styl muzyczny Pucciniego
Puccini był czołowym przedstawicielem gatunku opery znanego jako „verismo” – włoski „realizm”. Verismo charakteryzuje się historią zakorzenioną w prawdziwym życiu (a nie w bogach czy mitologii), w której Muzyka i dramat są płynnie dopasowane i często opisują historię namiętności i romansu.Styl ten stał się popularny dzięki sukcesowi Cavelleriarusticana Mascagniego (1890) i Pagliacci Leoncavallo(1892).,
duży, piękny i nieskazitelnie romantyczny, bezwysiłkowy liryzm Pucciniego jest znakiem rozpoznawczym jego stylu. Na jego twórczość wpływ mieli dwaj dziewiętnastowieczni giganci operowi-Verdi i Wagner. Podobnie jak Wagner, Puccini często używa pomysłów muzycznych-motywów przewodnich – do oznaczania postaci lub idei. Reagował również na muzykę swoich współczesnych i niektóre nowsze idee Debussy ' ego, Richarda Straussa, a nawet Strawińskiego można znaleźć w jego muzyce.
wszystkie opery Pucciniego wyróżniają się znakomitą scenografią., Twierdził, że potrafi komponować tylko wtedy, gdy potrafi wizualizować swoje postacie w oku umysłu, biorąc pod uwagę ich pozycję na scenie i motywację. Jego opery często pokazują jego wspaniałą umiejętność łączenia muzyki, słów i dramatu w jedną chwilę.
choć większość jego słynnych oper koncentrowała się na tragedii (bohaterka umiera w La bohème i Madam Butterfly, a w Tosce umiera zarówno bohater i bohaterka, jak i ich nemesis), wyprodukował także popularną komedię Gianni Schicci., Zmarł przed ukończeniem swojej ostatniej opery Turandot, którą następnie dokończył włoski kompozytor Alfano i której premiera odbyła się w La Scali w 1926 roku.