Early infomercialsEdit
w pierwszych dniach telewizji wiele programów telewizyjnych zostało specjalnie stworzonych przez Sponsorów, których głównym celem było sprzedaż ich produktu, kąt rozrywki był hakiem, aby przyciągnąć uwagę publiczności (tak właśnie opery mydlane zyskały swoją nazwę; takie programy były sponsorowane przez producentów mydła). Dobrym tego przykładem jest wczesny serial dla dzieci The Magic Clown na NBC, który został stworzony głównie jako reklama tureckiego Taffy Bonomo., Pierwsza reklama produktu komercyjnego (blendera Vitamix) została nagrana w 1949 roku; pierwsza emisja miała miejsce w 1950 roku.
ostatecznie ograniczenia nałożone przez Federal Communications Commission (FCC) na ilość reklam, które mogą pojawić się podczas godziny telewizji, usunęły te programy, zmuszając sponsorów do pozostania w tle; jednak kilka infomercials, głównie dla zestawów największych hitów i elektronarzędzi Shop Smith, istniało w okresie, gdy czas komercyjny był ograniczony.,
Xetv, Meksykańska stacja telewizyjna z siedzibą w Tijuanie, ale obsługująca rynek w San Diego, w latach 70.prowadziła godzinny program w języku angielskim w niedziele prezentujący Domy na sprzedaż w San Diego. Jako stacja spoza USA, Maksymalna liczba minut handlowych na godzinę FCC nie miała zastosowania do XETV. To było również w 1970 roku, że ciężko sprzedać ” ale czekaj!To nie wszystko!”Reklamy Ginsu były emitowane w amerykańskiej telewizji nocnej.
1981edit
Federalna Komisja Łączności zniosła w 1981 roku zakaz emisji reklam o długości audycji w radiu.,
po 1984edytuj
Infomercials rozprzestrzenił się w Stanach Zjednoczonych po 1984, kiedy Federal Communications Commission wyeliminowała przepisy, które zostały ustanowione w latach 50.i 60. W celu regulowania treści komercyjnych telewizji.
produkt lub osoba jako PitchmanEdit
stosunkowo wczesne pytanie brzmiało „Czy powinniśmy używać celebrytów?”Chociaż „ile to będzie kosztować „było częścią równania, tak było” wysoce widoczny przedmiot o oczywistych cechach i korzyściach.”Nawet jeśli eksperci są używane dla ich wartości poparcia, „nazwa” dodaje wartość w wprowadzaniu.,
Infomercials szczególnie eksplodował w połowie 1990 roku z produktów motywacyjnych i rozwoju osobistego, i „get-rich-quick scheme” s oparte na założeniu, że można szybko stać się bogatym albo sprzedając coś poprzez ogłoszenia lub poprzez przerzucanie nieruchomości. Byli to między innymi tacy osobistości jak Don Lapre i Carleton H. Sheets.
kiedy i gdzie się pojawili
kiedy pojawiły się po raz pierwszy, infomercials były najczęściej zaplanowane w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie w późnych godzinach nocnych/wczesnych godzinach porannych., Ponieważ stacje znalazły wartość w nadawaniu ich w innych porach, duża część wydatków reklamowych występuje we wczesnych godzinach porannych, dziennych, wczesnych prime, a nawet prime time. Istnieją również sieci all-infomercial (takie jak kanały kablowe Corner Store TV, Access Television Network i GRTV), które przynoszą dochody dostawcom telewizji kablowej i satelitarnej, którzy je przenoszą lub wypełniają lokalne pustki programowe.
, CNBC, który emituje tylko dwie godziny infomercials nightly podczas business week, czasami emituje prawie 30 godzin infomercials w weekendy; od kryzysu finansowego Wrzesień–Październik 2008 do początku 2017, CNBC wstawił błąd „płatnego programowania” w prawym górnym rogu ekranu podczas wszystkich emisji infomercials. Natomiast siostrzana sieć CNBC World emituje programy międzynarodowe, a nie płatne.
gdy konwencjonalna dwuminutowa poduszka reklamowa nie ma reklam, sieci będą uruchamiać dwuminutowe mini-infomercial w znacznie niższym tempie.,
czy reklama stała się showedytuj
The New York Times zasugerował, że „reklama stała się Showem, gdy reklamy rządziły nocą.”
porównanie ofert telewizyjnych z 2007 roku z 1987 potwierdza, że wielu północnoamerykańskich nadawców zaczęło emitować infomercials zamiast Syndykatowych seriali telewizyjnych powtórki i filmy, które były wcześniej zszywki podczas bardziej popularnych godzin infomercials są emitowane (takie jak nocne godziny)., Infomercials były wcześniej niemal stałym elementem dziennych i nocnych rozkładów telewizji jonowej, ale kanał prowadzi teraz tylko infomercials w tradycyjnym 3:00-8: 00 A.M ET/PT timeslot emulowane przez większość sieci kablowych. Dostawcy wielu kanałów, tacy jak DirecTV, sprzeciwiali się przenoszeniu kanałów jonowych składających się w dużej mierze z płatnego programowania. Dzieje się tak pomimo tego, że zarówno DirecTV, jak i Dish prowadzą kilka sieci dostępowych tylko i wydzierżawionych, które zostały skrytykowane przez swoich abonentów.,
Wielka Brytaniaedit
podobnie jak w przypadku innych reklam, treść jest nadzorowana przez Advertising Standards Authority (ASA) i regulowana przez Ofcom. Zasady reklamy są pisane i utrzymywane przez Komitety praktyki reklamy (CAP), ściśle współpracujące z ASA i Ofcom.
w Wielkiej Brytanii, „admags” (magazyny reklamowe) były pierwotnie cechą regionalnych stacji komercyjnych ITV od uruchomienia w 1955, ale zostały zakazane w 1963., Słowo „telezakupy” zostało wymyślone w 1979 roku przez Michaela Aldricha, który wynalazł przetwarzanie transakcji w czasie rzeczywistym z krajowej telewizji, a następnie zainstalował wiele systemów w Wielkiej Brytanii w latach 80. W 1989 roku Satellite Shop został uruchomiony jako pierwszy brytyjski kanał zakupowy. Wkrótce potem, infomercials zaczął w telewizji satelitarnej, i stał się znany jako telezakupy. Do 2009 roku, Wielka Brytania nie zezwalała na płatnych infomercials ani telezakupów w telewizji., Jednak w 2009 roku, Ofcom zezwolił do trzech godzin infomercials dziennie na dowolnym kanale.
czas antenowy dla wiadomości politycznych, znany jako partyjne Audycje polityczne, jest nadawany bezpłatnie partiom politycznym według formuły zatwierdzonej przez Parlament i jest dostępny tylko w nadawanych kanałach telewizyjnych i radiowych. Ustawa o komunikacji z 2003 r. zakazuje reklamy politycznej. Zakazana jest również reklama telewizyjna leków tylko dla aptek i leków na receptę.
Oferta Tommy Teleshopping 24/7 została wprowadzona na początku grudnia 2019 roku.
TelevangelistsEdit
Some US., televangeliści, tacy jak Robert Tilton i Peter Popoff, kupują czas telewizyjny od brokerów informacyjnych reprezentujących stacje telewizyjne w całych Stanach Zjednoczonych, a nawet niektóre szeroko rozpowszechnione Sieci kablowe, które nie są niechętne do prowadzenia programów religijnych. Blok takich programów Pojawia się w dni powszednie na BET pod parasolowym tytułem Bet Inspiration(który całkowicie zastąpił bezpośrednią odpowiedź odmiany infomercials na kanale w 1997)., Większość programów religijnych w Stanach Zjednoczonych jest dystrybuowana za pośrednictwem płatnego czasu reklamowego; opłaty, które televangeliści płacą za zasięg na większości stacji religijnych, są głównym strumieniem przychodów dla tych stacji, oprócz programowania sieci produkują same.,
TiVoEdit
TiVo dawniej korzystało z płatnego czasu programowania tygodniowo na kanale Discovery we wczesnych czwartkowych porankach i Telewizji Ion we wczesnych środowych porankach, aby nagrywać treści interaktywne i wideo, które mają być prezentowane Abonentom w formie liniowej transmisji danych bez konieczności ingerowania w przepustowość Internetu Abonenta (lub jej brak, jeśli używali wyłącznie połączenia dialup Maszyny do aktualizacji). Program został wymieniony jako płatny program Teleeworld, nazwany od nazwy firmy TiVo w momencie jej założenia., Program płatny teleeworld został po cichu przerwany na początku sezonu telewizyjnego 2016-17, ponieważ baza instalacyjna firmy głównie przeszła na szerokopasmowy internet, a nowsze urządzenia TiVo nie zawierały już opcji dialup.podczas kryzysu finansowego trwającego od 2007 do 2010 r. wiele zmagających się z kryzysem indywidualnych stacji telewizyjnych zaczęło poświęcać więcej swoich harmonogramów programowych reklamom, zmniejszając tym samym Kontrakty syndykacyjne na regularne programy., Niektóre stacje stwierdziły, że przychody ze sprzedaży w czasie reklamowym były wyższe niż możliwe dzięki tradycyjnej reklamie telewizyjnej i opcjom sprzedaży syndykacyjnej. Jednak obniżone oceny z emisji infomercials mogą mieć efekt domina i oceny szkód dla innych programów na stacji.
pełnometrażowym dokumentem, który kroczy historię infomercial jest Pitch People.
w 2008 roku Tribune Media Services i Gemstar-TV Guide/Rovi zaczęły rozluźniać wytyczne dotyczące umieszczania ogłoszeń w swoich elektronicznych listach przewodników po programach., Wcześniej wszystkie infomercials były wymienione pod tytułem ” płatne Programowanie „(z wyjątkiem WYJĄTKÓW wymienionych poniżej), ale teraz producenci infomercial mogą przesłać tytuł i ograniczone streszczenie opisowe (choć numery telefonów lub adresy internetowe pozostają niedozwolone) do dostawców ofert.
programowaniedytuj
w styczniu 2009 roku Fox stał się pierwszą dużą siecią nadawczą, która prowadziła regularnie zaplanowany blok płatnych programów, gdy przerwała program dla dzieci w sobotę rano po sporach z dostawcą 4Kids Entertainment., Fox oddał trzy wczesne godziny swoim partnerom, zachowując dwie godziny na infomercials pod tytułem Weekend Marketplace.
Niektóre stacje lokalne wykorzystują sobotnie poranne sloty do nadawania lokalnego płatnego programu, który zazwyczaj sprzedaje używane samochody lub nieruchomości, a także w inny sposób odrzucane infomercials, które były lekceważone przez widzów i partnerów Fox: przychody nie były dzielone z partnerami i nie oferowano lokalnego czasu na reklamy między programami., Niektóre stacje używały sobotniego poranka do programowania edukacyjnego/informacyjnego( E/ I), z informatyką relegowaną do przed lub po bloku. Niektórzy odmówili weekendowego targowiska.
We wrześniu 2014 roku Weekend Marketplace został zastąpiony na niektórych rynkach Przez E / i-focused Xploration Nation.