jeśli Twoje schronisko używa pasty Marquis (ponazuril) w leczeniu kokcydiozy u kotów i psów, czy używasz skutecznej dawki?
naukowcy z Purdue University School of Veterinary Medicine porównali trzy różne dawki leku, z nadzieją, że oszczędny protokół pojedynczej dawki byłby skuteczny przeciwko pasożytowi.
Niestety tak się nie stało., W streszczeniu badania oceniającego trzy różne dawki, doszli do wniosku (przerwy w akapitach dodane w celu poprawy czytelności):
celem tego badania było określenie skuteczności pasty ponazurilowej w każdej z trzech dawek (dawka 1, 50mg/kg co 24 h przez 3 dni, psy n=14, koty n=16; dawka 2, 50mg/kg w pojedynczej dawce, psy n=13, koty n=14; dawka 2, 50mg/kg w pojedynczej dawce, psy n=13, koty N=14; dawka koty N=25; lub dawka 3, 20 mg / kg w pojedynczej dawce, psy N=16, koty N = 23) w schroniskach psów (N = 43) i kotów (N = 64) z potwierdzoną kokcydiozą.,
liczbę oocyst oraz identyfikację i punktację konsystencji kału wykonano przed leczeniem (Dzień 1) i ponownie w dniu 3-4 I dniu 8. W grupie otrzymującej 1 dawkę (psy 92,9%, koty 87,5%) stwierdzono większy odsetek zwierząt z wydalaniem oocyst poniżej granicy wykrywalności zarówno w dniu 3-4, jak i w dniu 8 w grupie otrzymującej 1 dawkę (psy 92,9%, koty 87,5%) niż w dwóch pozostałych grupach (psy 76,9%, koty 80,0%; psy 3, psy 68,8%, koty 47,8%).
zwierzęta z dużą liczbą oocyst w 1.dniu były istotnie bardziej narażone na zakażenie w 3. – 4. dniu (psy, P<0, 001; koty, P=0, 013)., Wynik oceny konsystencji kału w dniu 3-4 nie był istotnie związany ze stanem zakażenia (psy, P=0,898; koty, P=0,136).
uzasadnione są dalsze badania w celu zbadania protokołu ponazurilu, który może bezpiecznie zmniejszyć obciążenie oocyst u zakażonych psów i kotów do poziomu poniżej granicy wykrywalności.