w 2007 roku, kiedy miałem 14 lat, pojawiłem się w „Kids by The Dozen”, reality show, który emitowany na kanale Learning i przedstawiał moją rodzinę i inne duże rodziny, takie jak moja. Nasza część serii została nakręcona w ciągu dziewięciu dni tego roku, tylko długo – i krótko – wystarczająco, abyśmy utrzymywali pozory jako jedna wielka szczęśliwa rodzina. Mój ojciec, Chris Jeub, kontrolował zarówno moją edukację, jak i zawód., Człowiek z klasy średniej Gen X, po raz pierwszy wyrzeźbił miejsce w moim małym świecie, kontrolując macicę mojej matki, Wendy, która urodziła mnie i moje 15 rodzeństwa.
jestem trzecim dzieckiem urodzonym w naszej rodzinie ― moja matka miała moje dwie starsze siostry jako nastolatka, a mój tata adoptował je, gdy moi rodzice się pobrali. Moje dwie starsze siostry znosiły już konsekwencje kwestionowania przekonań mojej rodziny. Alicja, starsza ode mnie o dziewięć lat, popełniła niewybaczalny grzech chęci umawiania się z chłopcami., Alissa, która jest starsza o sześć lat, przeszła na Islam, gdy miała 20 lat, czyniąc ją martwą dla naszej rodziny. Później pogodziła się z moimi rodzicami po poddaniu się żądaniom moich rodziców i przejściu ” poradnictwa chrześcijańskiego.”
„Kids by The Dozen” doprowadziło do inscenizowanego „pojednania” między moimi rodzicami i Alicją. W oczach naszej zwartej wspólnoty chrześcijańskiej Zbuntowane dziecko jest wielkim wstydem i porażką rodzica., Aby rozwiązać i zrekompensować surowe przedstawienie ich rodzicielstwa, moi rodzice samodzielnie opublikowali książkę pod tytułem Miłość w domu: wypełniając swój dom największym przykazaniem. W nim podkreślili Mateusza 22: 36-40, w którym Jezus mówi, że „największym przykazaniem” jest kochać Boga i innych. Dla nas dzieci oznaczało to, że musieliśmy dawać bezwarunkową miłość naszym rodzicom bez kwestionowania ich przekonań lub autorytetu. Dla naszych rodziców oznaczało to, że Bóg chciał, aby mieli więcej dzieci., Wiem, że to wcale nie jest miłość, ale, niestety, nie wiedziałam tego przez pierwsze 23 lata mojego życia.
kultowe wierzenia, które ukształtowały moje wychowanie, należą do tzw. Jest on oparty na Psalmie 127, który brzmi: „dzieci są dziedzictwem Pana, a owoc łona jest jego nagrodą; szczęśliwy jest człowiek, który ma swój Kołczan pełen nich.”Metafora kołczanu pełnego strzał definiuje dzieci jako broń, której należy użyć, aby zdobyć świat dla chrześcijańskich wartości konserwatywnych.,
moi rodzice wierzyli, że Bóg stworzył wszechświat w sześć dni około 6000 lat temu, i odmówili mojej matce rodzenia w szpitalu lub szczepienia mnie lub mojego rodzeństwa. Uczyłem się w domu od przedszkola do liceum, a mój program nauczania poruszał krótko naukę jako przedmiot, który jedynie powiększa dzieło Boże, podczas gdy w historii uczono mnie, że Boża Opatrzność obdarzyła Amerykę wiernym Chrystusowi.
Jeub, wiek 5 lat, nr dziecka., 6, Micah, po porodzie w domu w Kent, Minnesota, w 1997 roku. Zdjęcie dzięki uprzejmości Cynthia Jeub
nosiłam pierścień czystości, który otrzymałam od rodziców, gdy miałam 16 lat i oznaczał, że obiecałam pozostać dziewicą do czasu małżeństwa, aby mój tata mógł przekazać „czystą” córkę mojemu przyszłemu mężowi.
Po urodzeniu dzieci były przyjmowane jako błogosławieństwa, ale wychowywane przede wszystkim po to, aby były użyteczne i szanowały każdy kaprys swoich rodziców., Nasz dom był często wypełniony chaosem ― wszędzie rozrzucone były dzieci; stosy prania, zabawek i naczyń na tyle głęboko, aby przedzierać się przez nie; jedno lub drugie dziecko ćwiczyło pianino lub jeździło po domu na wielkim kole; moja matka krzyczała, a czasem dzierżyła ciężką deskę do krojenia lub wiosło do pizzy, aby dostawać Klapsy. Zostałem wprowadzony do pracy wcześnie i szybko nauczył się robić wszystko, od kąpania pięciorga dzieci na raz do budzenia się w nocy, aby mieć tendencję do wybrednych maluchów, podczas gdy modliłem się o siłę, aby poradzić sobie z moim Syzyfowym obciążeniem pracą., Rodzice przekonali mnie, że moja praca jest obowiązkiem wobec Boga, więc nie można jej postrzegać jako wyzysk.
mój tata uwielbiał używać słowa „aktywa”, aby opisać moje rodzeństwo i mnie. W domu oznaczało to, że przerwy w pracy były nagrodą za dobre zachowanie. Ale kiedy zrezygnował z pracy jako projektant stron internetowych, aby skupić się na rodzinie, prawicowej organizacji religijnej, dla której pracował, i uczynił swoją osobistą posługę naszym głównym źródłem dochodu, każdy z nas stał się pracownikiem-choć nie zawsze otrzymywaliśmy wynagrodzenie, a tym bardziej sprawiedliwe., Zajmowałem się redagowaniem opublikowanego przez nas programu przemówień i debat, zapewniałem obsługę klienta, nadzorowałem różne konta związane z Ministerstwem i pomagałem zarządzać naszymi obozami i konferencjami ― wszystko za minimalną płacę ― począwszy od wieku 13 lat. Często przelewał bezpośrednio pieniądze z mojego rodzeństwa i moich kont bankowych bez uprzedzenia lub, gdy moje konto bankowe wyglądało trochę zbyt pełne, namawiał mnie do wydawania moich zarobków na Ulepszony telefon lub laptop dla Ministerstwa.,
minęło 12 lat, odkąd byłem w telewizji, w mojej dżinsowej sukience i wyczerpanych oczach, szczęśliwie opisując przed kamerami, jak planowałem żyć resztę mojego życia w ten sposób: pieluchy, kąpiele, naczynia, pranie, nadzorowanie dzieci. Ale minęły dopiero cztery lata, odkąd zacząłem widzieć, że coś jest z nami nie tak. Co się stało?
po tym, jak przez całe życie uczyłem się w domu, zacząłem uczęszczać na Lokalne Zajęcia w wieku 19 lat. Na początku wierzyłem, że mój uniwersytet jest czymś w rodzaju „pola misji” lub miejsca do głoszenia o moich przekonaniach., W tych pierwszych latach rozwinąłem grupę młodych chrześcijan, którzy podziwiali mnie za moje poświęcenie i pasję do wiary. Ale zaprzyjaźniłem się również z ludźmi, którzy nigdy wcześniej nie istnieli w moim świecie: ateistami i ludźmi LGBTQIA+.
„zostałem wprowadzony do pracy wcześnie i szybko nauczyłem się robić wszystko, od kąpieli pięcioro dzieci na raz do budzenia się w nocy, aby mieć tendencję do wybrednych maluchów, podczas gdy modliłem się o siłę, aby poradzić sobie z moim Syzyfowym obciążeniem pracą., Rodzice przekonali mnie, że moja praca jest obowiązkiem wobec Boga, więc nie można jej postrzegać jako wyzysk.”
dopiero gdy zaczęłam studia, zaczęłam być szczera wobec siebie i nowych przyjaciół ze światów daleko poza moimi granicami, o tym, jak performatywne było moje życie. Byłem przygnębiony i byłem przez długi czas, ale nauczyłem się tłumić moje uczucia dla dobra mojej rodziny. Prowadziłem rozmowy o astronomii i ważności Biblii oraz o tym, jak religia zraniła tak wielu ludzi., Jednak nadal mieszkałem z rodzicami, a pytania, które przynosiłem ze sobą do domu każdej nocy, tworzyły walkę o władzę z rodzicami o to, w jaki sposób młodsze dzieci mogą mieć wpływ na to, czego się uczyłem.
pewnego dnia w 2013 roku moi rodzice wyrzucili mnie i moją młodszą siostrę, Lydię, ze swojego domu. Miałem 22 lata, a ona 19 ― wystarczająco dużo, by opuścić gniazdo, ale nie mieliśmy samochodów, oszczędności i nie mieliśmy dokąd pójść. Tak jak nasze starsze siostry, nigdy nie powiedziano nam, dlaczego nas wyrzucili., Tata ciągle mówił, że jesteśmy drogimi i że bez niego nie mielibyśmy nic. Kochałam Jezusa całym sercem, poświęciłam swoje życie służbie jemu ― i moim rodzicom – i zrobiłam wszystko, co mogłam, aby pozostać czystym sercem dla nich i dla mojego przyszłego męża. Wiedziałem, że moje protesty będą daremne, ponieważ mój tata zalogował się do swojego banku, który był połączony bezpośrednio z naszymi osobistymi kontami bankowymi i przelał setki dolarów na swoje własne konto za wymyślone długi, które twierdził, że jesteśmy mu winni., Potem powiedział, że zacznie pobierać od nas opłaty za czynsz, ze skutkiem natychmiastowym-500 dolarów za małą sypialnię, którą dzieliliśmy w domu pełnym 16 osób.
odeszliśmy. Nie sądzę, że mój ojciec spodziewał się, że znajdziemy jakieś miejsce, ale jacyś mili przyjaciele nas przygarnęli. Ten dzień był przełomowy, ponieważ wywołał wspomnienia o tym, co musiałem zminimalizować i postrzegać jako odosobnione incydenty przez lata. Rzuciłem Studia Kilka miesięcy później ― moje biedne domowe nauczanie sprawiło, że sukces akademicki był praktycznie niemożliwy, a ja nie mogłem sobie na to pozwolić., Pogrążyłem się w strasznej depresji i zacząłem spotykać się z profesjonalnym terapeutą, który był zaniepokojony moim słabym poczuciem granic i wszystkimi traumatycznymi wspomnieniami, które wylały się ze mnie.
wywalenie mnie dało mi swobodę zadawania pytań. Może bycie gejem nie było grzechem. Może antykoncepcja i aborcja to nie to samo. Może nie musiałam rodzić w kółko, żeby być godna. Może nie było niewidzialnej istoty, która znała każdą moją myśl, która spaliłaby moją duszę, gdybym nie zrobił wszystkich „właściwych” rzeczy.,
uświadomienie sobie, że moi rodzice i religia, w której się wychowałem, nie mogą być kwestionowane bez poważnych konsekwencji, było jak obudzenie się ze snu. Chciałem ― potrzebowałem-wyciągnąć moje rodzeństwo. Jednak zgodnie z prawem rodzeństwo nie ma realnej możliwości ochrony siebie nawzajem, nawet jeśli rodzeństwo ― a nie rodzice ― jest w rzeczywistości tym, który wykonuje większość opieki.
, Zdjęcie dzięki uprzejmości Cynthia Jeub
wciąż często odwiedzałem rodzinę, zdesperowany, aby dotrzeć do mojego rodzeństwa. Stanęłam w ich obronie i po raz pierwszy w życiu wyzywałam rodziców, że są niesprawiedliwi. Przez większość mojego dzieciństwa nie opowiadałam się za rodzeństwem, bo nie miałam z czym porównywać naszego doświadczenia, Nie wiem, czy to normalne czy sprawiedliwe.,
napięcie nasiliło się, gdy wciąż zadawałem pytania i zacząłem przypominać mojemu rodzeństwu o czasach, w których uczono nas przebaczać i zapominać ― jak zawsze mieliśmy niemożliwe oczekiwania i obowiązki. Ale już tam nie mieszkałam, a moja matka zawsze mogła przyjść i uporządkować proces myślowy wątpiącego dziecka. Robiła to samo dla mnie przez pierwsze 19 lat mojego życia.
wkrótce rodzice zabronili mi rozmawiać z rodzeństwem bez ich nadzoru., Potem otrzymałem przerażający telefon od mojego taty: ultimatum, które mógłbym albo poddać się z nimi poradnictwu chrześcijańskiemu ― i znieść bardziej kontrolujące, emocjonalnie niszczycielskie próby doprowadzenia mnie do uległości – albo straciłbym pełny dostęp do mojej rodziny.
musiałem odejść od moich braci i sióstr, co jest zdecydowanie najtrudniejszą decyzją, jaką kiedykolwiek podjąłem w życiu. Jak tylko dostałem telefon o utracie dostępu do mojego rodzeństwa, zacząłem pisać na moim blogu o nadużyciach moich rodziców., Najlepszy dowód, jaki mam na poparcie roszczeń o nadużycia, które wyszczególniłem w tych postach na blogu, pochodził z próby ratowania twarzy mojego taty. Dzień po pierwszym poście wydał podcast, w którym obwiniał moje urojenia o choroby psychiczne i zostawił mikrofon otwarty dla mojego rodzeństwa, aby odpowiedzieć na to, co napisałem. Mój tata usunął podcast w ciągu kilku godzin. Zgłosiłem moich rodziców władzom lokalnym za znęcanie się nad dziećmi, Podobnie jak mój terapeuta., Nie wiem, czy przeprowadzono śledztwo, ale w następnym roku sześcioro z mojego rodzeństwa zapisało się do lokalnej szkoły czarterowej, a dziś ośmiu najmłodszych jest w szkole.
w 2015 roku przeprowadziłem się z Kolorado do Seattle w poszukiwaniu nowego życia. W ciągu roku byłem bezdomny. Bez studiów i ograniczonego wykształcenia, kwalifikowałem się tylko do pracy wykonującej pracę fizyczną. Pracowałem w sklepie spożywczym podczas spania w samochodzie. Brałem prysznic na siłowni i przebrałem się w mundur w łazienkach innych sklepów spożywczych., Podczas gdy mieszkałem w samochodzie, straciłem cały blog i setki opublikowanych postów, ponieważ nie mogłem sobie pozwolić na uiszczenie opłaty za odnowienie hostingu.
„dwanaście lat temu styl życia mojej rodziny stał się widowiskiem dla rozrywki, obok wielu kontrowersyjnych programów na kanale Learning… były niedouczone, pomijane ze względu na samą liczbę nas, a starsze dzieci wychowywały młodszych, jednocześnie zaspokajając każdy kaprys naszych rodziców.,”
w zeszłym roku mój partner, którego poznałem przez wspólnych przyjaciół w 2016 roku, i znalazłem społeczność w Olympia, Waszyngton. Tutaj jesteśmy m.in. tymi, którzy zostali wypędzeni przez skrajną religię, większość z nas LGBTQIA+ i zmagających się z ubóstwem i chroniczną bezdomnością. Istniejemy po to, by walczyć z patriarchatem i kolonizatorem-kapitalizmem – i by przyjąć nasze życie i miłość bez poczucia winy, którym nasze rodziny i Kościół nas żywiły przez tyle lat., Dzięki pomocy wielu przyjaciół i nieznajomych z całego świata, moje Archiwa bloga zostały przywrócone, a ja mam pewne wsparcie finansowe od internetowych patronów mojej pracy.
cierpię na przewlekły ból i złożone zespół stresu pourazowego (C-PTSD). Nie mam samochodu. Nie mogę już pracować na nogach, ponieważ moje ciało jest tak zniszczone przez przepracowanie jako dziecko, więc piszę. Między terapią a bezlitosną niedogodnością ubóstwa, piszę. Piszę o traumie i wyzdrowieniu, o ubóstwie i niesprawiedliwości, o tym, co wiem teraz.,
Jako dziecko nie wolno mi było oglądać telewizji, więc podczas gdy moi rówieśnicy poznawali humor przełamujący czwartą ścianę poprzez komedie satyryczne tego gatunku, takie jak „Biuro”, moje rodzeństwo i ja byliśmy niepewni przed ekipą kamery. Byliĺ „my niedouczeni, pomijani ze wzglÄ ™ du na licznoĺ „Ä ‡ nas, a starsze dzieci wychowywaĺ' y mĹ 'odsze, a takĹźe zaspokajaĺ' y kaĹźdy kaprys naszych rodzicĂłw.,
nie rozmawiałem z rodzicami od trzech lat. Powiedziano mi, że ich „drzwi są otwarte” i że są gotowi powitać mnie z powrotem, jeśli mogę odłożyć na bok wszystko, co czyni mnie tym, kim jestem dzisiaj. Nigdy nie miałem okazji pokazać im się jako biseksualista. Jeśli chodzi o moje dorosłe rodzeństwo, większość ludzi domyśla się, że nasze wspólne doświadczenie zbliżyłoby nas do siebie, ale tak nie było. Jeszcze głębszy niż religijny element naszego wychowania był nacisk na etykę pracy, bycie „dobrym atutem” ― i to właśnie stało się między moimi siostrami a mną w ostatnich latach., Kiedy byłam bezdomna, moje dwie starsze siostry winiły mnie za własne ubóstwo. Sidłem moich rodziców było zawsze nasze rodzeństwo, a Lydia nie mogła znieść ich utraty. Podczas naszej ostatniej wymiany powiedziała mi, że wróciła do korzystania z porad naszych rodziców-porad finansowych od mojego ojca i porad dotyczących olejków eterycznych od mojej matki dla własnych nieszczepionych dzieci.
Czwórka mojego dorosłego rodzeństwa nadal jest częścią ruchu Kołczan. Głównym przesłaniem moich rodziców jest to, że ludzie powinni mieć więcej dzieci, a moje rodzeństwo jest w drodze do posiadania dużych lęgów., Czasami otrzymuję telefon od jednego z moich braci, ale przepaść między tym, w co teraz wierzę, a tym, w co wierzą, sprawia, że komunikacja jest prawie niemożliwa. Tęsknię za nimi i mam nadzieję, że pewnego dnia uda mi się zbudować z nimi związek, który nie będzie oparty na przestrzeganiu przekonań moich rodziców. Choć złudzeni ludzie o nikczemnych intencjach nadal rządzą światem poza tym, z którego ostatecznie uciekłem, moim pyrrusowym zwycięstwem jest to, że nie muszę już się łudzić.