Early commandsEdit
Meade został mianowany generałem brygady ochotników 31 sierpnia 1861, kilka miesięcy po rozpoczęciu amerykańskiej wojny secesyjnej, na podstawie na silną rekomendację gubernatora Pensylwanii Andrew Curtina. Został przydzielony do 2 Brygady rezerw Pensylwanii, zwerbowanej na początku wojny, którą dowodził kompetentnie, początkowo w budowie obrony wokół Waszyngtonu., Ostatecznie został dowódcą brygady w Pennsylvania Reserve Division of the Army of the Potomac. Na początku 1862 roku, po reorganizacji armii w korpus, Meade służył w I Korpusie pod dowództwem generała dywizji Irvina McDowella. I korpus stacjonował w rejonie Rappahannock, ale w czerwcu rezerwy Pensylwanii zostały odłączone i wysłane na półwysep w celu wzmocnienia Głównej Armii. Z początkiem siedmiodniowych walk 25 czerwca rezerwy znalazły się w samym centrum walk., W Mechanicsville i Gaines Mill brygada Meade ' a była w większości utrzymywana w rezerwie, ale w Glendale 30 czerwca była mocno zaangażowana, a Meade został postrzelony trzy razy, w ramię, nogę i plecy. Częściowo odzyskał siły w czasie kampanii Północnej Wirginii i drugiej bitwy pod Bull Run, w której dowodził swoją brygadą, a następnie przydzielony do Korpusu Armii Wirginii gen. Irvina McDowella. Jego brygada bohatersko stanęła na Henry House Hill, by chronić tyły wycofującej się armii Unii., Na początku kampanii w Maryland kilka dni później otrzymał dowództwo 3 Dywizji I Korpusu Armii Potomaku i wyróżnił się podczas bitwy o South Mountain. Kiedy brygada Meade 'a szturmowała wzgórza w South Mountain, generał dywizji Joseph Hooker, dowódca jego korpusu, krzyknął:” spójrz na Meade! Z takimi oddziałami, prowadzonymi w ten sposób, mogę wygrać wszystko!”W bitwie pod Antietam Meade zastąpił rannego Hookera na stanowisku dowódcy I Korpusu, wybranego osobiście przez McClellana nad innymi generałami jego przełożonymi w randze., Dobrze spisał się pod Antietam, ale został ranny w udo.
podczas bitwy pod Fredericksburgiem Dywizja Meade ' a dokonała jedynego przełomu linii konfederackich, przebijając się przez lukę w korpusie generała Thomasa J. „Stonewalla” Jacksona na południowym krańcu pola bitwy. Za tę akcję Meade został awansowany do stopnia generała-majora ochotników, do stopnia od 29 listopada 1862 roku, i majora regularnej armii, do stopnia od 18 czerwca. Jego atak nie został jednak wzmocniony, co spowodowało utratę znacznej części jego dywizji., Po bitwie został na krótko podniesiony z dowództwa dywizji do dowództwa całego centrum Wielkiej Dywizji nad wieloma wyższymi generałami, całkowicie pomijając dowództwo korpusu. Po rozwiązaniu Wielkiej dywizji przez Hookera, Meade otrzymał dowództwo nad V korpusem, którym dowodził w bitwie pod Chancellorsville następnej wiosny. Generał Hooker, dowodzący wówczas armią Potomaku, miał wielkie, agresywne plany kampanii, ale był zbyt nieśmiały w egzekucji, pozwalając Konfederatom przejąć inicjatywę., Korpus Meade ' a pozostał w rezerwie przez większość bitwy, przyczyniając się do klęski Unii. Później Meade przekonywał Hookera o wznowieniu ataku na Lee, ale bezskutecznie.
Armia Potomaku i Gettysburg
dowódcy Armii Potomaku, Gouverneur K. Warren, William H. French, George G. Meade, Henry J. Hunt, Andrew A. Humphreys i George Sykes we wrześniu 1863
, We wczesnych godzinach porannych 28 czerwca 1863 roku przybył posłaniec od prezydenta Abrahama Lincolna, aby poinformować Meade ' a o jego nominacji na zastępcę Hookera. Meade był zaskoczony, a później napisał do żony, że gdy oficer wszedł do jego namiotu, aby go obudzić, założył, że polityka Wojskowa dogoniła go i został aresztowany. Nie starał się aktywnie o dowództwo i nie był pierwszym wyborem prezydenta. John F. Reynolds, jeden z czterech głównych generałów, którzy wyprzedzili Meade ' a w Armii Potomaku, wcześniej odrzucił propozycję prezydenta, aby przejął władzę.,
Kwatera Główna generała Meade ' a, Gettysburg, Pensylwania
Meade objął dowództwo w Prospect Hall w Frederick, Maryland. Armia Lee z Północnej Wirginii najechała Pensylwanię i jako były dowódca korpusu, Meade miał niewielką wiedzę o dyspozycji reszty swojej nowej armii. Lee był świadomy braku doświadczenia Meade ' a w dowodzeniu armią i chciał go wykorzystać.., W tym samym czasie, poznawszy Meade ' a podczas wojny meksykańskiej, Lee oświadczył, że Meade nie popełni żadnych błędów na swoim froncie i że jeśli to zrobi, Meade chętnie je wykorzysta. Zaledwie trzy dni później zmierzył się z Lee w bitwie pod Gettysburgiem, 1-3 lipca 1863, kiedy to wygrał bitwę, która jest uważana za punkt zwrotny wojny. Bitwa rozpoczęła się prawie przypadkowo, w wyniku przypadkowego spotkania piechoty konfederatów i kawalerii Unii w Gettysburgu 1 lipca., Pod koniec pierwszego dnia dwa korpusy piechoty Unii zostały prawie zniszczone, ale zajęły pozycje na korzystnym terenie. Meade popędził resztę swojej armii do Gettysburga i umiejętnie rozmieścił swoje siły do walki obronnej, szybko reagując na zacięte ataki na lewo, prawo i centrum jego linii, zakończone katastrofalnym atakiem Lee na centrum, znanym jako Szarża Picketta.
w ciągu trzech dni Meade doskonale wykorzystywał zdolnych podwładnych, takich jak generał dywizji. John F. Reynolds i Winfield S. Hancock, któremu powierzył wielkie obowiązki., Niestety dla reputacji Meade ' a nie umiejętnie zarządzał politycznymi manipulatorami, których odziedziczył po Hookerze. Generał Dywizji. Daniel Sickles, dowódca III Korpusu, i Daniel Butterfield, szef sztabu Meade ' a, sprawili mu trudności w dalszej wojnie, kwestionując jego decyzje dowodzenia i odwagę. Sickles rozwinął osobistą wendetę przeciwko Meade ' owi z powodu lojalności Sicklesa wobec Josepha Hookera, którego zastąpił Meade, oraz z powodu kontrowersyjnych sporów w Gettysburgu., Sickles omyłkowo lub celowo zlekceważył rozkaz Meade' a o postawieniu swojego korpusu w linii obronnej, co doprowadziło do zniszczenia tego korpusu i naraziło całą armię na niebezpieczeństwo w drugim dniu bitwy. Radykalni Republikanie, niektórzy z nich, jak Thaddeus Stevens byli dawnymi nic nie znającymi i wrogo nastawieni do irlandzkich katolików, jak rodzina Meade ' a, we Wspólnej Komisji ds. prowadzenia wojny podejrzewali, że Meade był Miedziogłowym i próbowali na próżno zwolnić go z dowodzenia.
, Meade and the Council of War at Gettysburg, July 2, 1863
po ciężkich stratach pod Gettysburgiem, armia generała Lee wycofała się do Wirginii. Meade był krytykowany przez prezydenta Lincolna i innych za brak agresywnego pościgu za Konfederatami podczas ich odwrotu. W pewnym momencie Armia Północnej Wirginii była bardzo wrażliwa tyłem do opuchniętej deszczem, prawie nieprzejezdnej rzeki Potomac, ale była w stanie postawić silne pozycje obronne, zanim Meade, którego armia również została osłabiona przez Walki, mógł zorganizować skuteczny atak., Lincoln uważał, że to zmarnuje szansę na zakończenie wojny. Mimo to Meade został nagrodzony za swoje działania w Gettysburgu awansem na generała brygady w regularnej armii i podziękowaniem Kongresu, który pochwalił Meade ' a „… a oficerowie i żołnierze, za umiejętności i heroiczne męstwo, które pod Gettysburgiem odparły, pokonały i odpędziły, rozbite i przygnębione, poza Rappahannock, weteran armii rebelii.,”Meade napisał do swojej żony po spotkaniu z prezydentem Lincolnem:
wczoraj otrzymałem rozkaz naprawy do Waszyngtonu, aby zobaczyć się z prezydentem. … Prezydent był, jak zawsze, bardzo troskliwy i życzliwy. Nie znalazł żadnej winy w moich operacjach, chociaż było bardzo oczywiste, że był rozczarowany, że nie dostałem bitwy z Lee. Zbiegł się ze mną, że nie ma wiele do zyskania przez jakiekolwiek dalsze postępy; ale generał Halleck był bardzo pilny, aby coś zrobić, ale to, co to było, nie zdefiniował., Ponieważ Sekretarz wojny był nieobecny w Tennessee, ostateczna akcja została przełożona do jego powrotu.
— generał Meade
podczas reszty sezonu kampanii w 1863 roku, Meade został przechytrzony przez przeniesienie swojego XI I XII Korpusu do Teatru Zachodniego. Meade przechytrzył Lee w kampanii w Bristoe, odnosząc niewielkie zwycięstwo. Jego kampania Minowa nie powiodła się, gdy generał French I III Korpus ugrzęźli.
Meade był człowiekiem kompetentnym i na zewnątrz skromnym, chociaż korespondencja wojenna z żoną sugeruje, że ukrywał swoje ego i ambicje., Brytyjski reporter opisał Meade ' a: „jest bardzo wybitnie wyglądającym mężczyzną—wysokim, oszczędnym, o dominującej figurze w obecności, jego sposób bycia przyjemny i łatwy, ale posiadający wiele godności. Jego głowa jest częściowo Łysa i jest mała i zwarta, ale czoło jest wysokie. Ma nos klasy zmarłego księcia Wellingtona, a jego oczy, które mają poważny i niemal smutny wyraz, są raczej zapadnięte lub wyglądają tak z widocznego zakrzywionego wyglądu nosa. Ma zdecydowanie patrycjuszowski i dystyngowany wygląd.,”Krótki temperament Meade' a przyniósł mu rozgłos i chociaż był szanowany przez większość swoich rówieśników, czasami nie był zbyt kochany przez swoją armię. Niektórzy nazywali go ” przeklętym starym żółwiem z goglami.”
Meade and GrantEdit
Kwatera główna artylerii konnej w Brandy Station, Wirginia, luty 1864. Meade stoi na skrajnej prawicy z generałami Johnem Sedgwickiem i Alfredem Torbertem, wraz z oficerami sztabowymi.,
Kiedy gen. Ulysses S. Grant został mianowany dowódcą wszystkich armii Unii w marcu 1864 roku, Meade zaproponował rezygnację. Stwierdził, że zadanie jest tak ważne, że nie stanie mu na drodze do wyboru odpowiedniego człowieka do pracy i zaoferował służbę gdziekolwiek się znajduje. Grant zapewnił Meade ' a, że nie ma zamiaru go zastępować. Grant napisał później, że ten incydent dał mu bardziej przychylną opinię Meade ' a niż wielkie zwycięstwo pod Gettysburgiem.,
Grant do końca wojny wraz z Meade ’em urządził swoją kwaterę główną, co spowodowało, że Meade' owi podlegał ścisły nadzór. Po incydencie w czerwcu 1864 roku, w którym Meade zdyscyplinował reportera Edwarda Cropseya z gazety Philadelphia Inquirer za nieprzychylny artykuł, cała prasa przypisana do jego armii zgodziła się wspomnieć Meade ' a tylko w połączeniu z niepowodzeniami. Meade najwyraźniej nic nie wiedział o tym układzie, a reporterzy oddający całą zasługę Grantowi rozgniewali Meade ' a.
dodatkowe różnice spowodowały dalsze tarcia między Grantem a Meade ' em., Prowadząc wojnę na wyniszczenie w swojej kampanii lądowej przeciwko Robertowi E. Lee, Grant był gotów ponieść wcześniej nieakceptowane straty, wiedząc, że armia Unii ma zastępczych żołnierzy, podczas gdy Konfederaci nie. Meade, pomimo agresywnych działań w mniejszych dowództwach w 1862, stał się bardziej ostrożnym generałem i bardziej zaniepokojony bezcelowością atakowania umocnionych pozycji., Większość krwawych odpór, jakie jego armia poniosła w kampanii Overland, była rozkazana przez Granta, chociaż agresywne manewry, które ostatecznie osadziły Lee w okopach wokół Petersburga, były również inicjatywą Granta.
Meade był dodatkowo sfrustrowany sposobem, w jaki Grant czasami dawał lepsze traktowanie podwładnym, które przywiózł ze sobą z Teatru Zachodniego. Głównym tego przykładem była ingerencja Granta w kierowanie przez Meade ' a korpusem kawalerii generała dywizji Philipa Sheridana., Armia Potomaku używała kawalerii dla kurierów, zwiadowców i straży głównej przez większość swojego istnienia. Tylko Joe Hooker rozważał użycie ich w agresywny sposób, a Meade w dużej mierze kontynuował ustaloną praktykę. Sheridan sprzeciwił się i powiedział Meade 'owi, że może” biczować Stuarta”, jeśli Meade mu na to pozwoli. Meade relacjonował rozmowę Grantowi, który odpowiedział: „Cóż, on generalnie wie, o czym mówi. Niech zacznie od razu i to zrobi.,”Meade odroczył wyrok Granta i wydał rozkaz Sheridanowi, aby „ruszył przeciwko kawalerii wroga” i od 9 do 24 maja wysłał go na rajd w kierunku Richmond, bezpośrednio rzucając wyzwanie Kawalerii Konfederatów.
generałowie George G. Meade, Andrew A. Humphreys i personel w Culpeper w Wirginii przed siedzibą główną Meade ' a, 1863
mimo, że Meade generalnie działał skutecznie pod nadzorem Granta w kampanii Overland i kampanii Richmond-Petersburg, kilka przypadków złego osądu zepsuło jego dziedzictwo., W czasie bitwy pod Cold Harbor Meade nie nadzorował swoich dowódców korpusów i nie nalegał na przeprowadzenie rozpoznania przed katastrofalnym atakiem frontalnym. W niewytłumaczalny sposób Meade napisał do swojej żony zaraz po ataku i wyraził dumę, że to on zarządził atak. Podczas początkowych szturmów na Petersburg Meade ponownie nie zdołał skoordynować ataków swojego korpusu, zanim Generał Lee mógł wzmocnić linię, co doprowadziło do dziesięciomiesięcznego impasu, oblężenia Petersburga. Zatwierdził plan generała dywizji., Ambrose Burnside miał podłożyć Materiały wybuchowe w szybie minowym wykopanym pod linią konfederatów na wschód od Petersburga, ale w ostatniej chwili zmienił plan Burnside ' a, by poprowadzić atak dobrze wyszkoloną dywizją afroamerykańską, która była wiercona tylko w tej akcji, nakazując mu obrać mniej ryzykowny politycznie kurs i zastąpić niewyszkoloną i słabo dowodzoną białą dywizję. Bitwa o Krater była jedną z największych fiask wojny., We wszystkich tych przypadkach Grant ponosi część odpowiedzialności za zatwierdzenie planów Meade 'a, ale wyniki Meade' a nie były na tym samym poziomie kompetencji, jaki wykazywał przy innych okazjach.
generał Meade i inni generałowie Armii Potomaku w Waszyngtonie w czerwcu 1865 roku
Po Spotsylvanii Grant zażądał, aby Meade został awansowany na generała majora regularnej armii. W telegramie do sekretarza wojny Edwina Stantona z 13 maja 1864 roku Grant stwierdził, że ” Meade spełnił moje najbardziej sangwiniczne oczekiwania., On i Sherman są najlepszymi oficerami dla dużych komend, z którymi się zetknąłem.”Meade poczuł się lekceważony, że jego awans został przetworzony po Shermanie i Philipie Sheridanie, tym ostatnim jego podwładnym. Jednak data jego rangi oznaczała, że pod koniec wojny wyprzedzili go tylko Grant, Halleck i Sherman. Mimo że walczył podczas kampanii Appomattox, Grant i Sheridan otrzymali większość uznania. Nie był obecny, gdy Robert E. Lee poddał się w Appomattox Court House.
generał Jerzy G., Meade i sztab w Waszyngtonie w czerwcu 1865 roku
decyzje Dowodzącedytuj
decyzje Meade ' a w dowodzeniu armią Potomaku były przedmiotem kontrowersji. Oskarżano go, że nie jest wystarczająco agresywny w pościgu za siłami konfederatów i niechętnie atakuje okazjonalnie. Jego reputacja wśród opinii publicznej i XIX-wiecznych historyków ucierpiała z powodu jego krótkiego temperamentu, jego złych relacji z prasą, jego miejsca w cieniu zwycięskiego Granta, a szczególnie szkodliwego wyniku kontrowersji z Danem Sicklesem., Ostatnie prace historyczne przedstawiały go w bardziej pozytywnym świetle. Uznali oni, że Meade wykazał się zrozumieniem niezbędnych zmian w taktyce, wynikających z ulepszeń technologii uzbrojenia, takich jak jego decyzje o umocnieniu się, gdy jest to możliwe, i o niepodejmowaniu frontalnych ataków na umocnione pozycje., Ponadto Armia Potomaku poniosła bardzo ciężkie straty pod Gettysburgiem, z ponad 20 000 stratami i stratami wielu najlepszych oficerów i szeregowych, w tym trzech dowódców korpusów, a Meade mógł być w pełni usprawiedliwiony, nie podejmując szybkich pościgów ze swoją armią w tak poobijanym stanie.