Johnny Bench, właśc.Johnny Lee Bench (ur. 7 grudnia 1947 w Oklahoma City, Oklahoma, USA) – amerykański zawodowy baseballista, który w ciągu 17 sezonów występował w Cincinnati Reds z National League. Zdobył 10 kolejnych nagród Gold Glove (1968-77) i miał wyjątkową rękę do rzucania. Bench był mistrzem w blokowaniu płyty głównej od podstawowych biegaczy i spopularyzował obecnie Standardowy Styl łapania jedną ręką.,
, Od 1968 roku, kiedy został wybrany debiutantem roku National League (pierwszym łapaczem w historii ligi), był stałym łapaczem drużyny, choć na początku lat 80. Bench prowadził ligę w biegach (1970, 1972 i 1974) oraz w home runach (1970 i 1972). Razem z Petem Rose i Joe Morganem poprowadził The Reds do czterech World Series (1970, 1972, 1975 i 1976), z których dwa wygrał The Reds (1975 i 1976). Największy sukces w karierze Bench osiągnął w 1976 roku, kiedy zdobył brązowy medal w wadze koguciej .533., Na emeryturze w 1983 roku pobił rekord w liczbie zdobytych home runów przez łapacza-327, który później pobił Carlton Fisk. (W sumie w karierze Bencha dla home runów jest 389, ale tylko 327 z nich zostało trafionych podczas łapania.) Bench został wprowadzony do Baseball Hall of Fame w 1989 roku.
Po przejściu na zawodowstwo, Bench pracował jako spiker radiowy i telewizyjny. Brał także udział w kilku turniejach wielkoszlemowych. Bench cowrote autobiografia Catch You Later (1979; z Williamem Brashlerem) I Catch Every Ball: How To Handle Life ' s Pitches (2008; z Paulem Daugherty).,