uważaj Heathcliff, tam jest szczur większy od Ciebie. A przynajmniej było. Zaledwie kilka tysięcy lat temu największy na świecie szczur, ważący więcej niż przeciętny Kot domowy, opętał się tym, co obecnie jest Timorem wschodnim Azji Południowo-Wschodniej.
szczątki szkieletu Gryzonia znaleziono w jaskini-poinformowali dziś naukowcy. Wykopaliska wykazały również 13 innych gatunków gryzoni, z których 11 jest nowych dla nauki, a osiem szczurów ważyło ponad 2 funty (1 kg).,
za życia olbrzym z gromady ważył około 13,2 funta (6 kilogramów). Dla porównania szczur domowy waży średnio 5 uncji (150 gramów). Dzisiejsze szczury ważą około 4,4 funta (2 kg) i żyją w lasach deszczowych na Filipinach i Nowej Gwinei.
datowanie węglowe sugeruje, że zwierzę żyło do 1000 do 2000 lat temu, wraz z większością innych Timorskich gryzoni znalezionych podczas wykopalisk. Naukowcy twierdzą, że na Timorze przetrwał tylko jeden z mniejszych znalezionych gatunków.,
„ludzie żyli na wyspie Timor od ponad 40 000 lat i polowali i jedli szczury w tym okresie, ale wymieranie nie miało miejsca aż do niedawna”, powiedział badacz Ken Aplin z CSIRO, dodając, że przybycie ludzi na dany obszar niekoniecznie musi się równać z wymieraniem. (CSIRO jest krajowym organem rządowym ds. badań naukowych w Australii.)
„wielkoskalowe wycinanie lasów na potrzeby rolnictwa prawdopodobnie spowodowało wymieranie, a było to możliwe dopiero po wprowadzeniu narzędzi metalowych”-powiedział Aplin.,
Wschodnia Indonezja jest punktem zwrotnym dla ewolucji szczurów, powiedział Aplin. W rzeczywistości, każda z wysp wschodniej Indonezji wyewoluował własny unikalny gatunek szczura. Aplin znalazł również sześć nowych gatunków szczurów w jaskini na wyspie Flores.
chociaż większość Timoru jest dziś sucha, kiedyś był pokryty bujnymi lasami deszczowymi. Mimo to Aplin nie wyklucza znalezienia innych „nowych” stworzeń.
„chociaż mniej niż 15 procent pierwotnej pokrywy leśnej Timoru pozostaje, części wyspy są nadal mocno zalesione, więc kto wie, co może tam być?”Powiedział Aplin.,
Aplin i Kris Helgen z Smithsonian Institution opisują swoje odkrycia w tym tygodniu w Biuletynie Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej.