Rak w ogóle dotyka około 30 procent do 40 procent wszystkich kotów, a jedna trzecia lub tak z tych nowotworów dotyczy gruczołów sutkowych. Nowotwory pochodzące z tych gruczołów stanowią trzeci najczęstszy rodzaj raka kotów (po chłoniaku i raku skóry). Występuje ponad 95 procent czasu u kobiet, jest najczęściej diagnozowanym typem raka kotów u kotów starszych niż 10 lat.,
według Margaret McEntee, DVM, profesor onkologii w Cornell University ' s College of Veterinary Medicine, około 85 procent nowotworów piersi kotów to śmiertelnie złośliwe gruczolakoraki. Przyrosty te pochodzą z tkanki nabłonkowej gruczołu pod brodawką sutkową i ostatecznie rozprzestrzeniają się (przerzuty) do węzłów chłonnych, płuc, opłucnej, wątroby, nadnerczy, nerek lub innych części ciała.
kot ma dwa „łańcuchy” po cztery gruczoły sutkowe i Sutki biegnące równolegle po każdej stronie brzucha., „Guz może zaczynać się jako mały, twardy guzek, wielkości kulki, tuż pod lub obok sutka”, wyjaśnia dr McEntee. „Chociaż guz może stać się ustalona w punkcie pochodzenia, zwykle rozprzestrzenia się do węzłów chłonnych, a następnie do innych części ciała. W początkowej fazie, gdy wzrost jest mały, nie będzie bolesny, nie będziesz w stanie go poczuć i nie będzie oczywistych objawów klinicznych. Może upłynąć kilka tygodni lub miesięcy, zanim będzie zauważalny.”
przyczyny raka gruczołu sutkowego u kotów są nieznane., Wpływ genetyczny nie odegrał jeszcze żadnej roli. Podobnie, podczas gdy związki między zewnętrznymi czynnikami rakotwórczymi – takimi jak czynniki rakotwórcze środowiskowe, ekspozycja na światło słoneczne, wirusy i zastrzyki ze szczepionkami—zostały ustalone w odniesieniu do różnych innych form raka kotów, czynniki te nie wydają się istotne dla wystąpienia raka sutka u kotów.
z drugiej strony, mówi dr McEntee, status hormonalny kota jest znaczący—w szczególności role odgrywane przez dwa żeńskie hormony rozrodcze, estrogen i progesteron., „Jeśli te hormony są podawane niepłodnym kotom jako środki antykoncepcyjne lub do modyfikacji zachowania doustnie lub przez wstrzyknięcie”, zauważa, ” ich ryzyko raka sutka może potroić.”
rasa kota może również odgrywać rolę. Na przyk3ad, mówi Dr. McEntee, ” syjamskie koty, z nieznanych przyczyn, maj ± dwa razy wiêksze ryzyko innych ras, i oni równie ¿maj1 tendencjê do otrzymywania raka w wiekowym wieku.”(Chociaż średni wiek kotów z rakiem sutka wynosi od 10 do 12 lat, zaburzenie może dotyczyć zwierząt w dowolnym miejscu od mniej niż jednego roku do 20 lat lub starszych.,)
ostateczną diagnozę raka sutka uzyskuje się zazwyczaj poprzez usunięcie części dotkniętej tkanki—lub jej całości, jeśli to możliwe – i przedłożenie próbki do biopsji, badania histopatologicznego, które określi, czy rak jest łagodny czy złośliwy. Klatki piersiowej rentgenowskie i USG jamy brzusznej mogą być również stosowane do określenia, czy masa sutka rozprzestrzenił się do węzłów chłonnych, a następnie do narządów wewnętrznych.
jeśli rak rozprzestrzenił się w całym ciele kota, leczenie byłoby skoncentrowane na chemioterapii., Ale jeśli zaangażowanie tkanki ogranicza się do gruczołów sutkowych, mastektomii będzie wykonywane w celu usunięcia jednego lub obu łańcuchów sutków pacjenta, gruczołów sutkowych, i leżących u podstaw tkanki. „Jeśli złapany wcześnie,” mówi dr McEntee, ” szanse na przeżycie są bardzo dobre-trzy lata lub więcej, jeśli guz jest mniejszy niż dwa centymetry średnicy.”
aby radykalnie zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka sutka u kotów, Dr McEntee wzywa właścicieli do poddania ich kotom sterylizacji, zanim wejdą w pierwszy cykl cieplny, w wieku od trzech do czterech miesięcy., Rzeczywiście, jedno badanie wskazywało, że koty wysterylizowane przed szóstym miesiącem życia miał 91 procent redukcji ryzyka i te wysterylizowane przed jednym rokiem życia miał 86 procent redukcji.
Ponadto właściciel może odgrywać cenną rolę w rozpoznawaniu obecności guza sutka na wczesnym etapie jego rozwoju, rutynowo palpując spód kota w obszarach gruczołów sutkowych i sutków. Należy to robić co tydzień, którego celem jest wykrycie powstawania oczywistych mas lub grudek tkanki, gdy są one najbardziej uleczalne., Oczywiście każde takie alarmujące odkrycie należy niezwłocznie zgłosić weterynarzowi.