mikroglej, Typ neuronalnej komórki wsparcia (neuroglia) występujące w ośrodkowym układzie nerwowym bezkręgowców i kręgowców, który działa głównie jako komórka odpornościowa.
mikroglej po raz pierwszy zidentyfikowano histologiczne barwienie węglanem srebra między 1919 i 1921 przez hiszpańskiego neuroanatomist Pio del Rio-Hortega, który był uczniem hiszpańskiego histologa Santiago Ramón y Cajal, najbardziej znany ze swojej pracy w ustanawianiu neuronów jako podstawowych jednostek tkanki nerwowej.,
jak sugeruje nazwa mikrogleju, komórki te są małe—najmniejsze ze wszystkich neurogliów. Jądra mikrogleju są zwykle owalne, a wystające z ich ciał komórkowych są smukłe wydłużone procesy, które umożliwiają komórkom poruszanie się poprzez chemotaksję (ruch wzdłuż gradientu chemicznego). Przez wiele lat funkcja mikrogleju była niejasna. Jednak dziś wiadomo, że komórki te pośredniczą w odpowiedzi immunologicznej w ośrodkowym układzie nerwowym, działając jak makrofagi, oczyszczając resztki komórkowe i martwe neurony z tkanki nerwowej w procesie fagocytozy (zjadanie komórek).,
embrionalne pochodzenie mikrogleju różni się od innych typów neuroglii. Podczas gdy inne neuroglia pochodzą z embrionalnej warstwy tkanki znanej jako neuroektoderma, która powoduje powstanie tkanki nerwowej, mikroglej pochodzi z embrionalnej mezodermy, która powoduje powstanie komórek krwi i układu odpornościowego. W rozwoju dojrzałych organizmów mikrogleju również mogą być generowane z białych krwinek znanych jako monocyty, które krążą we krwi i przenieść się do ośrodkowego układu nerwowego.
mikrogleju są aktywowane przez zapalenie w ośrodkowym układzie nerwowym, które mogą być wywołane przez neurologiczne zaburzenia zwyrodnieniowe, takie jak choroba Alzheimera lub chorób zakaźnych, takich jak choroba Creutzfeldta-Jakoba. Badania sugerują, że mikroglej może pomóc opóźnić postęp chorób w mózgu, które są spowodowane przez zakaźnych cząstek znanych jako priony poprzez wyeliminowanie prionów uszkodzonych komórek.