parach., Pakiety zazwyczaj zawierają około sześciu członków.
pary szakali robią wszystko razem, łącznie z jedzeniem i spaniem. Są również bardzo terytorialne i bronią swojego terytorium jako drużyna. Razem też polują. Według ADW, pary szakali, które polują razem, są trzy razy bardziej narażone na udane zabicie niż pojedynczy Szakal.
szakale są często zarówno dzienne, jak i nocne. Oznacza to, że są aktywne o świcie, zmierzchu i nocy. Wyjątkiem są szakale w paski boczne. Są ściśle nocne.,
dieta
jako wszystkożercy, szakale lubią jeść zarówno mięso, jak i roślinność. Ich dieta składa się z resztek po zabiciu innych zwierząt, ptaków naziemnych, gadów, antylop, owoców, owadów, jagód i traw. Ale nie są wybredne. Będą też jeść ludzkie śmieci, jeśli coś bardziej odpowiedniego nie jest dostępne. Szakale będą nawet jeść rozkładające się lub chore ciało, zgodnie z Animal Planet.
potomstwo
szakale mają jednego partnera na całe życie, a oboje rodzice pomagają opiekować się młodymi., Po okresie ciąży trwającym od 57 do 70 dni samica rodzi od dwóch do czterech dzieci w swojej podziemnej norze. Rodzą się z zamkniętymi oczami i otwarcie oczu zajmuje im około 10 dni.
Małe szakale nazywane są szczeniakami. Młode jedzą mleko matki i zwracane jedzenie, aż zostaną odsadzone w 2 miesiące.
większość zgonów szczeniąt szakali ma miejsce przed ukończeniem 14 tygodnia życia. Wiele z nich jest pochłoniętych przez orły i zjedzonych. Aby chronić swoje szczenięta, matka Szakal zmienia legowisko co dwa tygodnie.,
szczenięta zaczynają polować w wieku około 6 miesięcy, ale mama i tata nadal opiekują się nimi tak długo, jak tego potrzebują. Szakale osiągają dojrzałość płciową w wieku 6-11 miesięcy. Niektóre szakale opuszczają rodziców w wieku 11 miesięcy. Niektórzy zostają i opiekują się dziećmi, chronią i karmią swoje młodsze rodzeństwo. Szakale żyją zwykle od 10 do 12 lat.
- Canis adustus (Szakal złocisty)
- Canis aureus (Szakal złocisty)
- Canis Mesomelas (Szakal Czarny)
status ochrony
trzy gatunki Szakala nie są zagrożone i są wymienione na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody jako gatunki najmniejszej troski., Oznacza to, że ich populacje są w większości stabilne i występują w wielu regionach.