PERIVENTRICULAR WHITE MATTER LESIONS (PWM) (Polski)

Timothy C. Hain, MD. • Page last modified: October 5, 2020

MRI (Magnetic resonance image) of the brain. This is section is in the horizontal plane, just above the ears., Okołoodbytnicze zmiany istoty białej mogą być widoczne (białe plamy w kierunku dna). To umiarkowany przypadek.	MRI wykazujące umiarkowane PVM. Umiarkowane PVM odpowiada około 15% ciężaru Leukoariaiozy.	90-letnia kobieta. Istnieje zbiegu (łączenie się ze sobą) tak, że nie jest chmura otaczająca górnych komór., (Flair)

badania MRI u osób starszych z zaburzeniami równowagi i chodu o nieznanej przyczynie często wykazują zanik czołowy i podkorowe ogniska hiperintensywne T2. (Kerber et al, 1998). Badania patologiczne, choć skąpe, sugerują atrofię czołową (skurcz), powiększenie komór (tj. większy skurcz), reaktywne astrocyty w przedniej nadkomorowej istocie białej (tj. blizny) i zwiększoną grubość ściany tętnic (Whitman et al, 1999).,

istnieje kilka lokalizacji zmian w istocie białej. Te wokół centrum Czarne przestrzenie nazywane są „okołokomorowe zmiany istoty białej”. Te znajdujące się między korą i komorami, z pewną przestrzenią między, są po prostu nazywane „zmianami materii białej”. Istnieją również podtypy w „głębokiej białej materii”, poniżej komór, niektóre w móżdżku, a czasami są one widoczne w pniu mózgu. Ta strona koncentruje się na wyższych zmian wokół komór.

zmiany istoty białej najlepiej widać na sekwencji MRI „T2 FLAIR” obrazowania mózgu., Tomografia nie jest aż tak wrażliwa. Im lepszy (silniejszy) magnes MRI, tym więcej zmian są widoczne. Tak więc, MRI wykonane na współczesnych jednostkach 3T będzie zobaczyć więcej i mniejsze zmiany w masie białej niż skanowanie wykonane na” otwartych ” skanerach. Patologicznie PWM odpowiadają obszarom przerzedzenia mieliny i gliozy, a często towarzyszą im zawały lakunarne (małe otwory) i miażdżyca naczyń małych.

zmiany w białości mózgu są powszechne, niepokojące i często nazywane przez lekarzy „przypadkowymi”. Być może z tego powodu autor tej strony (Dr., Hain) był kilkakrotnie wysyłany e-mailem z energicznie sformułowanymi prośbami o osłabienie języka, dotyczącymi poznawczych następstw zmian materii białej. Po prostu relacjonuję, co Literatura ma do powiedzenia i niestety, „jest jak jest”. Mimo to, w odpowiedzi, dostosowałem język w niektórych miejscach, aby używać bardziej „akademickich” terminów w celu zmniejszenia funkcji umysłowych.

istnieje ogromny zbiór literatury na temat zmian w materii białej, a tutaj właśnie omawiamy mały podzbiór tych tysięcy artykułów., Ponieważ jest tak wiele artykułów, można ogólnie znaleźć pracę popierającą prawie każde przypuszczenie . warto o tym pamiętać czytając recenzje takie jak ta.

co powoduje te zmiany w istocie białej ?

krótka odpowiedź jest taka, że prawie wszystko, co uszkadza mózg, może powodować zmiany w istocie białej.

Zwykle te zmiany są obwiniane za „choroby małych naczyń” (SVD) , z myślą, że małe naczynie krwionośne zamyka się. Termin ten jest niejasny i może być stosowany zarówno do zamykania naczyń krwionośnych, jak i krwawienia., W przypadku niedokrwiennego (zamkniętego) typu SVD mózg dostarczany przez to naczynie krwionośne jest uszkodzony, a na sekwencji MRI pojawia się biała plama.

nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi) jest „głównym czynnikiem ryzyka” PVM. Są one również związane z paleniem, cukrzycą typu 2, a ostatnio otyłością. Otyłość trzewna w szczególności może nasilać głębokie zmiany w istocie białej poprzez stan zapalny (Lampe et al, 2018).

zmiany w istocie białej występują często u osób z zakażeniami HIV, nawet u osób z dobrą supresją wirusową (Su i wsp., 2016)., Haddow i wsp. (2014) poinformowali, że WML stwierdzono u 161 z 254 pacjentów zakażonych wirusem HIV+, z których 35% miało „rozproszoną nieprawidłowość sygnału WM”, a 24% miało wzorzec sugerujący „chorobę małych naczyń”.

te dwa obrazy pokazują móżdżek. Po lewej stronie znajduje się obraz Flair, a po prawej obraz GRE. Czarne plamy „kwitną” od żelaza pochodzącego z produktów rozpadu krwi..

inne przyczyny uszkodzenia mózgu, które można zauważyć na rezonansie magnetycznym, to krwawienia, które również powodują uszkodzenie mózgu., Zmiany te występują u około 11-23% osób w podeszłym wieku. Ponieważ zawierają żelazo z krwi, można je odróżnić na rezonansie magnetycznym od innych rodzajów uszkodzeń, oglądając je z” sekwencją ” wrażliwą na żelazo, np. gradient echo (Gre) (Greenberg et al, 2009). Mikro krwawienia mózgowe mogą również wystąpić w substancji białej, i może być spowodowane urazem, nadciśnienie, lub amyloidu mózgu. Jak pokazano powyżej, małe krwawienia mogą pojawić się bardzo dramatyczne na GRE( po prawej), ale nie być zauważone na FLAIR., Ze względu na „kwitnienie” rozmiar czarnych plam na MRI może być większy niż rzeczywisty obszar osadzania się żelaza. Obrazy GRE z dłuższymi czasami ECHA (np. TE > 50) mogą zwiększać kwitnienie (tzn. powodować fałszywie dodatnie). Mikro krwawienia mózgowe są związane z przyspieszonym pogorszeniem funkcji poznawczych. (Ding i wsp., 2017)

jak zmiany istoty białej są oznaczane ilościowo na MRI

istnieje wiele skal, które są używane głównie w badaniach naukowych do ilościowego określenia zmian istoty białej., Schelten i współpracownicy zrewidowali 26 różnych skal w 1998 roku (Scheltens et al, 1998). W tej chwili (2019) terminy „łagodny”, „umiarkowany” i „ciężki” są preferowane klinicznie, a zatem możesz zignorować tę sekcję, jeśli chcesz.

arwmc – zmiany materii białej związane z wiekiem.

skala ta jest 4-punktowa, oparta na obrazach MRI o gęstości protonów (PD), T2 lub T2-FLAIR. Zmiany materii białej zostały zdefiniowane jako „źle zdefiniowane hiperintensywności > = 5 mm., Lacunes zdefiniowano jako dobrze zdefiniowane obszary> 2 mm, o tej samej charakterystyce sygnału w rezonansie magnetycznym, co płyn rdzeniowy. (Wahlund i wsp., 2001)

skala oceny ARWMC

zmiany dotyczące istoty białej	zmiany czołowe, ciemieniowo-potyliczne, skroniowe, nadnerczowe/móżdżkowe, zwoje podstawne.,d>No lesions
1	Focal lesions
2	Beginning confluence
3	Diffuse involvement of an entire region
Basal Ganglia Lesions
0	No lesions
1	1 focal lesion (>= 5 mm)
2	> 1 focal lesion
3	Confluent lesions

This scale then produces 10 different numbers — which is 5 regions * 2 sides., To sprawia, że skala jest niepraktyczna dla klinicystów, którzy nie mają zasobów, aby policzyć 10 różnych regionów mózgu. Prawdopodobnie dlatego nie jest tak popularny jak dwie prostsze skale poniżej.

skala Fazekasa

prostsza, ale podobna skala obejmuje skalę Fazekasa, która uwzględnia tylko 2 regiony mózgu –(Fazekas et al, 1998). Skala ta była najpopularniejsza od 2016 roku.,

Fazekas Rating scale

White Matter lesions	Periventricular white matter (PVWM) — these are largely from small vessel disease
0	No lesions
1	Caps or pencil-thin lining
2	Smooth halo
3	Irregular periventricular signal extending into the deep white matter
Deep white matter	These are often not ischemic.,
0	brak zmian
1	punktacja
2	początek zbiegu
3	duże obszary zbiegu

skala Van swietena

inną podobną skalą oceny zmian materii białej jest skala van swietena (van Swieten et al, 1990). Skala ta wymaga klasyfikacji dwóch regionów – jeden obejmujący przednią białą substancję w plastrze przez splot naczyniówkowy, a drugi dla tylnej białej substancji., Były trzy wartości dla MRI–0 (nic lub jedna zmiana), 1 — wiele zmian ogniskowych 2, wiele zmian zbiegających. Dwa regiony i 2 liczby zostały następnie zsumowane, aby uzyskać wynik od 0-4. Ten jest dość zbliżony do skali Fazekasa – nie wymaga rozróżniania dwóch różnych typów zbiegu i wyklucza głęboką białą materię. Wydaje się dość zbliżony do skali klinicznej (nic, łagodny, Umiarkowany, ciężki) jednak, A zaletą systemu klinicznego jest to, że jest to dość oczywiste nawet dla osób, które nie są radiologami.,

Lin et al (2017). WML (white matter lesions) u 4693 hospitalizowanych pacjentów. Tutaj procent dodatni są wszystkie rodzaje WML, małe lub duże. Również ci pacjenci nie są wybrani, aby być dobrze.	WML u pacjentów bez czynników ryzyka naczyniowego. DSWMH odnosi się do pewnego zbiegu WML. Należy pamiętać, że są to tylko zmiany zbiegające, a” punktowe ” zmiany są wykluczone., Tak więc ten wykres sprawiłby, że sytuacja wydaje się lepsza niż badanie Lin et al po lewej stronie, które obejmuje wszystkie rodzaje WML u chorych pacjentów.

od jednej trzeciej do 80% skanów MRI wykonanych u osób powyżej 65 roku życia mają zmiany w ich mózgowej istocie białej (Wong et al, 2002). Inne cytują tak wysoką częstość występowania, jak 95% powyżej 60 roku życia (np. Lampe et al, 2018).

częstość występowania zmian w istocie białej zależy od progu ich zgłaszania i badanej populacji., Lin et al (2017) niedawno poinformował o 4683 hospitalizowanych chińskich pacjentów. Stwierdzono dość wysoką częstość występowania, około 40%-80 u osób w wieku od 50 lat. Do grupy tej zaliczano pacjentów z dodatnim wynikiem od łagodnych (małe zmiany) do ciężkich (duże zmiany zbiegające). Częstość występowania była wyższa u osób z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą i palaczami.

Były to osoby w wieku od 50 do 70 lat. Nieco podobne do Lin et al, stwierdzili raczej wysoką częstość występowania-39.,6% dla „stopnia 1” , które są „punctate” oznacza mały, i tylko 0,4% dla stopnia 4 (duży). Stwierdzono znacznie mniejszą częstość występowania dla stopnia 2-3, które zostały zdefiniowane jako zmiany mające pewne zbiegi (tj. mieszanie się ze sobą). Byli to pacjenci bez czynników ryzyka naczyniowego i nie można ich bezpośrednio porównywać z pacjentami Lin i wsp, którzy mieli czynniki ryzyka naczyniowego.

Ogółem u 50,9% stwierdzono zmiany w masie białej., Skomentowali, że ” małe punkcikowate lub ogniskowe WMHs są powszechne w mózgach osób po 40-tce i mogą stanowić wczesny etap rozwoju tych zmian.”

łącząc te trzy badania razem, jest jasne ,że małe (punktowe) zmiany istoty białej są bardzo częste, występują w przybliżeniu w połowie zdrowej populacji w wieku 40 lat, a WML wzrasta wraz z wiekiem. Ponadto, w miarę starzenia się ludzi, nie tylko dostają więcej zmian w materii białej, ale WML zaczynają łączyć się ze sobą w większe plamy (zbierające się zmiany w materii białej)., U osób z naczyniowymi czynnikami ryzyka (takimi jak cukrzyca, palenie tytoniu, nadciśnienie) występuje więcej tych zmian.

przyczyny okołokomorowych zmian istoty białej:

główne przyczyny okołokomorowych zmian istoty białej (PWM) obejmują normalne zmiany związane ze starzeniem się (wtedy nazywane są UBO, dla „niezidentyfikowanych jasnych obiektów), małe udary i zaburzenia związane ze stwardnieniem rozsianym (MS). PWM są również skorelowane z niedoborem witaminy B6 (pirydoksyny). Wyrażenie „normalne zmiany od starzenia się” jest tak naprawdę synonimem „nie wiemy”.,

starzenie się: wiek jest z pewnością jednym z najczęstszych skojarzeń PWM. Jest to prawdopodobnie zjawisko „zużycia”. Starzejesz się, a pod mostem jest więcej wody. Więcej wahań ciśnienia krwi, większa szansa na zamknięcie małych naczyń krwionośnych, większa szansa na uraz głowy, większa szansa na małe zatory.,

mimo to, podczas gdy lekarze kliniczni często sugerują, że zmiany w mózgu, które są podobne do innych w tym samym wieku, nie są ważne i nazywają je „przypadkowymi”, dane sugerują, że nawet kilka z tych PWM zmniejsza wydajność poznawczą (patrz poniżej).

Małe udary: okres nadciśnienia jest częstą przyczyną. Z doświadczenia autorów wynika, że wystarczy kilka dni skrajnego nadciśnienia tętniczego. To jest połączenie „stres nie jest dla Ciebie dobry”. Progresja tych zmian jest również związana ze zmiennością (Liu et al, 2016)., Może to sugerować, że małe krwawienia są przyczyną w niektórych. Istnieje pokrewne zaburzenie zwane „powierzchowną siderozą” spowodowane krwawieniami mózgowymi, a także mikro krwawieniami mózgowymi omówionymi krótko powyżej.

badania kliniczne PWM wykazują również związek z cukrzycą, ale nie konsekwentnie z miażdżycą. PWM są często zgłaszane u osób z migreną, a występują zwłaszcza u kobiet z migreną i aurą., PWM są również bardziej powszechne u osób z częstymi omdleniami i nietolerancją ortostatyczną (Kruit et al, 2013)

zmiany WM są związane z nieprawidłowościami mikronaczyniowymi siatkówki. Osoby ze zmianami WM i retinopatią mają znacznie większe ryzyko udaru klinicznego (20% vs 1,4%), (Wong et al, 2002).

MS i związane z nimi warunki: zaburzenia demielinizacyjne, takie jak stwardnienie rozsiane i krewni mogą powodować PWM. Zazwyczaj mają one inny wygląd na MRI, ponieważ często przypominają „palce” skierowane w kierunku komór.,

Rarer causes of white matter disease include „Autoimmune processes include multiple sclerosis and related diseases: tumefactive demyelinating lesions, Balo concentric sclerosis, Marburg and Schilder variants, neuromyelitis optica (Devic disease), acute disseminated encephalomyelitis, and acute hemorrhagic leukoencephalopathy (Hurst disease). Infectious processes include Lyme disease (neuroborreliosis), progressive multifocal leukoencephalopathy, and human immunodeficiency virus (HIV) encephalopathy., Vascular processes include different types of small-vessel disease: arteriolosclerosis, cerebral amyloid angiopathy, cerebral autosomal-dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy (CADASIL), primary angiitis of the central nervous system, Susac syndrome, and neurolupus. Toxic-metabolic processes include osmotic myelinolysis, methotrexate leukoencephalopathy, and posterior reversible encephalopathy syndrome. (Sarbu et al, 2016)., Jest to w zasadzie lista najczęściej rzadkich warunków, które mają niewiele praktycznych konsekwencji, ale pozwala wiedzieć, że istnieje wiele możliwości.

wśród nich znajduje się niezwykle rzadki rodzinny wariant choroby istoty białej, zwany CADASIL. Testy na mutację notch-3, która powoduje CADASIL, przeprowadza między innymi Athena. Podobnie jak w przypadku większości badań genetycznych, test ten jest zbyt kosztowny, a wynik na ogół nie ma implikacji klinicznych.,

PRES (reversible posterior leukoencefalopathy syndrome), może powodować podobne zmiany w istocie białej, ale ten stan jest ostry i ma pewną możliwość odwrócenia.

poważne konsekwencje okołokomorowych zmian białej substancji-to jest przerażająca część.

istnieją mocne dowody na to, że zmiany w białości mózgu upośledzają funkcje mózgu, a w szczególności upośledzają zdolność myślenia i chodzenia.,

Debette and Markus (2010) przeprowadzili metaanalizę 22 badań, które badały związek hiperintensywności istoty białej z udarem mózgu, pogorszeniem funkcji poznawczych, demencją i śmiercią. Stwierdzono: „hiperintensywność istoty białej była związana ze zwiększonym ryzykiem udaru mózgu (współczynnik ryzyka 3,3, 95% przedział ufności 2,6 do 4,4), otępieniem (1,9, 1,3 do 2,8) i śmiercią (2,0, 1,6 do 2,7).”

zmiany w istocie białej silnie korelują ze zmniejszoną szybkością chodu, a także ze zmniejszoną zdolnością umysłową (Starr i wsp., 2003; Guttman i wsp., 2000; Whitman i wsp., 2001; Bazner i wsp., 2008)., Lokalizacja okołokomorowa zmian materii białej wydaje się powodować najpoważniejsze konsekwencje. Tutaj mówimy głównie o większych zmianach materii białej – – te, które są „zbiegające”, lub stopnie 2-3 na powyższym wykresie. Osoby z jednym lub dwoma „punktowymi” uszkodzeniami istoty białej nie są uważane za te problemy. Są też grupy pacjentów, które tak naprawdę nie mieszczą się tak dobrze w stopniach — być może mają około 40 punktowych zmian. Prawdopodobnie należą do grupy II stopnia (częściowo konfluentnej)., Uważamy, że może być miejsce na inne kryterium-być może % białej materii zajmowanej przez zmiany chorobowe.

osoby ze zmianami PVM wykonują prawie 1 odchylenie standardowe(SD) poniżej średniej na zadaniach obejmujących szybkość psychomotoryczną. Osoby z ciężkim WVL okołokomorowym wykonują około 1 odchylenie standardowe niższe niż przeciętne osoby na zadaniach obejmujących szybkość psychomotoryczną i około 0,5 SD niższe na globalnych funkcjach poznawczych (De Groot et al, 2000). Mówiąc bardziej znajomo, w teście IQ 1 SD to 15 punktów., Nawet” ciche ” zmiany w istocie białej u pacjentów w średnim wieku z nadciśnieniem tętniczym przewidują zmniejszenie uwagi (Sierra et al, 2014). Ciężkie zmiany w istocie białej przewidują słabe czynności codziennego życia (Yamashita et al, 2016).

Lacunes (czyli dziury w mózgu) są również związane z zaburzeniami poznawczymi (Jokinen et al, 2011).

głębokie zmiany materii Białej są podobno jeszcze bardziej uciążliwe niż okołoodbytnicze zmiany istoty białej w Poznaniu (Soriano-Raya et al, 2012). Na szczęście są one stosunkowo rzadkie., Są one bardziej skorelowane z otyłością trzewną niż z nadciśnieniem (Lampe et al, 2018).

według Degroot et al (2002), „po dostosowaniu do wieku, płci, poziomu wykształcenia, miar depresji, atrofii i zawałów mózgu, osoby z ciężkimi okołokomorowymi zmianami białej istoty doświadczyły pogorszenia funkcji poznawczych prawie trzy razy szybciej” niż średnia.”Nie jest to zaskakujące, ponieważ osoby z ciężkim PVM doświadczyły wielu uszkodzeń mózgu.,

przyspieszenie hiperintensywności materii Białej jest zmianą patologiczną, która występuje we wczesnym okresie przedobjawowym, prowadząc do łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych. W rzeczywistości przeciętnie przyspieszenie występuje 10 lat przed wystąpieniem łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych. (Silbert et al, 2012). Tylko 3% ciężaru leukoariozy (procent uszkodzenia ciała białego mózgu) wystarcza, aby zmniejszyć wynik pamięci roboczej 2 odchylenia standardowe (Price et al, 2012). 3% ciężar na MRI, jest ilość PVM zwykle nazywany „łagodny” w raportach MRI.,

jeśli weźmiemy pod uwagę chód i równowagę, więcej zmian w istocie białej przewiduje zmniejszenie mobilności (Onen i wsp., 204). Według ostatnich badań Baznera spowolnienie w chodzeniu nie jest ekstremalne – starsi ludzie są o około 20% wolniejsi przy dużym # PVM niż małym #. Wydaje nam się, że ludzie mogą być po prostu bardziej ostrożni i chodzić wolniej, gdy są bardziej podatni na upadek. (2008)

leczenie:

• Kontrola czynników ryzyka naczyniowego-zwłaszcza labilnego (zmiennego) nadciśnienia.,
• suplement pirydoksyny (witamin) (ale uważaj, ponieważ pirydoksyna może powodować neuropatię)
• leczenie zapobiegające migrenie-zwłaszcza środki „naczyniowe”, takie jak werapamil i beta-blokery
• „Kompleks poznawczo”.
• fizykoterapia-szczególnie Poradnia jesienna
• dostosowanie leków

praktycznie PVM wydaje się wiązać z poważnymi konsekwencjami. Jak raz masz je, są tam na całe życie, zapobieganie jest głównym celem leczenia.,

główne naczyniowe Czynniki ryzyka choroby istoty białej to:

• nadciśnienie tętnicze
• palenie tytoniu
• cukrzyca typu 2
• otyłość, szczególnie trzewna.

zwracamy uwagę na redukcję czynników ryzyka naczyniowego, a w szczególności na kontrolowanie zarówno statycznego (stałego), jak i labilnego (tj. szybko zmieniającego się) nadciśnienia tętniczego. Nadciśnienie” White coat ” jest rodzajem niestabilnego nadciśnienia tętniczego. Tak więc, jeśli ciśnienie krwi jest „tylko w gabinecie lekarskim”, nie oznacza to, że jesteś bezpieczny od PVM. Beta-bloker może pomóc., Intensywna kontrola ciśnienia tętniczego krwi (zdefiniowana jako „celowanie” w CIŚNIENIE TĘTNICZE < 120) była związana z mniejszym wzrostem zmian w istocie białej u 449 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wieku powyżej 50 lat (Sprint group, 2019). Według Croall et al (2018), ” intensywne obniżenie ciśnienia krwi nie zmniejszyło perfuzji mózgu w ciężkiej chorobie małych naczyń. „Naszym zdaniem intensywna kontrola ciśnienia krwi jest ogólnie dobrym pomysłem, chociaż nie dotyczy wszystkich.

ścisła kontrola cukrzycy jest prawdopodobnie pomocna. Oznacza to uzyskanie hemoglobiny A1C do normy — powiedzmy, około 6.,5 lub poniżej.

zmniejszenie spożycia kalorii do momentu, gdy BMI stanie się normalne jest rozsądne. Sprawność fizyczna jest słabo związana z lepszą substancją białą (Sexton et al, 2016).

redukcja podwyższonego cholesterolu też jest prawdopodobnie pomocna.

inne rzeczy, które możesz zrobić, bez tak wielu dowodów na to, to:

Niewielkie ilości witaminy b6 (pirydoksyny) suplementacja jest rozsądna (tj.

, robienie czegoś trudnego w wolnym czasie) wiąże się z lepszą sprawnością umysłową u osób ze zmianami w istocie białej (Sacczynski et al, 2008). Z pewnością lepiej jest, aby twój mózg był aktywny fizycznie, a prawdopodobnie lepiej również utrzymać aktywność mózgu.

nie jest jasne, czy codzienne przyjmowanie aspiryny jest przydatne lub szkodliwe u osób z PVM i naszym zdaniem decyzja powinna być podejmowana indywidualnie. Osoby z krwawieniem, prawdopodobnie nie powinny być na aspirynę. Innymi słowy, rezonans magnetyczny jest potrzebny do podjęcia tej decyzji., Beta-blokery, takie jak propranolol i pokrewne leki mogą być szczególnie odpowiednie do zapobiegania skokom ciśnienia krwi. Leki te są również kardioprotekcyjne. Innymi słowy, jeśli ktoś ma „nadciśnienie w białym płaszczu”, warto rozważyć beta-bloker. Więcej danych byłoby tu przydatnych, ponieważ jest to po prostu spekulacja.

u osób z migreną i dużym obciążeniem zmian w istocie białej zazwyczaj proponujemy schemat profilaktyczny, taki jak połączenie małej dawki aspiryny i środka zapobiegającego migrenie, takiego jak werapamil., Nie wiadomo, czy ten schemat leczenia jest skuteczny. Beta-blokery również wydaje się bardzo rozsądne dla tej sytuacji.

leczenie chorób demielinizacyjnych, takich jak stwardnienie rozsiane, może być odpowiednie, ale jest poza zakresem tego krótkiego przeglądu.

Fizykoterapia jednak nie będzie zrobić te rzeczy odejść.

chociaż ogólnie leki nie są pomocne w sytuacjach, w których padły włókna lub neurony (tj., PVM), w niektórych sporadycznych przypadkach pomocne są badania leków, takich jak leki przeciwdepresyjne lub leki przeciw parkinsonizmowi. Ponownie, leki nie będą poprawić MRI lub pozbyć się szkód już zrobione.

uważamy, że jest mało prawdopodobne, aby jakiekolwiek leczenie odniosło sukces w odwróceniu spowolnienia umysłowego związanego z PVM. Jednak, nie może być pewne miejsce do ponownego dostosowania leków, które spowalniają myślenie niezależnie – takich jak leki przeciw zawroty głowy (np meclizine lub clonazepam), i zastąpienie ich lekami, które nie upośledzają myślenia (np betahistine).,