budowanie utworu muzycznego wokół prezentacji tematu (idei melodycznej), po której następuje seria wariacji na ten temat, nie jest niczym nowym w erze klasycznej. Jednak częste stosowanie tej struktury w częściach, często drugiej części, większych dzieł klasycznych, takich jak symfonie i kwartety smyczkowe, wymaga dodatkowych badań, ponieważ rozważamy formy Klasyczne.
w muzyce wariacja jest techniką formalną, w której materiał powtarza się w zmienionej formie., Zmiany mogą obejmować harmonię, melodię, kontrapunkt, rytm, barwę, orkiestrację lub dowolną ich kombinację.
forma wariacji
formy wariacji obejmują bas gruntowy, passacaglia, chaconne oraz temat i wariacje. Basy gruntowe, passacaglia i chaconne są zazwyczaj oparte na krótkich motywach ostinato zapewniających powtarzalną podstawę harmoniczną i są również typowo ciągłymi strukturami ewolucyjnymi., Formy „tematu i wariacji” opierają się jednak w szczególności na wariacji melodycznej, w której podstawowa idea muzyczna, czyli temat, jest powtarzana w zmienionej formie lub towarzyszy jej w inny sposób. Struktura „tematu i wariacji” zazwyczaj zaczyna się od tematu (który jest czasem poprzedzony wstępem), Zwykle o długości od ośmiu do trzydziestu dwóch taktów; każda wariacja, szczególnie w muzyce XVIII wieku i wcześniej, będzie tej samej długości i struktury co temat., Forma ta mogła po części pochodzić z praktycznej inwencji muzyków: „tańce dworskie były długie, melodie, które im towarzyszyły, były krótkie. Ich powtarzanie stało się nietolerancyjne i nieuchronnie doprowadziło gracza do oddania się wariacji extempore i ornament”; jednak format tańca wymagał tych wariacji, aby utrzymać ten sam czas trwania i kształt melodii.
formy wariacyjne mogą być pisane jako „wolnostojące” utwory na instrumenty solowe lub zespoły, lub mogą stanowić ruch większego utworu., Większość muzyki jazzowej opiera się na podstawowym wzorze tematu i wariacji.
przykłady obejmują Salvator Mundi Johna Bulla, wariacje kanoniczne Bacha na temat „Vom Himmel hoch da komm' ich her”, Passacaglia i Fuga C-moll, Skrzypce Chaconne i (suita na skrzypce solo D-moll), wariacje La Folia Corellego, wariacje Diabellego Beethovena, finał IV Symfonii Brahmsa, wariacje na temat Haydna op.56, wariacje Enigmy Elgara, wariacje Francka Symphoniques I Don Kichota Richarda Straussa., Zarówno śmierć Schuberta, jak i Maiden Quartet i Trout Quintet biorą swoje tytuły od jego piosenek użytych jako części wariacyjne.