Wczesne życie i edukacja
pewne fakty dotyczące wczesnego życia Kopernika są dobrze ugruntowane, chociaż biografia napisana przez jego gorliwego ucznia Georga Joachima Retykusa (1514-74) niestety zaginęła. Według późniejszego horoskopu Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 roku w Toruniu, mieście w północno-środkowej Polsce, nad Wisłą, na południe od głównego Gdańskiego Portu Morskiego., Jego ojciec, Nicolaus, był zamożnym kupcem, a matka, Barbara Watzenrode, również pochodziła z czołowej rodziny kupieckiej. Nicolaus był najmłodszym z czworga dzieci. Po śmierci ojca, w latach 1483-1485, brat jego matki Lucas Watzenrode (1447-1512) przejął opiekę nad bratankiem. Watzenrode, wkrótce biskup kapituły Warmii (Warmii), dbał o edukację młodego Mikołaja i jego przyszłą karierę jako kanonika kościelnego. (Patrz Nota badacza, aby uzyskać informacje o narodowości Kopernika.,)
w latach 1491-1494 Kopernik studiował na Uniwersytecie Krakowskim sztuki wyzwolone, w tym astronomię i astrologię. Podobnie jak wielu ówczesnych studentów, wyjechał jednak przed ukończeniem studiów, wznawiając studia we Włoszech na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie jego wuj uzyskał doktorat z prawa kanonicznego w 1473. Okres Boloński (1496-1500) był krótki, ale znaczący. Przez pewien czas Kopernik mieszkał w tym samym domu, co główny astronom Uniwersytetu, Domenico Maria de Novara (łac. Domenicus Maria Novaria Ferrariensis; 1454-1504)., Novara była odpowiedzialna za wydawanie corocznych prognoz astrologicznych dla miasta, które obejmowały wszystkie grupy społeczne, ale szczególną uwagę poświęcały losom włoskich książąt i ich wrogów. Kopernik, jak wiadomo z Retyku, był „asystentem i świadkiem” niektórych obserwacji Novary, a jego zaangażowanie w tworzenie rocznych prognoz oznacza, że był blisko zaznajomiony z praktyką astrologii., Novara prawdopodobnie wprowadził Kopernika do dwóch ważnych książek, które oprawiły jego przyszłe problemy jako ucznia niebios: Epitoma in Almagestum Ptolemaei (Epitome of Ptolemees ' s Almagest) Johanna Müllera (znanego również jako Regiomontanus, 1436-76) i Disputationes adversus astrologianm divinatricenm (Disputations against Divinatory Astrology) Giovanniego Pico della Mirandola (1463-94)., Pierwszy zawierał podsumowanie podstaw astronomii Ptolemeusza, z korektami Regiomontanusa i krytycznymi rozszerzeniami niektórych ważnych modeli planetarnych, które mogły sugerować Kopernikowi Kierunki prowadzące do hipotezy heliocentrycznej. Spór Pico wywołał niszczycielski sceptyczny atak na podstawy astrologii, które rozbrzmiewały w XVII wieku. Wśród krytyki Pico był zarzut, że ponieważ astronomowie nie zgadzali się co do kolejności Planet, astrologowie nie mogli być pewni co do siły mocy emitowanych przez planety.,
z całego życia Kopernika znanych jest tylko 27 zarejestrowanych obserwacji (niewątpliwie dokonał ich więcej), większość z nich dotyczyła zaćmień, wyrównań i koniunkcji planet i gwiazd. Pierwsza taka znana obserwacja miała miejsce 9 marca 1497 roku w Bolonii. W De revolutionibus, Księga 4, Rozdział 27, Kopernik poinformował, że widział zaćmienie Księżyca „najjaśniejsza gwiazda w oku byka,” Alfa Tauri (Aldebaran)., Zanim opublikował tę obserwację w 1543 roku, uczynił ją podstawą teoretycznego twierdzenia: potwierdziła ona dokładnie rozmiar pozornej średnicy Księżyca. Jednak w 1497 roku prawdopodobnie używał go do sprawdzania tabel nowiu i pełni księżyca wywodzących się z powszechnie używanych tabel Alfonsa i zastosowanych w prognozie Novara na rok 1498.
W 1500 roku Kopernik przemawiał przed zainteresowaną publicznością w Rzymie na tematy matematyczne, ale dokładna treść jego wykładów nie jest znana. W 1501 przebywał krótko we Frauenburgu, ale wkrótce powrócił do Włoch, by kontynuować studia, tym razem na Uniwersytecie w Padwie, gdzie w latach 1501-1503 kontynuował studia medyczne. W tym czasie medycyna była ściśle związana z astrologią, ponieważ uważano, że Gwiazdy wpływają na usposobienie organizmu. Tak więc, astrologiczne doświadczenie Kopernika w Bolonii było lepszym szkoleniem medycyny, niż można by dziś sobie wyobrazić., Copernicus namalował później autoportret; prawdopodobnie nabył niezbędne umiejętności artystyczne podczas pobytu w Padwie, ponieważ tam i w pobliskiej Wenecji rozwijało się środowisko malarzy. W maju 1503 roku Kopernik otrzymał ostatecznie—podobnie jak jego wuj-doktorat z prawa kanonicznego – ale na Uniwersytecie włoskim, na którym nie studiował: Uniwersytecie w Ferrarze. Po powrocie do Polski biskup Watzenrode zaaranżował dla niego sinecure: in absentia nauczanie we Wrocławiu. Faktycznie jednak obowiązki Kopernika w Pałacu Biskupim miały w dużej mierze charakter administracyjny i Medyczny., Jako kanonik kościelny zbierał czynsze z ziem należących do kościoła, zabezpieczał obronę wojskową, nadzorował Finanse kapituły, zarządzał piekarnią, browarem i młynami oraz dbał o potrzeby medyczne innych kanoników i swojego wuja. (Mimo pełnienia funkcji kanonika Kopernik nie został księdzem.) Prace astronomiczne Kopernika odbywały się w wolnym czasie, poza tymi innymi obowiązkami. Wykorzystał znajomość języka greckiego, którą zdobył podczas studiów włoskich, aby przygotować łaciński przekład aforyzmów nieznanego z VII wieku Bizantyjskiego historyka i poety, Theophylactus Simocattes., Dzieło zostało wydane w Krakowie w 1509 roku i dedykowane wujowi. To właśnie w ostatnich latach życia Watzenrode ' a Kopernik wpadł na pomysł, na którym spoczywała jego późniejsza sława.
historia nauki Images/Alamy
reputacja Kopernika poza lokalnymi kręgami polskimi jako astronoma o znacznych zdolnościach wynika z faktu, że w 1514 roku został zaproszony do przedstawienia swojej opinii na V Soborze Laterańskim kościoła na krytyczny problem reformy kalendarza. Kalendarz cywilny W UŻYCIU był nadal produkowany za panowania Juliusza Cezara, a na przestrzeni wieków poważnie nie zgadzał się z rzeczywistymi pozycjami słońca., To sprawiło, że daty ważnych świąt, takich jak Wielkanoc, były bardzo problematyczne. Nie wiadomo, czy Kopernik kiedykolwiek przedstawił jakiekolwiek poglądy na temat reformy kalendarza; w każdym razie nigdy nie uczestniczył w żadnej z sesji Rady. Głównym reformatorem kalendarza był Paweł z Middelburga, biskup Fossombrone. Kiedy Kopernik skomponował swoją dedykację do De revolutionibus w 1542 roku, zauważył, że ” matematyka jest pisana dla matematyków.,”Tutaj rozróżniał między tymi, jak Paweł, których zdolności matematyczne były na tyle dobre, aby zrozumieć jego pracę, a innymi, którzy nie mieli takich zdolności i dla których jego praca nie była przeznaczona.