Post-punk i indie popEdit
dokument BBC Music for misfits: the story of indie przedstawia narodziny Indie jako autorska publikacja EP Spiral scratch z 1977 roku przez Manchester band Buzzcocks., Chociaż Buzzcocks są często klasyfikowane jako zespół punkowy, BBC i inni argumentowali, że publikacja Spiral Scratch niezależnie od dużej wytwórni doprowadziła do ukucia nazwy „indie” („indie” jest skróconą formą „independent”).
” Indie pop „i” indie ” były pierwotnie synonimami. W połowie lat 80. określenie „indie” zaczęło być używane do opisu muzyki tworzonej w post-punkowych wytwórniach, a nie samych wytwórniach. Scena indie rockowa w USA była poprzedzona przez college rock, który zdominował listy odtwarzania college radio, które zawierały kluczowe zespoły, takie jak R. E. M., z USA i The Smiths z Wielkiej Brytanii. Te dwa zespoły odrzuciły dominujący synthpop z początku lat 80. i przyczyniły się do inspiracji gitarowym jangle popem; Inne ważne zespoły w tym gatunku to 10,000 Maniacs i the dB 'S z USA, oraz The Housemartins i The La' S Z WIELKIEJ BRYTANII. W Stanach Zjednoczonych termin ten był szczególnie związany z szorstkimi, zniekształconymi dźwiękami The Pixies, Hüsker Dü, Minutemen, Meat Puppets, Dinosaur Jr.i The Replacements.,
w Wielkiej Brytanii kaseta C86, składanka NME z 1986 roku zawierająca Primal Scream, The Pastels, The Wedding Present i inne zespoły, była dokumentem brytyjskiej sceny indie na początku 1986 roku. To dało nazwę scenie indie pop, która następnie, co było głównym wpływem na rozwój brytyjskiej sceny indie jako całości. Głównymi prekursorami indie popu były zespoły pocztówkowe Josef K i Orange Juice, a znaczącymi wytwórniami były Creation, Subway i Glass., Brzmienie Jesus and Mary Chain łączyło „melancholy noise” Velvet Underground z melodiami popowymi Beach Boys i produkcją Phila Spectora „Wall Of Sound”, podczas gdy New Order wyłonił się z upadku post-punkowego zespołu Joy Division i eksperymentował z muzyką techno i house.
Noise rock and shoegazingedytuj
najbardziej szorstki i niezgodny rozwój punka był Noise rock, który podkreślał głośne zniekształcone gitary elektryczne i potężne bębny, i był pionierem takich zespołów jak Sonic Youth, Big Black i Butthole Surfers.,
SWANS, wpływowy zespół z Nowego Jorku można łatwo, ale błędnie, zaklasyfikować jako noise rock, ale są bardziej poprawnie zidentyfikowane jako część sceny No Wave, która obejmowała Lydię Lunch i Jamesa Chance& The Contortions. Te zespoły zostały udokumentowane przez Briana Eno na przełomowym albumie kompilacyjnym No New York. W latach 80. powstało wiele znanych wytwórni indie rockowych. należą do nich: Waszyngton, D. C.,Dischord Records w 1980, Seattle Sub Pop Records w 1986 i New York City Matador Records i Durham, North Carolina Merge Records w 1989. Chicago touch and Go Records zostało założone jako fanzine w 1979 roku i zaczęło wydawać płyty w latach 80.
The Jesus and Mary Chain, wraz z Dinosaur Jr, indie pop i dream pop Cocteau Twins, były formacyjne wpływy dla ruchu shoegazing końca 1980 roku., Nazwa pochodzi od skłonności członków zespołu do wpatrywania się w stopy i pedały efektów gitarowych na scenie, zamiast wchodzić w interakcje z publicznością, działa jak My Bloody Valentine, a później Slowdive i Ride stworzyły głośny „wash of sound”, który zasłaniał wokale i melodie z długimi, droczącymi riffami, zniekształceniami i sprzężeniem zwrotnym. Pod koniec lat 80. nastąpił przełom w rozwoju przemysłu narkotykowego., Z siedzibą w Haçienda, klubie nocnym w Manchesterze należącym do New Order i Factory Records, zespoły z Madchester, takie jak Happy Mondays i Stone Roses, mieszały acid house dance rytmy, Northern soul i funk z melodyjnym gitarowym popem.
rozwój: 1990sEdit
alternatywa wchodzi w mainstreamEdit
sceny rocka alternatywnego ., Grunge ' owe zespoły, takie jak Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden i Alice in Chains, weszły do głównego nurtu, osiągając komercyjny sukces i powszechną ekspozycję. Punk revival zespoły takie jak Green Day I The Offspring również stały się popularne i zostały zgrupowane pod parasolem „alternative”. Podobnie, w Wielkiej Brytanii Britpop widział zespoły takie jak Blur i Oasis wyłaniają się w mainstreamie, rezygnując z regionalnych, małych i politycznych elementów sceny indie lat 80., Zespoły takie jak Hüsker Dü i Violent Femmes były tak samo znaczące w tym okresie, jednak pozostały ikonoklastyczne i nie są zespołami, które są często cytowane jako inspiracje dla obecnego pokolenia indie rockowych.
w wyniku przejścia zespołów rocka alternatywnego do mainstreamu, termin „alternatywa” stracił swoje pierwotne znaczenie kontrkulturowe i zaczął odnosić się do nowej, komercyjnie lżejszej formy muzyki, która osiągnęła sukces mainstreamowy., Argumentowano, że nawet termin „wyprzedaż” stracił swoje znaczenie, ponieważ grunge umożliwił ruch niszowy, bez względu na to, jak radykalny, być kooperowany przez mainstream, cementując kształtowanie się indywidualistycznej, rozdrobnionej Kultury. Teoria ta zakłada, że bycie niezależnym stało się wyborem kariery dla zespołów, które nie są w stanie funkcjonować w przemyśle, a nie ideałem, ponieważ zasada oporu wobec rynku wyparowała na rzecz bardziej synergicznej Kultury.
termin „indie rock” stał się kojarzony z zespołami i gatunkami, które pozostały poświęcone ich niezależnemu statusowi., Nawet grunge ' owe zespoły, po zerwaniu z sukcesem, zaczęły tworzyć bardziej niezależną muzykę, jeszcze bardziej zacierając granice. Ryan Moore twierdził, że w wyniku zawłaszczenia alternatywnego rocka przez korporacyjny przemysł muzyczny, to, co stało się znane jako indie rock, coraz bardziej zwróciło się do przeszłości, aby produkować formy „retro” rocka, które czerpały z rocka garażowego, surf rocka, rockabilly, bluesa, country i swingu.
Indie electronicEdit
Indie electronic covers covers rock-based artists who shared the affinity for electronic music, using samplers, synthesizers, drum machines, and computer programs. Mniej stylu, a bardziej kategoryzacji, opisuje wczesny nurt lat 90., który podążał za tradycjami wczesnej muzyki elektronicznej( Kompozytorzy BBC Radiophonic Workshop), krautrocka i synth-popu. Prekursorami gatunku były angielskie zespoły Disco Inferno i Stereolab. Większość muzyków z gatunku można znaleźć w niezależnych wytwórniach, takich jak Warp, Morr Music, Sub Pop czy Ghostly International.,
DiversificationEdit
pod koniec lat 90.indie rock rozwinął wiele podgatunków i pokrewnych stylów. Po indie pop, były to lo-fi, noise pop, sadcore, post-rock, space rock i math rock. Lo-fi zrezygnowało z polerowanych technik nagraniowych na rzecz etosu D. I. Y. i było przewodzone przez Becka, Sebadoh i Pavement, którzy dołączyli do eklektycznych folkowych i rockowych zespołów kolektywu Elephant 6, w tym Neutral Milk Hotel, Elf Power I of Montreal., Prace Talk Talk i Slint zainspirowały post-rock (eksperymentalny Styl pod wpływem jazzu i muzyki elektronicznej, zapoczątkowany przez Bark Psychosis i przejęty przez takie zespoły jak Tortoise, Stereolab i Laika), a także doprowadziły do bardziej gęstego i złożonego, opartego na gitarze math rocka, rozwijanego przez takie zespoły jak Polvo i Chavez.
Space rock spoglądał wstecz na progresywne korzenie, z Drone-ciężkimi i minimalistycznymi aktami jak Spacemen 3 w latach 80., Spectrum i Spiritualized, a później grupy takie jak Flying Saucer Attack, Godspeed You! Black Emperor i Quickspace., W przeciwieństwie do tego, sadcore podkreślał ból i cierpienie poprzez melodyjne wykorzystanie akustycznej i elektronicznej instrumentacji w muzyce takich zespołów jak American Music Club i Red House Painters, podczas gdy odrodzenie barokowego popu zareagowało na lo-fi i muzykę eksperymentalną, kładąc nacisk na melodię i klasyczną instrumentację, z takimi artystami jak Arcade Fire, Belle and Sebastian i Rufus Wainwright. Pinkerton weezera (1996) wprowadził gatunek Emo do szerszej i bardziej mainstreamowej publiczności.,
proliferacja: 2000edytuj
oznaki zainteresowania komercjalnegoedytuj
w latach 2000, zmieniający się przemysł muzyczny, spadek sprzedaży płyt, rozwój nowych technologii cyfrowych i zwiększone wykorzystanie Internetu jako narzędzia promocji muzyki, pozwoliły nowej fali zespołów indie rockowych osiągnąć sukces głównego nurtu., Istniejące zespoły indie, które teraz mogły wejść do głównego nurtu, obejmowały bardziej złożone muzycznie i emocjonalnie zespoły, w tym Modest Mouse (którego album Good News for People Who Love Bad News z 2004 roku dotarł do amerykańskiej Top 40 i został nominowany do Nagrody Grammy), Bright Eyes (który w 2004 roku miał dwa single na szczycie listy Billboard Hot 100) I Death Cab for Cutie (którego plany z 2005 roku zadebiutowały na czwartym miejscu w USA, pozostając na liście Billboard przez prawie rok i osiągając status platynowej i nominacji do Grammy)., Ten nowy komercyjny przełom i powszechne użycie terminu indie do innych form kultury popularnej, skłoniły wielu komentatorów do sugerowania, że indie rock przestał być znaczącym terminem.
Post-punk revivalEdit
wokalista Arctic Monkeys Alex Turner i basista Nick O ' Malley.,
na początku 2000 roku, nowa grupa zespołów, które grały rozebraną i powrotem do podstaw wersję gitarowego rocka pojawił się w mainstreamie, który niektórzy określali Post-punk revival, ale ponieważ zespoły pochodzą z całego świata, cytowane różne wpływy (od tradycyjnego bluesa, przez nową falę do grunge) i przyjęła różne style ubioru, ich jedność jako gatunek został zakwestionowany.,
EmoEdit
w latach 90. wiele grup indie rockowych, takich jak Sunny Day Real Estate i Weezer, zdywersyfikowało gatunek emo z jego korzeni hardcore punk. Wiele środkowo-zachodnich grup emo zaczęło się tworzyć w połowie lat 90., w tym Promise Ring, Get Up Kids i Futbol amerykański. Emo również włamał się do głównego nurtu kultury na początku 2000 roku, z sukcesem platynowej Sprzedaży Jimmy Eat World 's Bleed American (2001) i Dashboard Confessional' s the Places You Have Come to Fear the Most (2001)., Nowe emo miało bardziej wyrafinowane brzmienie niż w latach 90. i znacznie większą atrakcyjność wśród młodzieży niż jego wcześniejsze wcielenia. Jednocześnie użycie terminu ” emo ” rozszerzyło się poza gatunek muzyczny, stając się kojarzone z modą, fryzurą i każdą muzyką, która wyrażała emocje. W połowie i pod koniec 2000 roku, emo był grany przez multi-Platynowe akty, takie jak Fall Out Boy, My Chemical Romance, Paramore i Panic! at the Disco, wbrew temu, Gerard Way z My Chemical Romance powiedział, że zespół wcale nie jest emo.,
Landfill indieEdit
pod koniec 2000 roku, rozprzestrzenianie się zespołów indie, które pojawiły się po sukcesie The Strokes i The Libertines, było określane jako „landfill indie”, opis ukuty przez Andrew Harrisona z magazynu Word. Kilka zespołów osiągnęło szybki, ale niezrównany sukces, takich jak The Pigeon Detectives, Joe Lean & The Jing Jang Jong and The Paddingtons.,
gdy idea indie z lat 80. (odnosząca się do grupy samofinansujących się wytwórni płytowych założonych przez grupę „mavericks” i zespoły, które lubiły) została zdewaluowana w erze britpopu, tak że indie opisywały formę współczesnej muzyki pop opartej na gitarach, wiele nowych zespołów zaczęło być kojarzonych ze starym terminem „post-punk”, chociaż do tego czasu ci ożywieni ludzie byli „post-post-Britpop”., Do tej kategorii należą Editors i Maxïmo Park
dominacja popu i innych form muzyki nad indie opartym na gitarach doprowadziła do przewidywań końca indie rocka. Jednak nadal odnosiły sukcesy komercyjne, takie jak West Ryder Pauper Lunatic Asylum Kasabiana (2009), który osiągnął numer jeden w Wielkiej Brytanii. W 2010 roku album kanadyjskiej grupy Arcade Fire The Suburbs osiągnął pierwsze miejsce na liście Billboard w Stanach Zjednoczonych i na oficjalnej liście w Wielkiej Brytanii, zdobywając nagrodę Grammy za Album Roku.