Menelik II (Polski)

kim był Menelik II?

Menelik II (pisany również jako Menilek; 1844-1913) został cesarzem Etiopii w 1889 roku. Po pokonaniu wojsk włoskich w bitwie pod Adwą w 1896 roku, niepodległość Etiopii została uznana przez Włochy i inne kraje europejskie, które kolonizowały Afrykę. Podczas panowania Menelika Etiopia pozostała niezależna, częściowo dzięki strategicznym sojuszom. Sukces w bitwie i niepodległość Etiopii sprawiły, że Menelik stał się potężnym symbolem czarnych ludzi na całym świecie., Rządy Menelika przyniosły Etiopii takie postępy, jak obowiązkowa Edukacja, Telefony i telegraf, ale niektórzy z jego poddanych byli surowo maltretowani.

Wczesne życie

Menelik urodził się 17 sierpnia 1844 roku w Ankober, Szewa, Etiopia. Został ochrzczony jako Sahle Mariam (pisane także jako Sahle Maryam i Sahle Miriam). Jego ojcem był Haile Malakot (pisany również jako Malekot), który w 1847 roku został królem Szewa (pisany również jako Shoa, Showa i Shawa), a matką Woizero Ejigayehu (pisany również jako Ejjigayehu).,

ojciec Melenika zmarł w 1855 roku, na krótko przed tym, jak Menelik został wzięty do niewoli przez cesarza Tewodrosa II. podczas gdy z Tewodrosem Menelik kontynuował edukację i ożenił się z jedną z córek cesarza. Menelik uciekł z aresztu Tewodrosa w 1865 roku.

Menelik wziął swoje imię od Menelika I, syna króla Salomona i Makedy, królowej Saby. Menelik I był królem w X wieku p. n. e. Za pośrednictwem swojego ojca Menelik II twierdził, że wywodzi się z tej linii Solomońskiej.

Król Szewa

Po ucieczce Menelik powrócił do Szewy i objął tron., Jako król Szewa Menelik był potężnym przywódcą, który chciał zostać cesarzem, ale musiał złożyć przysięgę lojalności cesarzowi Yohannesowi IV, który rządził w latach 1872-1889. Po śmierci Yohannesa w marcu 1889 Menelik został najsilniejszym pretendentem i przyjął tytuł cesarza.

cesarz Etiopii

Menelik został koronowany na króla królów (negus negast) i cesarza Etiopii 3 listopada 1889 roku w Kościele Marii (znanym również jako Kościół Mariam) na górze Entoto.,

jego żona, Taitu (pisana również jako Taytu i Taitou) Betul, którą poślubił podczas mszy Wielkanocnej w 1883 roku, została koronowana na cesarzową dwa dni po Meneliku.

Bitwa pod Adwą

2 maja 1889 roku Menelik podpisał z Włochami Traktat w Wichale (pisany także jako Wuchale). Traktat o przyjaźni wkrótce stał się punktem konfliktu: artykuł XVII we włoskiej wersji Traktatu stwierdzał, że Menelik zgodził się na to, aby Etiopia stała się protektoratem Włoch, podczas gdy w wersji Amharskiej niepodległość kraju została zachowana., Włoch próbował nakłonić Menelika do zaakceptowania ich interpretacji, ale ten odmówił. W 1893 roku ogłosił zamiar unieważnienia Traktatu, informując Włochy: „moje królestwo jest niezależnym królestwem i nie szukam niczyjej ochrony.”

Włochy, pewne, że uda im się dotrzeć siłą, w 1895 roku przystąpiły do wojny z Etiopią., Etiopia była mocno dotknięta przez głód i epidemie chorób w poprzednich latach, ale Menelik był w stanie zmobilizować dużą armię dzięki porywającej proklamacji, którą wydał 17 września 1895 roku, w której po części powiedział: „nasi wrogowie rozpoczęli romans od posuwania się i kopania w kraju jak krety. Z pomocą Boga nie wydam im mojego kraju. . . . Dzisiaj wy, którzy jesteście silni, dajcie mi swoją siłę, a wy, którzy jesteście słabi, pomóżcie mi w modlitwie.”

ze swoją wolnością stawką, jego rodacy przyszli walczyć z Menelikiem., Armia ta posiadała nowoczesną broń (większość z nich Menelik nabył od Włoch). Tymczasem rasistowskie przekonania włoskich przywódców pozostawiły ich w wątpliwość, czy Etiopczycy mogą skutecznie bronić swojej ziemi. 1 marca 1896 roku doszło do bitwy pod Adwą, w której 100 000 etiopskich żołnierzy pokonało 20 000 Włochów. Dzięki temu Menelik stał się pierwszym afrykańskim władcą, który skutecznie odpierał inwazję kolonialną.

Włochy podpisały 26 października 1896 traktat pokojowy w Addis Abebie, który uznał niepodległość Etiopii., Inne kraje europejskie wkrótce uznały Etiopię za niepodległe państwo.

jako król Szewa i jako cesarz Menelik rozszerzył terytorium Etiopii. Granice kraju są dziś bliskie tym, które ustanowił Menelik.

jako cesarz Menelik stworzył nową stolicę w Addis Abebie i wybudował linie telegraficzne i telefoniczne. To właśnie za jego panowania wydano pierwszą gazetę w języku amharskim i wprowadzono obowiązkowe szkolnictwo., W 1905 roku czarterował etiopski Bank Abisynii, a w 1908 roku przyłączył kraj do Międzynarodowego Związku Pocztowego. Menelik współpracował z Francuzami na linii kolejowej z Dżibuti do Addis Abeby (która została ukończona w 1917 roku), utworzył gabinet do nadzorowania funkcji rządowych i zachęcał do stosowania szczepionek.

Po tym, jak Włochy i inne mocarstwa uznały niepodległość Etiopii, Menelik był w stanie utrzymać ten status, czyniąc Etiopię bardziej konkurencyjną wśród Narodów Afryki. Podpisywał traktaty o przyjaźni z Francuzami, Brytyjczykami i Niemcami., W 1903 roku podpisał traktat o stosunkach handlowych ze Stanami Zjednoczonymi. Menelik nawiązał także stosunki dyplomatyczne z Imperium Osmańskim, Rosją i Sudanem.

osiągnięcia Menelika wspomagała jego żona, Taitu. Królowa Taitu była dobrze wykształconą kobietą, która zaoferowała Menelikowi pełne wsparcie w bitwie pod Adwą i w konfliktach politycznych. To Taitu wybrał miejsce zamieszkania Addis Abeby i zmusił Menelika, aby zarówno chłopcy, jak i dziewczęta musiały uczęszczać do szkoły.,

krytyka

Menelik ostatecznie podjął kroki w celu zakończenia niewolnictwa w Etiopii, ale we wcześniejszych latach czerpał korzyści z handlu niewolnikami. Gdy jego terytorium się powiększało, chrześcijański Menelik niszczył meczety i budował kościoły. Instalował władców chrześcijańskich na podbitych terenach, nawet w miejscach z niechrześcijańską ludnością.

ci, którzy sprzeciwiali się Menelikowi, byli czasami okaleczeni. Prawe ręce i lewe stopy pojmanych jeńców Askari, którzy walczyli z Włochami w bitwie pod Adwą, zostały amputowane (tradycyjny krok podjęty, aby zapobiec przyszłym atakom).,

Po sukcesie w bitwie pod Adwą Menelik nie próbował wypędzić Włochów z Erytrei. Był to jednak krok strategiczny, który umożliwił mu realizację planów wobec Etiopii.

śmierć

Menelik zmarł w wieku 69 lat 12 grudnia 1913 roku w Addis Abebie. Jego śmierć była błędnie ogłaszana kilka razy przed jego śmiercią. W 1907 r. stan zdrowia Menelika pogarszał się. Po udarze mózgu w 1909 r.stał się niemal niezdolny do rządzenia.

Menelik miał córki, ale nie miał synów. Wnuk, który go zastąpił, został obalony przez jedną z córek Menelika w 1916 roku.,