przejdź do tej sekcji
Franklin Pierce został 14.prezydentem Stanów Zjednoczonych w czasie pozornego spokoju (1853-1857). Realizując zalecenia doradców południa, Pierce — Nowy Englander-miał nadzieję złagodzić podziały, które doprowadziły ostatecznie do wojny secesyjnej.
Franklin Pierce został prezydentem w czasie pozornego spokoju. Stany Zjednoczone, na mocy kompromisu z 1850 r., zdawały się przetrwać burzę sekcyjną., Realizując zalecenia południowych doradców, Pierce–Nowy Englander-miał nadzieję zapobiec kolejnej epidemii tej burzy. Jednak jego polityka, daleka od zachowania spokoju, przyspieszyła rozpad Unii.
Urodzony W Hillsborough, New Hampshire, w 1804 roku, Pierce uczęszczał do Bowdoin College. Po ukończeniu studiów studiował prawo, następnie wstąpił do polityki. W wieku 24 lat został wybrany do legislatury New Hampshire, dwa lata później został jej spikerem. W 1830 wyjechał do Waszyngtonu, najpierw jako reprezentant, a następnie jako Senator.,
Pierce, po służbie w wojnie meksykańskiej, został zaproponowany przez New Hampshire friends do nominacji prezydenckiej w 1852 roku. Na zjeździe demokratycznym delegaci dość łatwo zgodzili się na platformę, obiecującą nieugięte poparcie kompromisu z 1850 roku i wrogość wobec wszelkich wysiłków mających na celu agitację kwestii niewolnictwa. Ale zagłosowali 48 razy i wyeliminowali wszystkich znanych kandydatów, zanim nominowali Pierce 'a, prawdziwego „czarnego konia”.”
prawdopodobnie dlatego, że Demokraci bardziej stanowczo opowiadali się za kompromisem niż wigowie i dlatego, że kandydat Wig Gen., Winfield Scott był podejrzany na południu, Pierce wygrał z wąskim marginesem głosów.
Pogrążony w smutku Pierce wszedł do prezydentury nerwowo wyczerpany.
w inauguracji głosił erę pokoju i dobrobytu w domu, oraz wigoru w stosunkach z innymi narodami. Stany Zjednoczone mogą być zmuszone do nabycia dodatkowych dóbr ze względu na własne bezpieczeństwo, zaznaczył, i nie będą zniechęcane „wszelkimi nieśmiałymi zapowiedziami zła.,”
Pierce musiał jedynie czynić gesty w kierunku ekspansji, aby wzbudzić gniew mieszkańców północy, którzy oskarżyli go o działanie jako Kocia łapa mieszkańców Południa pragnących rozszerzyć niewolnictwo na inne obszary. Dlatego wzbudził niepokój, gdy naciskał Wielką Brytanię, aby zrzekła się swoich specjalnych interesów wzdłuż części wybrzeża Ameryki Środkowej, a jeszcze bardziej, gdy próbował przekonać Hiszpanię do sprzedania Kuby.
ale najbardziej gwałtowne odnowienie burzy wynikało z ustawy Kansas-Nebraska, która uchyliła kompromis Missouri i ponownie otworzyła kwestię niewolnictwa na Zachodzie., Ten środek, dzieło senatora Stephena A. Douglasa, wyrósł częściowo z jego pragnienia promowania kolei z Chicago do Kalifornii przez Nebraskę. Już Sekretarz wojny Jefferson Davis, zwolennik Południowej trasy transkontynentalnej, przekonał Pierce ' a, aby wysłał Jamesa Gadsdena do Meksyku, aby kupił ziemię pod Południową kolej. Zakupił obszar obejmujący Południową Arizonę i część południowego Nowego Meksyku za 10 000 000 dolarów.
propozycja Douglasa, aby zorganizować zachodnie terytoria, przez które mogłaby przebiegać linia kolejowa, spowodowała ogromne kłopoty., Douglas przewidział w swoich rachunkach, że mieszkańcy nowych terytoriów mogą sami decydować o kwestii niewolnictwa. Skutkiem tego było wkroczenie do Kansas, gdzie mieszkańcy południa i północy rywalizowali o kontrolę nad terytorium. Wybuchły strzelaniny, a „krwawiące Kansas” stało się preludium do wojny secesyjnej.
pod koniec swojej administracji Pierce mógł twierdzić, że „stan rzeczy w Kansas jest spokojny.”Ale, ku jego rozczarowaniu, Demokraci odmówili mu renominacji, zwracając się do mniej kontrowersyjnego Buchanana., Pierce powrócił do New Hampshire, pozostawiając swojego następcę w obliczu rosnącej furii sektorowego wiru. Zmarł w 1869 roku.