miednica nerkowa, powiększony górny koniec moczowodu, rurka, przez którą przepływa mocz z nerki do pęcherza moczowego. Miednica, która ma kształt nieco lejka, który jest zakrzywiony na jedną stronę, jest prawie całkowicie zamknięta w głębokim wcięciu po wklęsłej stronie nerki, zatok. Duży koniec miednicy ma mniej więcej cuplike rozszerzenia, zwane kielichy, w nerkach-są to jamy, w których mocz zbiera się, zanim przepływa do pęcherza moczowego.,
podobnie jak moczowód, miednica nerkowa jest wyłożona wilgotną warstwą błony śluzowej, która ma tylko kilka komórek grubości; błona jest przymocowana do grubszej powłoki włókien mięśni gładkich, która z kolei jest otoczona warstwą tkanki łącznej. Błona śluzowa miednicy jest nieco pofałdowana tak, że jest miejsce na ekspansję tkanek, gdy mocz rozszerza miednicę. Włókna mięśniowe ułożone są w warstwę podłużną i okrągłą. Skurcze warstw mięśni występują w falach okresowych zwanych ruchami perystaltycznymi., Fale perystaltyczne pomagają wypychać mocz z miednicy do moczowodu i pęcherza moczowego. Wyściółka miednicy i moczowodu jest nieprzepuszczalna dla normalnych substancji występujących w moczu; w ten sposób ściany tych struktur nie absorbują płynów.