jak ładować jednostki A \ C

procedury ładowania układów klimatyzacji czynnikiem chłodniczym

Ładowanie czynnika chłodniczego może być najmniej zrozumiałą praktyką w branży klimatyzacji obok ustawiania przepływu powietrza. Chociaż istnieje kilka metod, zazwyczaj istnieje tylko jedna prawidłowa metoda dla typu jednostki, nad którą pracujesz. Informacje zawarte tutaj są przeznaczone dla formalnie przeszkolonych techników z sekcji 608 EPA.,

zacznij od podstaw dla wszystkich systemów:

1. upewnia się, że system został prawidłowo zainstalowany i ewakuowany. Właściwa ewakuacja ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego działania. Potrzebujesz pomocy w tym procesie przejdź tutaj!
2. Wyczyść filtry i cewki. Nie można ładować ani sprawdzać ładunku w systemie z brudnymi cewkami, filtrami lub dmuchawą. Skraplacz i parownik muszą być czyste. Dmuchawa musi być zdolna do przenoszenia odpowiedniej ilości powietrza., Wizualna kontrola parownika może być wspomagana za pomocą zakresu wideo, usuwając wysoki limit większości pieców i łowiąc wał przez wymiennik ciepła na dolną stronę cewki.
3. Ustaw wymagany przepływ powietrza. Nie można ładować systemu bez prawidłowego przepływu powietrza. Po potwierdzeniu czystości systemu, przepływ powietrza musi być ustawiony na zalecane przez producenta ustawienia. Zazwyczaj jest to 400 CFM / Ton + / – 10% potrzebujesz dodatkowej pomocy z przepływem powietrza przejdź tutaj!
4. określ rodzaj urządzenia pomiarowego., Musisz wiedzieć, jakiego typu urządzenie pomiarowe posiada system, ponieważ może to określić sposób ładowania systemu. (Patrz zdjęcie poniżej.)
5. przed zainstalowaniem manometrów, odpowietrz przewody i kolektor za pomocą pierwotnego czynnika chłodniczego (tego samego typu, co system.), aby uniknąć wprowadzenia powietrza do systemu.
6. mieszanki takie jak R410a lub 404a muszą być dodawane do systemu jako ciecz. Czyste czynniki chłodnicze, takie jak R22 mogą być dodawane w stanie ciekłym lub parowym. Jeśli dodajesz ciecz do ssania, powoli ją dławisz, aby uniknąć ślizgania się sprężarki lub rozcieńczania i wypłukiwania oleju sprężarki.,
7. Po ustawieniu ładowania należy unikać instalowania mierników w ramach regularnej obsługi. System powinien być zapieczętowany. Niech tak zostanie!

metody, które mogą być użyte do prawidłowego ładowania systemu to:

1., Metoda całkowitego przegrzania (stała kryza / tłok / rurka kapilarna / Non-TXV)

temperatura musi być powyżej 55°F Na zewnątrz i powyżej 70°F wewnątrz przy temperaturze mokrej żarówki wewnętrznej powyżej 50°f cewka parownika nie może działać poniżej zamarznięcia lub przeładowania i może spowodować uszkodzenie sprężarki.

gdy system jest wyposażony w stałe urządzenie dozujące lub rurki kapilarne,całkowite przegrzanie zależy od temperatury powietrza zewnętrznego i obciążenia cieplnego parownika (Temperatura powietrza i wilgotność)., Po odpowiednim obciążeniu całkowite przegrzanie znajdzie się w granicach 3ºF od docelowego przegrzania w obecnych warunkach obciążenia. Przeładowanie i niedoładowanie mają znaczny wpływ na wydajność i usuwanie wilgoci, więc prawidłowe ładowanie ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej pracy i komfortu.

metoda całkowitego przegrzania jest najdokładniejszą metodą ładowania dysz lub rur kapilarnych. Systemy te są krytycznie obciążone i wymagają prawidłowego przepływu powietrza oraz dokładnych przyrządów testowych., Do określenia docelowego całkowitego przegrzania wymagany jest kalkulator ładowania R410a i R22 lub „przewodnik ładowania Non TXV”. Ponieważ systemy te nie „kontrolują przegrzania”, krytyczne jest, aby przepływ powietrza był jak najbliżej możliwej do skorygowania przed ładowaniem, ponieważ system będzie obciążony przepływem powietrza. Całkowite ciepło w powietrzu będzie czynnikiem napędowym dla wydajności parownika, więc niski lub wysoki przepływ powietrza będzie miał bezpośredni wpływ na ładunek i wydajność systemu.,

1. jeśli system nie jest jeszcze w eksploatacji, należy upewnić się, że system jest wolny od wycieków i przeprowadzono odpowiednie opróżnianie w celu zapewnienia prawidłowego odgazowania i odwodnienia rurociągu i cewki parownika.
2. Sprawdź czyste cewki i popraw przepływ powietrza przed ładowaniem.
3. Podłącz do portów serwisowych miernik cyfrowy o wysokiej dokładności, taki jak Imanifold, Testos lub Fieldpiece SMAN. Upewnij się, że wskaźnik został wyzerowany, w razie potrzeb przesunięcie ciśnienia barometrycznego dostosowane do aktualnych warunków i wybrany typ WŁAŚCIWEGO czynnika chłodniczego. Postępuj zgodnie z instrukcjami.,
4. zamocuj sondy temperatury w odpowiednich miejscach na liniach ssących i płynnych, zapewniając dobry kontakt z linią z czujnikiem w pozycji 4-10 O-clock, co najmniej 6″ od sprężarki i przymocowany do poziomego odcinka linii (tylko ssanie). Zazwyczaj Montaż Czujnika na prostym odcinku linii w pobliżu zaworów serwisowych jest idealny.
5. Zmierz wilgotną żarówkę powietrza powrotnego w kanale tuż przed cewką, a na zewnątrz suchą żarówkę za pomocą cyfrowego psychrometru.,
6. Określ docelowe przegrzanie z kalkulatorów ładowania lub tabeli Rd-2 na stronach RD7 i RD8 „przewodnika ładowania bez TXV” (patrz przykład poniżej, 95°F ODA i 67°F wewnątrz mokrej żarówki, docelowe przegrzanie 12ºF.)

   Kliknij obrazek aby powiększyć!

7. dodaj czynnik chłodniczy, aby zmniejszyć całkowite przegrzanie.
8. Usuń czynnik chłodniczy, aby zwiększyć całkowite przegrzanie.
9. odczekać około 10 do 15 minut pracy po dodaniu lub usunięciu czynnika chłodniczego w celu określenia ostatecznego przegrzania.,
10. zweryfikować prawidłowe działanie parownika (podział temperatury) za pomocą strony RD9 „przewodnika ładowania NON TXV”.

2. Metoda chłodzenia skraplacza (TXV)

temperatura musi być powyżej 60°f Na zewnątrz i powyżej 70°F w pomieszczeniach z temperaturą mokrej żarówki w pomieszczeniach powyżej 50°f cewka Wentylatora nie może pracować poniżej zamarznięcia lub przeładowania i ewentualnego uszkodzenia sprężarki.,

1. jeśli system nie jest już uruchomiony, należy upewnić się, że system jest wolny od wycieków i przeprowadzono odpowiednie opróżnianie w celu zapewnienia prawidłowego odgazowania i odwodnienia rurociągu i cewki parownika.
2. Sprawdź czyste cewki i popraw przepływ powietrza przed ładowaniem.
3. Podłącz do portów serwisowych miernik cyfrowy o wysokiej dokładności, taki jak Imanifold, Testos lub Fieldpiece SMAN. Upewnij się, że wskaźnik został wyzerowany, w razie potrzeb przesunięcie ciśnienia barometrycznego dostosowane do aktualnych warunków i wybrany typ WŁAŚCIWEGO czynnika chłodniczego. Postępuj zgodnie z instrukcjami.,
4. zamocuj sondy temperatury w odpowiednich miejscach na liniach ssących i płynnych, zapewniając dobry kontakt z linią z czujnikiem w pozycji 4-10 o-clock, co najmniej 6″ od sprężarki i dołączony do poziomego odcinka linii (tylko ssanie). Typowo zamontowanie czujnika na prostym odcinku linii w pobliżu zaworów serwisowych jest idealne.
5. Etykieta producenta na skraplaczu lub instrukcje instalacji producenta określają wymagane dochładzanie na wylocie skraplacza., Jeśli dochładzanie nie jest wymienione, 10-12°F jest zazwyczaj odpowiednie, pod warunkiem, że długość linii cieczy i podnoszenie nie są nadmierne.
6. Dodaj ładunek, aby zwiększyć dochładzanie linii cieczy
7. Usuń ładunek, aby zmniejszyć dochładzanie linii cieczy
8. Uwaga: Podczas dodawania lub usuwania czynnika chłodniczego z systemem wyposażonym w TXV ciśnienie ssania może pozostać względnie stałe. Ciśnienie ssania jest funkcją obciążenia parownika, a TXV kontroluje tylko przegrzanie parownika., Niskie ciśnienie parownika może być wynikiem niskiego przepływu powietrza, niskiego obciążenia, powietrza omijającego cewkę lub w rzadkich przypadkach ograniczonego suszenia lub TXV. Zazwyczaj po osiągnięciu docelowego chłodzenia nie należy dodawać dodatkowego czynnika chłodniczego w celu zwiększenia ciśnienia ssania. Dodanie dodatkowego ładunku spowoduje jedynie umieszczenie czynnika chłodniczego w skraplaczu i podniesienie ciśnienia głowicy, Pobór prądu i obniżenie wydajności systemu.,
9. odczekaj około 10 do 15 minut pracy po dodaniu czynnika chłodniczego w celu określenia ostatecznego przegrzania
10. zweryfikuj prawidłowe działanie parownika (podział temperatury) za pomocą strony RD9 z „przewodnika ładowania NON TXV” Uwaga: Split będzie działał dla każdego systemu, niezależnie od urządzenia dozującego.

• TXV nie może kontrolować przegrzania po żarówce czujnikowej. Całkowite przegrzanie (mierzone w skraplaczu) powinno wynosić 8-20°F. Jeśli całkowite przegrzanie jest poniżej 8°f, sprawdzić żarówkę czujnika TXV pod kątem prawidłowej instalacji, dobrego kontaktu i izolacji., Jeżeli całkowite przegrzanie przekracza 20°F, należy sprawdzić przegrzanie parownika. Przegrzanie parownika powinno wynosić 8-12°F, aby określić przegrzanie parownika, zmierzyć temperaturę i ciśnienie na wylocie parownika lub zmierzyć temperaturę, na wylocie parownika i ciśnienie na wlocie skraplacza, odjąć 3 psig dla typowego spadku ciśnienia przed przejściem do temperatury nasycenia i określić przegrzanie parownika. Jeśli przegrzanie parownika jest normalne, a całkowite przegrzanie jest wysokie, może być wymagana dodatkowa izolacja przewodu ssącego. Zawory rozprężne rzadko zawodzą, jeśli są prawidłowo zainstalowane., Aby uzyskać dodatkową pomoc z zaworami rozprężnymi, przejdź tutaj!

3. Metoda ważenia lub” ważenia ”

może być wykonana poprawnie w każdych warunkach otoczenia.

Ładowanie wagowe jest jedną z najdokładniejszych i najszybszych metod ładowania systemu, który ma znany ładunek czynnika chłodniczego. Zazwyczaj ta metoda wymaga już opróżnionego systemu, który jest gotowy do ładowania lub usunięcia istniejącego ładunku, aby można było zważyć odpowiedni ładunek., Ponieważ dokładna długość zestawu linii jest często trudna do określenia w ciągu kilku cali, zalecamy określenie początkowego ładunku za pomocą całkowitego przegrzania lub metody dochładzania. Jeśli dokładny ładunek jest znany, Użyj wysokiej dokładności wysokiej rozdzielczości wagi cyfrowej do ważenia całego ładunku.

4., Metoda ciśnienia i oda Temp (Wykres producenta i wyposażony w TXV lub w stałych warunkach zbliżonych do projektu)

postępuj zgodnie z instrukcjami producenta

jeśli dostarczone przez producenta i system jest nowy i całkowicie czysty, system można dokładnie naładować, mierząc ciśnienie ssania, mierząc temperaturę powietrza na zewnątrz, a następnie dodając ładunek, aż ciśnienie cieczy będzie na wymaganym wykresie. Po zakończeniu ładowania sprawdź odpowiedni podział temperatury, aby zapewnić akceptowalny przepływ powietrza w systemie., Jest to popularna metoda stosowana przez Rheem i Rudd i inne do wstępnego ładowania. Ponieważ ta metoda jest napędzana ciśnieniem i temperaturą, czystość cewek ma kluczowe znaczenie dla Twojego sukcesu. Zazwyczaj Wykres dostarczany wraz z urządzeniem jest specjalnie dla tego urządzenia i nie może być używany z innymi modelami.

5. Metoda podejścia (Lennox)

w celu sprawdzenia ładunku metodą podejścia, przepływ powietrza parownika musi być prawidłowo ustawiony, a cewka parownika i cewka skraplacza całkowicie czyste., Znajdź wymagane podejście w instrukcji instalacji producenta, która będzie specyficzna dla serwisowanego skraplacza. Zmierz temperaturę powietrza zewnętrznego wprowadzanego do skraplacza od góry do dołu cewki poza linią słońca i uzyskaj średnią temperaturę powietrza wprowadzanego do skraplacza. Zmierz temperaturę linii cieczy za pomocą dokładnego termometru z sondą zaciskową. Określ różnicę temperatur między temperaturą linii cieczy a temperaturą powietrza zewnętrznego. Ta różnica temperatur jest temperaturą podejścia., Dodanie czynnika chłodniczego zmniejszy podejście, a usunięcie czynnika chłodniczego zwiększy podejście. Odczekaj 10-15 minut pracy, aby podejście ustabilizowało się po dodaniu lub usunięciu czynnika chłodniczego.

Uruchom System (weryfikacja wydajności)

po ustawieniu przepływu powietrza i wsadu czynnika chłodniczego sprawdź, czy system działa z jego wydajnością znamionową, mierząc rzeczywisty przepływ powietrza i mierząc zmianę entalpii w cewce parownika., Entalpię określa się poprzez przeliczenie pomiarów return i supply wet-bulb za pomocą wykresu entalpii przedstawionego tutaj lub na początku niniejszego dokumentu. Użyj arkusza rozruchowego, aby określić wydajność systemu.