zatonięcie Wilhelma Gustloffa 30 stycznia 1945 roku jest jedną z najgorszych katastrof morskich w historii. Używany głównie jako luksusowy liniowiec rejsowy, przez większą część wojny stacjonował w Gdyni. Po załamaniu się Frontu Wschodniego niemiecki admirał Doenitz nakazał ewakuację niemieckich cywilów i rannych żołnierzy z rejonu Trójmiasta. Przepełniony uchodźcami szukającymi bezpieczeństwa przed nacierającą armią czerwoną, Gustloff utykał z portu w Gdyni, prawdopodobnie przeznaczonego do Rostocku lub Szczecina., Kilka minut po przekazaniu przemówienia do narodu przez Adolfa Hitlera, Gustloff-nazwany na cześć zamordowanego przywódcy Szwajcarskiej partii nazistowskiej-został trafiony trzema torpedami z Radzieckiego okrętu podwodnego S-13.
W Ciągu 50 minut statek o długości 650 stóp zatonął na dnie Zatoki Gdańskiej., Mroźne temperatury, przeludnienie i brak łodzi ratunkowych spowodowały, że z szacowanych 10 000 pasażerów ocalało tylko 500; liczba ta jest siedmiokrotnie większa niż liczba, która zginęła na Titanicu.
ignorując zasady walki S-13 nadal wystrzeliwał torpedy w okręty ratownicze. Kapitan Gustloff, jak można było przypuszczać, zdołał uciec w bezpieczne miejsce.,
obecnie statek leży 42 metry pod powierzchnią oceanu, oznaczony jako grób morski., Po wojnie Kapitan S-13, Aleksander Marinesko, stracił przychylność komunistycznych urzędników za szereg przestępstw, w tym picie i Przyłapanie na sprzedaży cegieł na czarnym rynku. Został skazany na ciężkie roboty w gułagu i choć zwolniony i poddany ograniczonej rehabilitacji, zmarł w 1963 r. jako złamany człowiek. W 1990 roku Marinesko został uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego 27 lat po jego śmierci., Pomnik ku jego czci stoi dziś Rosyjska enklawa Kaliningradu( dawniej niemieckie miasto Königsberg), oddalona o niecałe 200 km od wraku statku i grobu tysięcy zabitych.