Jak gniew i lęk oddziałują?

podczas gdy gniew i niepokój są dwoma odrębnymi emocjami, tak jak wszystkie emocje dostarczają nam informacji o sobie—jeśli tylko możemy poświęcić czas na ich wysłuchanie. I, choć odrębne, mogą wchodzić w interakcje na wiele sposobów, które mogą nasilać niepokój, gniew, lub obu.

gniew

gniew jest emocją charakteryzującą się antagonizmem wobec kogoś lub czegoś, co postrzegamy jako odpowiedzialne za nasze cierpienie., Jest to najczęściej zorientowane w przeszłości—o czymś, co uważamy, że” powinno ” się wydarzyć lub coś, co uważamy, że nie powinno się wydarzyć.

gdy destrukcyjny, gniew może pogorszyć nasze zdrowie i relacje, osłabić karierę i przyczynić się do nadużywania substancji. Konstruktywne zarządzanie może przyczynić się do zwiększenia naszej zdolności do asertywnego wyrażania siebie i DOSTARCZYĆ nam motywacji do korygowania błędu.

lęk

lęk jest naznaczony napięciem ciała, zmartwionymi myślami i zmianami fizycznymi., Dość często niepokój jest reakcją na brak kontroli nad sobą i Swoim otoczeniem. Lęk najczęściej dotyczy przyszłości, obejmującej swobodne napięcie dotyczące czegoś, co dzieje się nawet wtedy, gdy jest źle zdefiniowane.

lęk jest często u podstaw emocjonalnego unikania—tłumienia i tłumienia naszych emocji. Takie unikanie jest próbą ucieczki od dyskomfortu takich uczuć, takich jak gniew, niepokój, wstyd, poczucie winy i nieadekwatność. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy uczucia te stanowią wyzwanie dla naszej samooceny.,

jednak lęk może być korzystny, ponieważ może motywować nas do rozwiązania problemów, które są dla nas ważne—w odniesieniu do poprawy naszego samopoczucia emocjonalnego i fizycznego. Zbyt wiele może być paraliżujące, podczas gdy zbyt mało może hamować podejmowanie działań.

fizyczny wpływ gniewu i niepokoju

zarówno gniew, jak i niepokój powodują, że nasze ciało jest fizjologicznie w „wysokiej gotowości.”Jednak pobudzenie gniewu jest najczęściej spowodowane specjalnie zidentyfikowanym Zagrożeniem, podczas gdy lęk może nie mieć takiego celu.,

podczas Stanów gniewu i wzrostu tętna, podobnie jak ciśnienie krwi. Przewlekła złość koreluje z chorobami serca, wysokim ciśnieniem krwi, a nawet bólem pleców.

w ciężkim przypadku lękowi mogą towarzyszyć objawy fizyczne, które mogą obejmować pocenie się, drżenie, zwiększenie ciśnienia krwi, zawroty głowy, szybkie bicie serca i ogólne poczucie dezorientacji. Przewlekły lęk może zaostrzyć choroby, takie jak choroby serca, problemy żołądkowo-jelitowe i choroby układu oddechowego i, nie powodując ich, działać., na tych samych systemach, które te choroby celują.

samosąd i interakcja gniewu i lęku

jak podkreślono w psychologii buddyjskiej, życie pociąga za sobą ból z powodu okoliczności, których nie możemy kontrolować. Jednak tworzymy dodatkowe cierpienie w wyniku myśli, które mamy na temat naszego bólu. Wyraźnie robimy to, gdy krytycznie oceniamy siebie za posiadanie gniewu lub niepokoju.

jako taki, podczas gdy te emocje same w sobie są reakcją na jakieś postrzegane zagrożenie, po prostu doświadczanie gniewu lub lęku może samo w sobie stać się źródłem zagrożenia. W konsekwencji nasz osąd może tylko zwiększyć intensywność takich emocji, jak również promować ich interakcję. Możemy to zrobić w następujący sposób.

1. Możemy się na siebie złościć za to, że jesteśmy niespokojni.,

wstyd jest często wynikiem odczuwania lęku, gdy postrzegamy siebie jako słabego lub nieodpowiedniego do bycia niespokojnym. Taki wstyd może ogarnąć gniew skierowany do wewnątrz. I chociaż sąd może wynikać ze wstydu, jest to forma wstydu. Reakcja ta odzwierciedla interakcje doświadczeń, w których uczucie niepokoju prowadzi do wstydu, który prowadzi do gniewu, który prowadzi do wstydu—który czyni nas bardziej podatnymi na gniew lub niepokój.

2. Możemy stać się niespokojni, gdy czujemy gniew.

odczuwanie lęku przed gniewem może być dobrą rzeczą., Może pomóc nam zmotywować do kultywowania tej pauzy, która jest niezbędna do konstruktywnej refleksji nad naszym gniewem—stojącymi za nim uczuciami, a także oczekiwaniami i wnioskami, które mogą ją promować. Taka przerwa pozwala nam raczej reagować, niż reagować na nasz gniew.

jednak niektórzy z nas mogą doświadczyć niejasnego i zastanawiającego niepokoju w momencie, gdy jakikolwiek pozór gniewu zaczyna przenikać z głębi naszej świadomości—od naszej nieświadomości do naszej świadomej świadomości., Może tak być szczególnie wtedy, gdy złość nas przeraża, unikamy konfliktów, obawiamy się własnej kontroli impulsów i nauczyliśmy się wyrzec się gniewu.

badania dotyczące interakcji gniewu i lęku

badania w ostatnich latach skupiły się na znalezieniu bardziej szczegółowych sposobów interakcji gniewu i lęku. W jednym z badań stwierdzono, że skłonność do gniewu była często związana z doświadczanym lękiem (Jha, Fava, et. al., 2020)., Dodatkowo wykazano, że osoby z depresją, któremu towarzyszyła drażliwość i lęk, były bardziej narażone na ataki gniewu niż osoby z samą depresją.

w innym badaniu zbadano związek między gniewem i napadami złości a zaburzeniami depresyjnymi i lękowymi oraz istotnymi czynnikami klinicznymi (de Bles& Rius, et. al., 2019). W badaniu tym uczestniczyli pacjenci z rozpoznaniem depresji, lęku i obu. Ci, którzy doświadczyli zarówno depresji, jak i lęku, okazali się najbardziej podatni na ataki gniewu i gniewu., Ci, którzy byli po prostu niespokojni, a potem ci, którzy byli po prostu przygnębieni, odzwierciedlali zmniejszającą się skłonność do gniewu.

dodatkowo, ostatnie badania sugerują, że osoby z klasterowymi bólami głowy mają wyższy stopień cechy w porównaniu z gniewem stanu (ciągłe usposobienie vs chwilowa i sytuacyjna reaktywność), który przyczynia się do klasterowych bólów głowy, a nie przewlekłych migren (Bausa& Cevoli, et. al., 2019).

jak wskazałem w poprzednim poście (listopad 2019), niepewny styl przywiązania pozostawia nas podatnych na gniew., W szczególności jednak niespokojne i unikalne style przywiązania mogą mieć szczególny wpływ na lęk, a także gniew.

w jednym z badań uczestnicy wypełniali kwestionariusze oceniające przywiązanie, dysregulację emocjonalną i supresję, objawy depresji i lęku społecznego oraz agresywne zachowania (Clear, Gardner, et. al., 2019). Okazało się, że większe trudności w radzeniu sobie ze smutkiem były związane z depresją i lękiem społecznym, ale nie agresją. Natomiast większe trudności z gniewem wiązały się z agresywnym zachowaniem, ale nie z depresją i lękiem.,

jest to zgodne z tym, co zaobserwowałem w mojej praktyce, że sam lęk może stworzyć doświadczenie „zamrożenia”, jak przysłowiowy Jeleń w reflektorach. Natomiast zbyt często Wiele osób, które są podatne na działanie gniewu, werbalnie lub fizycznie agresywne, działa z rdzenia depresyjnego.

odporność gdy doświadczamy gniewu lub lęku

najbardziej odporni jesteśmy wtedy, gdy jesteśmy otwarci na rozpoznawanie i akceptowanie pełnego zakresu naszych uczuć bez osądu., To wymaga kultywowania naszej zdolności do samo-kojenia i współczucia jako odpowiedzi na nasz gniew lub niepokój. Jest to trudne zadanie, które pociąga za sobą naukę zatrzymywania się i zwracania uwagi na wewnętrzny głos, który informuje, w jaki sposób doświadczamy tych emocji. A kiedy zwiększamy naszą zdolność do siedzenia, honorowania i zarządzania gniewem i lękiem-zwiększamy naszą odporność na wyzwania życiowe.