lekarze w nagłych wypadkach mają doświadczenie w dziedzinie szybkiej intubacji sekwencyjnej (RSI). Wszyscy lekarze w nagłych wypadkach muszą być łatwi nie tylko z umiejętnością intubacji, ale także z różnymi środkami farmakologicznymi odpowiednimi dla unikalnych scenariuszy dróg oddechowych. Ostatecznie, maksymalizując zasoby farmakologiczne, lekarz ratunkowy zmaksymalizuje potencjał sukcesu podczas RSI.,
farmakologię RSI można podzielić na cztery fazy: 1) premedykacja, 2) sedacja, 3) paraliż i 4) postintubacja. Armamentarium lekarza ratunkowego musi mieć wystarczającą ilość opcji, aby dostosować każdy krok do wszystkich prezentacji klinicznych. Ten artykuł skupi się szczegółowo na każdej fazie farmakologii RSI.
premedykacja
podczas intubacji pacjenta manipulacja niedoczynnością gardła, krtani i tchawicy powoduje odruchową reakcję współczulną na laryngoskopię (rsrl)., Fizjologiczna odpowiedź spowodowana przez RSRL prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi, częstości akcji serca i ciśnienia wewnątrzczaszkowego (ICP).1 Różne scenariusze przypadków będą dyktować, jak klinicznie istotne są te odruchy do zarządzania dróg oddechowych. Premedykacja pozwala lekarzowi ratowniczemu zminimalizować szkodliwe skutki laryngoskopii i leków RSI. Klasycznie cztery środki stosowane w premedykacji zostały opisane przez obciążenie akronimem (lidokaina, opioidy, atropina i dawka defascykulująca). Środki te muszą być podane 3-5 minut przed sedacji i paraliżu.,
w przypadku stosowania jako środek do obróbki wstępnej lidokainę podaje się dożylnie w dawce 1,5 mg / kg mc., a czas działania wynosi około 10-20 minut.1 lidokaina zapewnia ochronę w dwóch scenariuszach klinicznych: 1) zapobieganie wzrostowi ICP spowodowanemu przez RSRL i 2) Rozszerzanie oskrzeli w reaktywnej chorobie dróg oddechowych. Robinson i Clancy w Emergency Medicine Journal opublikowali przegląd literatury pokazujący, że chociaż środek ten tępi wzrost ICP spowodowany RSRL, nie ma dowodów na poprawę wyników neurologicznych podczas stosowania lidokainy u pacjentów z urazem głowy.,2 jednak obecnie zaleca się premedykację lidokainą u pacjentów z podejrzeniem zwiększenia ICP. Należy unikać stosowania lidokainy u pacjentów z bradydysrytmią lub niedociśnieniem oraz u osób uczulonych na amidy.
Fentanyl podawany jest dożylnie w dawce 1-3 µg/kg mc., a czas działania wynosi około 30-60 minut. Fentanyl jest skuteczny w łagodzeniu przypływu katecholamin opisanego w RSRL, który może być szkodliwy u pacjentów ze zwiększonym ICP, chorobą niedokrwienną serca, tętniakiem aorty brzusznej lub rozwarstwieniem aorty.,3,4 chociaż depresja oddechowa zależna od dawki jest problemem, to niekorzystne działanie staje się mniej istotne w ustalaniu RSI. Należy również unikać stosowania fentanylu u pacjentów w Stanach wstrząsu i u dzieci.1
strony: 1 2 3 4 5 6 | Pojedyncza strona