Paul Laurence Dunbar (Polski)

wczesne życieEdytuj

Paul Laurence Dunbar urodził się 27 czerwca 1872 roku na Howard Street 311 W Dayton w stanie Ohio. Po usamodzielnieniu się jego matka Matylda przeprowadziła się do Dayton wraz z innymi członkami rodziny, w tym jej dwoma synami Robertem i Williamem z pierwszego małżeństwa. Ojciec Dunbara, Joshua, uciekł z niewoli w Kentucky przed końcem wojny. Udał się do Massachusetts i zgłosił się na ochotnika do 55 Pułku Piechoty Massachusetts, jednej z dwóch pierwszych czarnych jednostek, które służyły w wojnie., Starszy Dunbar służył również w 5 Pułku Kawalerii Massachusetts. Paul Dunbar urodził się sześć miesięcy po ślubie Joshuy i Matildy w Wigilię Bożego Narodzenia w 1871 roku.

małżeństwo rodziców Dunbara było kłopotliwe, a matka Dunbara opuściła Joshuę wkrótce po urodzeniu drugiego dziecka, córki. Joshua zmarł 16 sierpnia 1885 roku, gdy Paul miał 13 lat.

Dunbar napisał swój pierwszy wiersz w wieku sześciu lat i dał swój pierwszy publiczny recital w wieku dziewięciu lat. Matka pomagała mu w nauce, nauczyła się czytać w tym celu., Często czytała z nim Biblię i myślała, że może zostać pastorem w afrykańskim metodystycznym kościele episkopalnym. Była to pierwsza niezależna czarna denominacja w Ameryce, założona w Filadelfii na początku XIX wieku.

Dunbar był jedynym afroamerykańskim uczniem podczas swoich lat w Central High School w Dayton. Orville Wright był kolegą z klasy i przyjacielem. Dobrze przyjęty, został wybrany na prezesa szkolnego Towarzystwa Literackiego, został redaktorem szkolnej gazety i Członkiem Klubu Dyskusyjnego.,

pisanie prac

w wieku 16 lat Dunbar opublikował wiersze „Our Martired Soldiers” i „On The River” w 1888 roku w Gazecie Dayton ' s The Herald. W 1890 Dunbar napisał i redagował The Tattler, pierwszą afroamerykańską gazetę Daytona. Został wydrukowany przez raczkującą firmę jego znajomych z liceum, Wilbura i Orville ' a Wrightów. Gazeta trwała sześć tygodni.,

Po ukończeniu formalnej szkoły w 1891 roku, Dunbar podjął pracę jako operator windy, zarabiając cztery dolary tygodniowo. Miał nadzieję studiować prawo, ale nie był w stanie z powodu ograniczonych finansów matki. Był ograniczany w pracy z powodu dyskryminacji rasowej. W następnym roku Dunbar poprosił Wrightów o publikację jego wierszy w dialekcie w formie książkowej, ale bracia nie mieli placówki, która mogłaby drukować książki. Zasugerowali mu pójście do Wydawnictwa United Brothers, które w 1893 roku wydrukowało pierwszy zbiór poezji Dunbara „Oak and Ivy”., Dunbar sfinansował druk książki i szybko zarobił na swojej inwestycji w dwa tygodnie, sprzedając kopie osobiście, często pasażerom w windzie.

większa część książki, sekcja Dębowa, składała się z wiersza tradycyjnego, podczas gdy mniejsza część, Bluszcz, zawierała lekkie wiersze napisane w dialekcie. Dzieło przyciągnęło uwagę Jamesa Whitcomba Riley 'a, popularnego „Hoosier poeta”. Zarówno Riley, jak i Dunbar pisali wiersze zarówno w standardowym języku angielskim, jak i w dialekcie.

jego literackie dary zostały docenione, a starsi Mężczyźni zaproponowali mu pomoc finansową. Adwokat Charles A., Thatcher zaoferował, że zapłaci za studia, ale Dunbar chciał kontynuować pisanie, ponieważ był zachęcany przez sprzedaż poezji. Thatcher pomagał promować Dunbara, organizując pracę nad czytaniem jego poezji w większym mieście Toledo na „libraries and literary gatherings.”Ponadto psychiatra Henry A. Tobey zainteresował się i pomógł Dunbarowi, pomagając w dystrybucji jego pierwszej książki w Toledo i czasami oferując mu pomoc finansową. Razem Thatcher i Tobey poparli publikację drugiego zbioru wierszy Dunbara, Majors and Minors (1896).,

pomimo częstego publikowania wierszy i okazjonalnego wygłaszania publicznych odczytów, Dunbar miał trudności z utrzymaniem siebie i swojej matki. Wiele z jego wysiłków było nieopłaconych, a on był lekkomyślnym spenderem, pozostawiając go w długach do połowy 1890 roku.

27 czerwca 1896 roku pisarz, redaktor i krytyk William Dean Howells opublikował korzystną recenzję drugiej książki Dunbara, Majors and Minors w Harper ' s Weekly. Wpływ howellsa zwrócił uwagę na twórczość poety., Chociaż Howell chwalił „uczciwe myślenie i prawdziwe uczucie” w tradycyjnych wierszach Dunbara, szczególnie chwalił wiersze z dialektu. W tym okresie panowało uznanie dla kultury ludowej i uważano, że czarny dialekt wyraża jeden z tego rodzaju. Nowa sława literacka umożliwiła Dunbarowi opublikowanie dwóch pierwszych książek jako Tom zbiorczy, zatytułowany Lyrics of Lowly Life, który zawierał wprowadzenie Howellsa.

Dunbar utrzymywał wieloletnią przyjaźń z braćmi Wright. Poprzez swoją poezję poznał i związał się z czarnymi przywódcami Frederickiem Douglassem i Bookerem T., Waszyngtonu i był blisko spokrewniony ze swoim współczesnym Jamesem D. Corrodersem. Dunbar zaprzyjaźnił się również z brandem Whitlockiem, dziennikarzem z Toledo, który wyjechał do pracy w Chicago. Whitlock wstąpił do rządu stanowego i rozpoczął karierę polityczną i dyplomatyczną.

pod koniec lat 90. Dunbar zaczął zgłębiać formy opowiadania i powieści; w tych ostatnich często przedstawiał białe postacie i społeczeństwo.

później workEdit

Dunbar był płodny podczas swojej stosunkowo krótkiej kariery: opublikował kilkanaście tomików poezji, cztery tomiki opowiadań, cztery powieści, teksty do musicalu i sztukę.

jego pierwszy zbiór opowiadań, Folks From Dixie (1898), czasem „surowa analiza uprzedzeń rasowych”, miał przychylne recenzje.

tak nie było w przypadku jego pierwszej powieści, The Uncalled (1898), którą krytycy opisali jako „nudną i nieprzekonującą”., Dunbar badał duchowe zmagania białego ministra Fredericka Brenta, który został opuszczony jako dziecko przez swojego ojca alkoholika i wychowany przez cnotliwą białą pannę, Hester Prime. (Zarówno imię Ministra, jak i kobiety przypominało szkarłatną literę Nathaniela Hawthorne' a, w której główną postacią była Hester Prynne.) Dzięki tej powieści Dunbar został zauważony jako jeden z pierwszych Afroamerykanów, którzy przekroczyli „kolorową linię”, pisząc pracę wyłącznie o białym społeczeństwie. Krytycy w tym czasie narzekali na jego postępowanie z materiałem, a nie na jego temat., Powieść nie odniosła sukcesu komercyjnego.

następne dwie powieści Dunbara również dotyczyły życia i problemów białej Kultury, a niektórzy współcześni krytycy uznali je za pozbawione. Jednak krytyczka literacka Rebecca Ruth Gould twierdzi, że jeden z nich, Sport bogów, kończy się jako przedmiotowa lekcja mocy wstydu – kluczowego składnika mentalności kozła ofiarnego – w celu ograniczenia zdolności prawa do dostarczania sprawiedliwości.

we współpracy z kompozytorem Willem Marion Cook i Jesse A., Shipp, który napisał libretto, Dunbar napisał teksty do in Dahomey, pierwszego musicalu napisanego i wykonanego w całości przez Afroamerykanów. Został wyprodukowany na Broadwayu w 1903 roku; komedia muzyczna z powodzeniem koncertowała w Anglii i Stanach Zjednoczonych w okresie czterech lat i była jedną z bardziej udanych produkcji teatralnych swoich czasów.

eseje i wiersze Dunbara były szeroko publikowane w czołowych czasopismach dnia, w tym Harper ' s Weekly, The Saturday Evening Post, The Denver Post, Current Literature i innych., Za jego życia komentatorzy często zauważyli, że Dunbar wydawał się być czysto czarnym Afrykaninem, w czasie, gdy wielu czołowych członków społeczności afroamerykańskiej było mieszanych ras, często o znacznych europejskich przodkach.

w 1897 roku Dunbar wyjechał do Anglii na literackie tournée; recytował swoje utwory na londyńskim torze. Poznał młodego czarnoskórego kompozytora Samuela Coleridge ' a-Taylora, który skomponował do muzyki kilka wierszy Dunbara. Coleridge-Taylor był pod wpływem Dunbara, który używał afrykańskich i Amerykańskich murzyńskich piosenek i melodii w przyszłych kompozycjach., Mieszkający wówczas w Londynie afroamerykański dramaturg Henry Francis Downing zorganizował wspólny recital dla Dunbara i Coleridge 'a-Taylora, pod patronatem Johna Hay' a, byłego adiutanta prezydenta Abrahama Lincolna, a w tym czasie amerykańskiego ambasadora w Wielkiej Brytanii. Downing zamieszkał również w Londynie, gdzie poeta pracował nad swoją pierwszą powieścią, The Uncalled (1898).

Dunbar był aktywny w dziedzinie praw obywatelskich i podnoszenia świadomości Afroamerykanów. Był uczestnikiem 5 marca 1897, spotkania w celu uczczenia pamięci abolicjonisty Fredericka Douglassa., Uczestnicy pracowali nad założeniem American Negro Academy pod kierunkiem Alexandra Crummella.

małżeństwo i malejące zdrowieedytuj