smukła, elegancka kobieta sika ciemnoczerwone Wino i kroi w delikatną pierś z kaczki, upieczoną do perfekcji, zanim uzupełni posiłek drobnym plasterkiem Brie de Meaux. Jest to ostateczny wyraz francuskiego paradoksu. Jedyny zachodni kraj znany z masła w cieście i cienkich obywateli, którzy je spożywają, Francja od wieków zaskakuje gości. A przynajmniej zaskoczyło odwiedzających, którzy uważają, że cienka rama wymaga deprywacji lub godzin na siłowni. We Francji żadna z tych reguł nie jest prawdziwa.,
W jej podniebieniu nie ma zakazanych produktów spożywczych, nie ma grzesznych potraw wymagających sztywnego treningu kilka godzin później. Zamiast tego przestrzega prostych, naturalnych wytycznych. Te, które rozumieją prawdziwą przyjemność. Oto niektóre ze sposobów, w jaki Francuzka przeżywa swoją prawdę, jako odwieczny paradoks poświęcony ostatecznej dobroci.
docenia drobniejsze rzeczy.,
Francuzka wybiera jakość nad ilością, gdziekolwiek pozwala jej budżet. Nie tylko Francuzka zdecyduje się na kwadrat delikatnej gorzkiej czekolady nad masywną miską przeciętnych lodów. Od każdego z jej składników wymaga wysokiej jakości, pomijając bezsmakowego banana dla miski wiśni spadającej z drzew na obwodzie jej małego miasteczka. Wiedząc, że najlepsze składniki na jej następny quiche pojawią się co tydzień na lokalnym targu rolników, odwiedza religijnie, pytając rolników, które składniki są najlepsze w tym tygodniu i co nowego., Potem jej koszyk wypełnia się epinardami, porami, masłem ubijanym dzień wcześniej i świeżo upieczoną suszoną bagietką pomidorową, a ona wraca do domu, aby ucztować na ekstrawagancji.
pamięta, że kreatywność nie jest tylko dla artystów.
cukinia sama w sobie to po prostu cukinia. Czasami jest miejsce na cukinię, smażoną i podawaną wraz z pieczonym kurczakiem lub duszonym filetem z łososia. Ale Francuzka, rozmawiając ze współpracownikami o pysznych daniach, które ostatnio zrobiła, zawsze będzie szukać nowego sposobu na ugotowanie cukinii lub nowego czegoś, z czym można ją sparować., Dodaj trochę bakłażana, trochę pokrojonych w kostkę pomidorów, trochę rozmarynu, może trochę tymianku i nagle jedno warzywo smakuje zupełnie inaczej. Kreatywność idzie długą drogę w podnoszeniu owoców ziemi. Kiedy warzywa są rozpoznawane za ich rozkoszne kombinacje, nie ma potrzeby na kolejny kolacje obsypane topionym serem, choć co jakiś czas, może organizm potrzebuje tego też.
wkłada widelec między ukąszenia.
nawet w najlepszym z posiłków Francuzka uznaje, że posiłek znaczy więcej niż akt spożywania jedzenia., Po pierwsze, posiłek naprawdę podnosi każdy pojedynczy smak, zasługując na powolne i luksusowe środki do rozkoszowania się każdym kęsem. Trzeba się nim delektować, cieszyć. Potem, gdy inni dołączą do posiłku, Francuzka odłoży widelec nie tylko, aby mówić, ale także słuchać. Jasne jest, że słucha tak, jak patrzy na głośnik, zatrzymując się grzecznie i je tylko wtedy, gdy jej gość je również. Jej gesty wskazują, że mówca staje przed jedzeniem, obejmuje długą rozmowę i sprawia, że posiłek staje się wspólnym doświadczeniem.
ona zachowuje to realnie.,
Francuzki nie żyją uczciwie o jedzeniu. Uznają, że foie gras jest tłusty, masło dodaje przyjemności, a ciężki posiłek nie zawsze powinien być poprzedzony innym. Mają lepsze szanse na utrzymanie równowagi niż ktokolwiek inny. Pierwszym krokiem do umiaru jest zerwanie plastra. Szczerze mówiąc, co się stanie, gdy jesz deser każdego wieczoru lub jesz pizzę na dwa posiłki w ciągu jednego dnia, jest dobrym krokiem we właściwym kierunku w kierunku jedzenia jak Francuzka.
za dużo soli czy cukru? Przestaje jeść.,
przyprawy przekształcają nieatrakcyjne pokarmy, a atrakcyjne pokarmy zamieniają w małe kęsy złota. Ponieważ każde danie dąży do osiągnięcia idealnej równowagi przypraw, Francuzka prawie nigdy nie sięgnie po sól. Drobny kawałek jagnięciny, jeśli przesolony, zasługuje na odłożenie na bok. Dotyczy to zwłaszcza cukru, choć może wymagać większej siły woli. Ciasto lub kawałek czekolady z dodatkiem cukru nie musi być wykończone. Francuska kobieta rozpoznaje sztukę w maślanym płatku Rogala, kremowej tarcie cytrynowej lub dotyku noisette w gorzkiej czekoladzie., Stonowana słodycz w połączeniu z paletą naturalnych smaków idzie znacznie dalej niż nadmierny cukier w tworzeniu doskonałego deseru. Jedzenie jest o procesie, a kiedy smak psuje, że, dlaczego kontynuować?
je małe śniadanie.
omlet jest na obiad. Śniadanie we Francji zaczyna się od chleba, najlepiej opiekanego i zwieńczonego odrobiną domowej roboty dżemu. Oprócz tego doskonałym uzupełnieniem jest espresso lub filiżanka czarnej herbaty. Nowoczesną i akceptowalną alternatywą może być miska płatków, ale tylko wtedy, gdy naprawdę głodny., Kiedy pełny trzydaniowy lunch czeka przed nami, żaden głód nie potrwa długo. Francuzka budzi swoje ciało powoli z petit cafe na balkonie w słońcu.
woli posiłek zamiast przekąski.
głodna Francuzka nigdy nie pozwoli cierpieć swojemu żołądkowi ani nie pozwoli, by głód przeszkadzał jej w kontaktach z innymi. Zamiast tego szuka kawiarni lub restauracji, prosi o menu i zamawia pełny posiłek. Albo może wiedzieć, że jej popołudniowy głód jest spowodowany potrzebą przerwy na herbatę, z udziałem, być może, małego espresso i herbacianego ciastka lub dwóch., Francuzka rozumie głód i nie boi się go, akceptuje, że czasami jest głodna. Zamiast rozwiązać go stopniowo wciągając się w śpiączkę krakersów i sera, patrzy na następny posiłek, gdzie może tym razem zamówi lazanię, ponieważ wydaje się, że jej ciało tego potrzebuje.
Francuzka spożywa jedzenie lub picie przy odpowiednim stole. We Francji tradycja posiłku, dobrze platerowanego i biorąc pod uwagę przestrzeń kilku godzin, kształtuje współczesne życie, z długimi przerwami w połowie dnia roboczego na odpowiedni lunch., W innych częściach świata może to stwarzać pewne trudności, ale warto, gdy tylko jest to możliwe. Oznacza to odłożenie wszystkich ekranów i umożliwienie lunchu, aby stał się doświadczeniem całego ciała, całkowicie zanurzonego w jedzeniu. Spróbuj każdego kęsa tej kanapki lub sałatki, a jeśli smakuje nudnie, zbyt słone lub zbyt słodkie, zmień to. Bądź kreatywny. Pozwól sobie na odrobinę radości życia i zjedz drogę Francuzów.