rekiny zazwyczaj pływają z równą, płynną gracją stworzenia całkowicie w domu z jego miejscem we wszechświecie. Duże rekiny zazwyczaj poruszają się z prędkością 1,5 mil (2,4 km) na godzinę. Ponieważ większość gatunków słabo radzi sobie w niewoli, maksymalna prędkość pływania rekina rzadko była mierzona. Rekin błękitny (Prionace glauca) jest otwartym oceanicznym szybowcem, strugającym na skrzydłowych płetwach piersiowych i spłaszczonym brzuchu. Istnieje wątpliwy zapis małego rekina Niebieskiego o długości około 2 stóp (0.,6 m) długości, która płynęła stabilnie pod prąd z prędkością 17,7 Mil (28,5 km) na godzinę i została zgłoszona do osiągnięcia 43 Mil (69 km) na godzinę w krótkich seriach. Najbardziej wiarygodny rekord rekina Błękitnego z prędkością to 24,5 Mil (39,4 kilometrów) na godzinę dla osobnika o długości 6,5 stopy (2 metry).
Mako (Isurus oxyrinchus) jest prawdopodobnie mistrzem speedster wśród rekinów., Jest to sprinter z otwartym oceanem, o silnie opływowym ciele, lunatykowanym ogonie wspartym na Kępach, Ostro spiczastym pysku, dużych oczach i niektórych z najokrutniejszych zębów w sharkdom. Podobnie jak żarłacz biały (Carcharodon carcharias) i kilku jego lamnoidalnych krewnych, Mako Krótkoogonowy ma układ krążenia, który umożliwia temu gatunkowi zachowanie metabolicznego ciepła ciała, dzięki czemu jest funkcjonalnie ciepły. Jest to również spektakularny i bardzo poszukiwany gamefish, często skacze wielokrotnie po zahaczeniu., Wśród wędkarzy sportowych ta wybuchowa aktywność w połączeniu z olśniewającymi ultramaryn flankami sprawiła, że płetwa Mako zyskała dramatyczny tytuł „Blue Dynamite”. Słynny Zachodni pisarz i wędkarz Zane Grey cenił ten gatunek szczególnie wysoko, zauważając, że haczykowate Krótkodzioby Zwykle skaczą w zestawach po trzy, z trzecim skokiem Zwykle najwyższym — czasami nawet 15 do 20 stóp (5 do 6 metrów) nad powierzchnią. Obliczenia pokazują, że dla mako do skoku 20 stóp (6 metrów) w powietrze, prędkość 24,6 Mil (39.,6 kilometrów) na godzinę-i to w przypadku rekina, który jest utrudniony przez przeciąganie żyłki ciągnącej się z jego pyska.
Pod wodą i bez przeszkód przez żyłkę, Mako płetwonurek został niezawodnie taktowany z prędkością 31 mil (50 kilometrów) na godzinę, a istnieje twierdzenie, że jeden osobnik tego gatunku osiągnął prędkość burst 46 Mil (74 kilometrów) na godzinę. Ale niezwykle trudno jest uzyskać rybę na wolności, aby pływać w linii prostej po mierzonym kursie., Pomiary laboratoryjne wielu gatunków ryb — reprezentujących szeroki zakres rozmiarów ciała-pływających pod sztucznym prądem wykazały zaskakująco jednolitą maksymalną prędkość burst około 10 razy większą od długości ciała na sekundę. Tak więc, dla średniej wielkości, 6,5-metrowy (2-metrowy) płetwonurek, jego teoretyczna prędkość maksymalna może być czymś w rzędu 45 mil (72 km) na godzinę. Jednak niektóre szacunki dotyczące prędkości maksymalnej Mako Krótkofalówki są znacznie wyższe.,
w celu określenia maksymalnej prędkości pływania Mako, dwóch nowozelandzkich naukowców podjęło się prostego eksperymentu, który przyniósł zdumiewające wyniki. U wybrzeży Auckland, akwarysta Craig Thorburn i filmowiec Mike Bhana nagrali 3-metrowy (1 — metrowy) Młody płetwonurek Mako — szacuje się, że ma około jednego roku-goniąc za przynętą kamerę trolled za ich łodzią. Rekin zdawał się nie mieć problemów z nadążaniem za holowanym układem przy średnich prędkościach, więc naukowcy postanowili przyspieszyć, aby zobaczyć, jak szybko mały Mako może jechać., Na podstawie tego eksperymentu Thorburne i Bhana szacują, że rekin przyspieszył z martwego postoju, aby pokonać odległość ponad 100 stóp (30 metrów) w ciągu zaledwie dwóch sekund.
Jeśli, Jak poświadczają Thorburn i Bhana, rekin rzeczywiście zaczął od postoju — co wydaje się mało prawdopodobne — aby pokonać określoną odległość w określonym czasie, mały Mako musiał osiągnąć przyspieszenie co najmniej 50 stóp (15 metrów) na sekundę, na sekundę. Ta szybkość przyspieszania konkuruje z najszybszymi samochodami sportowymi i wydaje się raczej nieprawdopodobna., Niemniej jednak, używając tej liczby jako stałej prędkości przyspieszenia, obliczenia sugerują, że zanim ten mały Mako złapał przynętę, osiągnął maksymalną prędkość około 110 kilometrów na godzinę! Należy jednak podkreślić, że jeśli któryś z szacunków Thorburna i Bhana (początkowa prędkość rekina, rzeczywista pokonana odległość, czas potrzebny na dotarcie do przynęty itp.) jest niedokładna, ta zaskakująca liczba może być „wyłączona” o całkiem sporo.,
nic dziwnego, że Mako są w stanie złapać nawet najszybszą z ryb — jest rekord 750-funtowego (340-kilogramowego) Mako z całym 120-funtowym (54,5-kilogramowym) Miecznikiem (xiphias gladius) w żołądku; nie jest jednak pewne, czy rekin wykręcił czy wykręcił miecznika. Rekin biały jest jednym z głównych drapieżników morza, zdolnym do połowu i spożywania tak szybkiej zdobyczy, jak tuńczyki, lwy morskie i delfiny. Dlatego naturalne jest zastanawianie się nad jego maksymalną prędkością.,
niestety nikt jeszcze nie zmierzył prędkości pływania rekina białego. Analiza rekinów białych atakujących deskę surfingową wyposażoną w kamerę wideo u południowych wysp Farallon w Kalifornii, daje pewne wskazówki na temat szybkości ataku tego zwierzęcia. Obecny konsensus wśród naukowców rekinów jest taki, że maksymalna prędkość pływania Wielkiej Bieli wynosi co najmniej 25 mil (40 kilometrów) na godzinę. Moje własne obliczenia typu back-of-the-envelope — przy użyciu kilku metod-sugerują, że rekin biały może osiągnąć prędkość wybuchu 35 mil (56 kilometrów) na godzinę lub więcej., To może nie wydawać się zbyt szybkie, ale jest siedem razy szybsze niż najlepszy pływak Olimpijski i prawdopodobnie co najmniej dziesięć razy szybsze niż ty lub ja.
aby porównać prędkość maksymalną rekinów z prędkością
innych pływających stworzeń, zobacz „Haulin ' Bass”