w XV wieku gusta artystyczne w całej Europie zaczęły się zmieniać. Ta zmiana zaowocowała okresem znanym jako Renesans, 300-letnim „złotym wiekiem” oświecenia. Dla wielu ludzi to dzieło europejskiej historii sztuki jest często kojarzone tylko z mistrzami włoskiego renesansu, takimi jak Michał Anioł, Leonardo da Vinci i Sandro Botticelli., Jednak transformacja ta dotknęła wiele krajów na całym kontynencie, czego kulminacją był oddzielny, ale jednoczesny ruch znany jako Renesans północny.
podobnie jak ich włoskie odpowiedniki, artyści Północnego renesansu odrzucali najnowsze średniowieczne idee, a zamiast tego znajdowali inspirację w odwiecznej estetyce klasycznej starożytności. Punktem kulminacyjnym tego podejścia było artystyczne ożywienie, które pomogło wydobyć Europę z jej ciemnych wieków.
tutaj patrzymy na mniej znany Renesans północny, zgłębiając jego historię i prezentując jego osiągnięcia.,
czym jest renesans północny?
Renesans północny to okres, w którym artyści na północ od Alp— a mianowicie w niskich krajach (Holandia i Belgia), Niemczech, Francji i Anglii-przyjęli i zaadaptowali idee włoskiego renesansu. Charakteryzuje się realistycznym podejściem do malarstwa, udoskonalonymi technikami i rozprzestrzenianiem się druku.,
Pieter Bruegel starszy, „upadek Ikara” (1558) (zdjęcie za pośrednictwem Wikimedia Commons)
Historia
na początku XV wieku, Średniowiecze Europy (około 500-1000 p. n. e.) zbliżały się ku końcowi. W tym czasie sztuka w Europie była zazwyczaj religijna i choć często przedstawiana w ekspresyjnych szczegółach, wykazywała niewielkie zainteresowanie perspektywą i ludzkim realizmem. Jednak około roku 1400 włoscy artyści zaczęli naśladować rzeźbę klasyczną w swoich pracach.,
dzięki wynalezieniu prasy drukarskiej 50 lat później idee te rozprzestrzeniły się na cały kontynent, inspirując artystów z północy do przyjęcia podobnego podejścia do artystycznej reprezentacji. Albrecht Dürer, niemiecki malarz i grafik, który znał osobiście wielu włoskich artystów renesansu, ucieleśnił ten ideał, słynąc z tego, że ” nowa sztuka musi opierać się na nauce.”