inni historycy odpowiadają
Robert Jan van Pelt, historyk Holokaustu i profesor Uniwersytetu w Waterloo w Ontario, twierdzi, że Weber postawił ważne pytanie dotyczące kształtowania się ideologii Hitlera.,
w rozmowie z Haaretzem van Pelt napisał, że „wydaje się coraz bardziej jasne, że antysemityzm Hitlera, lub lepiej antysemityzm (liczba mnoga), ewoluował w złożone, wielowarstwowe zjawisko, które zawierało wcześniejsze warstwy, które przyjmowały popularne tropy o Żydach jako mających zbyt duży wpływ itp., do tego, co okazało się ludobójczą wersją, która nie skupiała się na konkretnych Żydach, ani na narodzie żydowskim, ale na 'Żydzie' – nikczemnym ogrze – jak zaraza, która w jakiś sposób nabrała ludzkiej formy.,”
zauważył, że ta ostatnia forma antysemityzmu Hitlera rozwinęła się około 1920 roku w trwającym dialogu z Alfredem Rosenbergiem, kluczowym ideologiem partii nazistowskiej, którego poznał w Monachium i który stał się jednym z twórców Holokaustu.
Moshe Zimmermann, Emerytowany profesor historii Niemiec na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, napisał artykuł dla Journal of Holocaust Research zatytułowany „zagadki konwersji na antysemityzm”, który został opublikowany jako odpowiedź na artykuł Webera.,
Zimmermann zauważa, że zarówno historycy, jak i laicy stali się podejrzliwi wobec nowych rewelacji i dokumentów dotyczących Hitlera, w szczególności tych dotyczących Hitlera jako młodego i młodego człowieka, zarówno ze względu na przypadki oszustw w przeszłości, jak i ze względu na wyzwania związane z potwierdzeniem informacji.,
w swoim artykule zajmuje jednak mniej uwagi co do ważności relacji Grünbauera dotyczącej czasu antysemickiej konwersji Hitlera, niż jej znaczenia, sugerując, że najważniejsze jest jego powojenne sformułowanie zradykalizowanego, zjadliwego antysemityzmu, pomimo bardziej „ogrodowej różnorodności” antysemityzmu, który mógł go poprzedzać.
„możemy założyć ponad wszelką wątpliwość, że Wiedeńskie doświadczenia Hitlera zapoznały go z antysemityzmem, a także z radykalnymi rozwiązaniami” problemu żydowskiego.,”Jednocześnie,” pisze Zimmerman, ” możemy również założyć, że antysemityzm nie był dominującym elementem w jego Weltanschauung dopiero po wojnie.”