pierwsi zwolennicy teorii twierdzili, że biedni nie tylko nie mają zasobów, ale także nabywają system wartości utrzymujący ubóstwo. Według antropologa Oscara Lewisa „subkultura rozwija mechanizmy, które mają tendencję do utrwalania jej, zwłaszcza ze względu na to, co dzieje się ze światopoglądem, aspiracjami i charakterem dzieci, które w niej dorastają”. (Lewis 1969), naukowcy (młodzi, 2004 harvnb błąd: nie ma cel: CITEREFYoung2004 (pomóc); Newman 1999 harvnb błąd: nie ma cel: CITEREFNewman1999 (pomóc); w & z Кефалас 2005 harvnb błąd: nie ma cel: CITEREFEdinKefalas2005 (pomóc); Doan 2003 harvnb błąd: nie ma cel: CITEREFDohan2003 (pomóc); Hayes 2003 harvnb błąd: nie ma cel: CITEREFHayes2003 (pomóc); Carter, 2005 harvnb błąd: nie ma cel: CITEREFCarter2005 (pomóc); Waller 2002 harvnb błąd: cel: CITEREFWaller2002 (pomóc); Duneier 1992 błędy harvnb: nie ma cel: CITEREFDuneier1992 (pomóc)) twierdzą, że biedni nie mają różne wartości.,
termin ” subkultura ubóstwa „(później skrócony do „kultura ubóstwa”) pojawił się po raz pierwszy w etnografii Lewisa Five Families: Mexican Case Studies in the Culture of Poverty (1959). Lewis starał się traktować „biednych” jako legalnych poddanych, których życie zostało przekształcone przez ubóstwo. Twierdził, że chociaż ciężary ubóstwa były systemowe i tak nałożone na tych członków społeczeństwa, doprowadziły do powstania autonomicznej subkultury, ponieważ dzieci były socjalizowane w zachowaniach i postawach, które utrwalały ich niezdolność do ucieczki z klasy niższej.,
Lewis podał 70 cech (1996 , 1998), które wskazywały na obecność Kultury ubóstwa, która według niego nie była wspólna dla wszystkich klas niższych.
ludzie w kulturze ubóstwa mają silne poczucie marginalności, bezradności, zależności, braku przynależności. Są jak obcy we własnym kraju, przekonani, że istniejące instytucje nie służą ich interesom i potrzebom. Wraz z tym uczuciem bezsilności jest powszechne poczucie niższości, osobistej niegodności., Dotyczy to mieszkańców slumsów miasta Meksyk, którzy nie stanowią odrębnej grupy etnicznej lub rasowej i nie cierpią z powodu dyskryminacji rasowej. W Stanach Zjednoczonych kultura ubóstwa Murzynów ma dodatkową wadę dyskryminacji rasowej.
ludzie z kulturą ubóstwa mają bardzo małe poczucie historii. Są to ludzie marginalni, którzy znają tylko własne problemy, własne warunki lokalne, własne sąsiedztwo, własny sposób życia., Zwykle nie mają wiedzy, wizji ani ideologii, aby dostrzec podobieństwa między swoimi problemami a problemami innych podobnych sobie w innym miejscu na świecie. Innymi słowy, nie są świadomi klas, chociaż są bardzo wrażliwi na rozróżnienia statusu. Kiedy biedni stają się świadomi klasowo lub członkami organizacji związkowych, lub kiedy przyjmują internacjonalistyczne spojrzenie na świat, nie są, moim zdaniem, częścią kultury ubóstwa, chociaż mogą być nadal desperacko biedni.,
(Lewis 1998)
chociaż Lewis zajmował się ubóstwem w krajach rozwijających się, koncepcja Kultury ubóstwa okazała się atrakcyjna dla amerykańskich decydentów publicznych i polityków. Silnie informował o dokumentach, takich jak raport Moynihana (1965), a także ogólnie o wojnie z ubóstwem.
kultura ubóstwa pojawia się również jako kluczowa koncepcja w dyskusji Michaela Harringtona o ubóstwie amerykańskim w drugiej Ameryce (1962)., Dla Harringtona kultura ubóstwa jest koncepcją strukturalną zdefiniowaną przez społeczne instytucje wykluczenia, które tworzą i utrwalają cykl ubóstwa w Ameryce.