Kevin Binder
pisanie beletrystyki dzieli dziwny dziwak z grą w szachy. W przeciwieństwie do większości przedsięwzięć, w których ludzie zwykle szybciej się poprawiają, pisanie i Szachy wydają się trwać dłużej, gdy ktoś staje się w nich lepszy.
i, na głębszym poziomie, w obu czynnościach, każdy twój ruch ma znaczące konsekwencje dla tego, jak rozgrywa się reszta historii lub gry., Tak jak jeden niewłaściwy ruch w szachach może spowodować grę zza reszty meczu, jedna źle dopasowana linia dialogu może wypaczać rozwój postaci. W obu przypadkach istnieje prawie nieskończona ilość sposobów, w jakie każdy scenariusz może się rozegrać, co sprawia, że na niezliczone sposoby może pójść źle. Tak więc, zarówno doświadczeni szachiści, jak i uznani pisarze uczą się patrzeć wiele kroków do przodu, co zazwyczaj skutkuje wolniejszym, bardziej metodycznym podejściem.
ale przyznam, że równoległość nie jest idealna., W fikcji w końcu zawsze możesz wrócić i zrewidować, moc, której nie masz w szachach (chyba, że jesteś jedną z tych osób, które używają przycisku „Cofnij” do komputera). Ale ta umiejętność tylko zwiększa złożoność związaną z pisaniem dowolnej historii i sprawia, że zadanie jest jeszcze dłuższe. Jak wielu pisarzy wie, można spędzać dni wpatrując się w ten sam utwór, majstrując linią po linii, słowo po słowie, nie wiedząc, czy poprawiasz ogólną historię.
wszystko to nasuwa pytanie: ile czasu zajmuje napisanie opowiadania? A może jak długo powinno to potrwać?, Jako pisarz fantastyki zadawałem to pytanie coraz częściej-o sobie, o moich rówieśnikach i o pisarzach, których spotykam. Skontaktowałem się z siedmioma pisarzami, którzy niedawno opublikowali w phoebe, aby dowiedzieć się, jak długo zajmuje każdemu z nich napisanie krótkiej historii. W szczególności byłem zainteresowany tym, jak długo mogą spędzić na opracowywaniu, przeglądaniu i przeróbce historii w czasie kalendarzowym, zanim poczują, że jest ona kompletna—innymi słowy, gotowa do przedłożenia., Podczas gdy ich odpowiedzi są zrozumiale zróżnicowane, ich wnikliwe odpowiedzi dają wymowny rzut oka na to, jak każdy z nich podchodzi do rzemiosła pisania historii i jak ich procesy różnią się.
ile czasu zajmuje napisanie opowiadania?
jeśli chodzi o pełnometrażowe opowiadania (ponad 1000 słów, przynajmniej według definicji phoebe), nasi niedawno opublikowani autorzy zauważyli, że ukończenie utworu może zająć im od miesiąca do wielu lat., Jocelyn Johnson—której debiutancki zbiór opowiadań i nowela, MY MONTICELLO, pochodzi od Henry ' ego Holta-wyjaśniła, że jej historie zazwyczaj trwają rok lub dłużej, aby stać się ich ostatecznymi ja, dodając:
większość moich opowiadań zaczyna się od podżegającego wydarzenia, czegoś, czego doświadczyłem osobiście lub słyszałem o nim od przyjaciół lub w wiadomościach. Historia zaczyna się kształtować w mojej wyobraźni, więc zwykle mogę napisać pełny szkic w ciągu kilku dni lub tygodni., Następnie może potrwać jeszcze kilka tygodni lub miesięcy, z dużymi przerwami między aktywnym pisaniem, aby zbudować architekturę historii.
Alyssa Quinn, której chapbook, Dante ' s Cartography, został opublikowany przez The Cupboard Pamphlet jesienią 2019 roku, opisała, jak różny może być jej proces dla każdej nowej historii, mówiąc:
dla mnie niektóre historie wychodzą mniej lub bardziej w jednym posiedzeniu, podczas gdy inne potrzebują lat, aby stać się ich ostatecznymi ja… piękno i wyzwanie pisania polega na tym, że każdy utwór jest wyjątkowy; nie można do niego podejść za pomocą narzędzi, których używasz.użyty ostatnio., Zamiast tego musisz być w pełni dopasowany do specyficznych potrzeb, wyzwań i przystępnych cen każdej nowej historii.
tymczasem Diana Hurlburt, której praca została przedstawiona w Rumpus and the toast wraz z phoebe, zauważyła, że czas potrzebny na opowiadanie może zależeć od jego gatunku, celu i zamierzonej publiczności, zadając następujące pytania:
czy pisarz ma lub pragnie partnera krytycznego? Czy dana historia wymaga innego czytelnika (np. twój zwykły partner czyta litfica, a ty przechodzisz do horroru)?, Czy pisarz przeprowadził badania nad tym, czego czasopisma mogą szukać w historii o tym temacie / długości / gatunku? Czy historia wyszła ni stąd ni zowąd, czy pisarz widział intrygujące wezwanie do składania wniosków? Wszystkie te rzeczy mogą mieć wpływ na to, jak długo pisarz pozostaje z krótkim utworem.
jak długo trwa pisanie Flash Fiction?
rozumiejąc, że flash fiction może przedstawić pisarza z zupełnie innym zestawem ograniczeń i wyzwań, chciałem również usłyszeć myśli pisarzy na temat tego gatunku., W szczególności, byłem zainteresowany, aby zobaczyć, jak ich podejścia do formy skondensowanej może porównać z tymi wymienionymi powyżej.
ogólnie rzecz biorąc, Wywiad pisarze zauważyli, że flash ma tendencję do szybszego poruszania się dla nich, a ograniczenia gatunku pozwalają im rozwinąć szybsze poczucie „publikowalności” utworu, że tak powiem. Na przykład Kevin Sterne, którego kolekcja All Must Go pochodzi z House of Vlad, zauważył znaczenie rozmachu, gdy opisał swój proces za pomocą flash fiction:
staram się wydobyć ze mnie historię tak szybko, jak pozwala życie., Zazwyczaj z kawałkiem Flasha, to jakiś tydzień. Jeszcze dłużej, a kawałek straci parę. Lubię go wypróbować na otwartym mikrofonie, wywrzeć prawdziwą presję na siebie i historię. To również pomaga w edycji. Stamtąd zazwyczaj wiem, czy jest gotowy, potrzebuje więcej pracy/czasu, czy powinien zostać zapomniany.,
Erica Plouffe Lazure, której flash fiction chapbook—Sugar Mountain: Stories—jest dostępny Z Ad Hoc Press, również poruszyła unikalne cechy flash fiction i jak to napędza jej proces pisania, mówiąc:
są chwile, kiedy piszę historię flash w ciągu godziny lub więcej, i mam wrażenie, że jest „na miejscu” w szkicu lub dwóch. Zawsze wysyłam szkic historii do jednego lub dwóch zaufanych czytelników w celu uzyskania opinii, a następnie zaczynam szukać czasopism, czasami nawet tego samego dnia., Skompresowany format flash fiction daje mi trochę większą kontrolę nad zakresem historii i mogę czuć się pewniej, czy jest to w zasięgu bycia publikowanym utworem.
Dla Vandany Khanny—laureatki m.in. Crab Orchard Review First Book Prize, Miller Williams Arkansas Poetry Prize i Konkursu Diode Editions Chapbook—Proces jest podobny. Opisując jej proces, a zwłaszcza ten, który śledziła w swojej historii „Bhuka”, którą opublikowała w numerze 49 phoebe.,1, powiedziała:
z flash fiction, ograniczenia przestrzeni, jak w poezji, dodać dodatkową warstwę napięcia, które pomaga popchnąć mnie do podejmowania decyzji, do zbadania każdego słowa i frazy dla optymalnego efektu… dla „Bhuka”, myślę, że pracowałem nad nim około miesiąca lub tak i w przeciwieństwie do innych utworów, nad którymi pracowałem, nie pokazałem go nikomu.
tak więc, podczas gdy pisarze, z którymi rozmawialiśmy, czasami spędzali rok lub więcej nad dłuższymi historiami, flash fiction zajmowało znacznie mniej czasu-od jednego dnia do miesiąca., Od tego momentu, oczywiście, zależało to od konkretnego stylu i procesu pisarza, wraz z potrzebami tej konkretnej historii.
Spędzanie Czasu z dala od historii
Dzięki tej dyskusji, jednym z tematów, który się pojawiał, była potrzeba odkładania historii na bok. Wielu autorów, zarówno dłuższych opowiadań, jak i flash fiction, zauważyło, że poświęcenie czasu pracy fikcyjnej było pomocne w wielu punktach podczas procesu pisania.,
Hurlburt, na przykład, wyjaśniła, że po napisaniu artykułu, napisaniu go na warsztacie, a następnie wprowadzeniu poprawek dla „jasności i precyzji”, zazwyczaj „spała nad nim przez tydzień lub dłużej, nadając mu kolejne wyostrzenie świeżymi oczami, a następnie zajrzyj do możliwych miejsc, aby je przesłać.,”
Shelley Wood—której debiutancka powieść, The Quintland Sisters, znalazła się w pierwszej dziesiątce Kanadyjskich bestsellerów w 2019 roku—wspomniała również o potrzebie odejścia od utworu w podobnym punkcie procesu, mówiąc:
po otrzymaniu opinii, Zwykle odkładam historię na bok, a następnie wracam do niej świeższymi oczami, I myślę, że w tym momencie naprawdę dobrze jest doskonalić to poczucie, z jakimi opiniami się zgadzacie.chcesz zaimplementować, a to, w co wierzysz, musi zostać.,
i warto zauważyć, że danie historii trochę oddechu, lub czasu na przeszukiwanie, może być równie korzystne na początku i końcu procesu pisania. Na przykład, Khanna wspomniała, że historia „Bhuka” była w jej umyśle na długo przed napisaniem jej słowa, mówiąc:
zanim usiadłem, aby napisać historię, myślałem o tych postaciach i tych scenach przez lata…były one w głębi mojego umysłu, czekając na ich moment, aby przemówić. Ciągle myślałem o tej historii-podczas gdy gotowałem obiad i robiłem naczynia, kiedy poszedłem na spacer., Trzymałem tę historię żywą w mojej głowie, żyjąc z nią, oddychając z nią, dopóki nie powiedział mi, że jest gotowa.
a jeśli chodzi o historię Plouffe Lazure ' a, „The Duck Walk”, to tym razem na końcu. Wyjaśniła, że powrót do historii po odłożeniu jej na jakiś czas pozwolił jej ją opublikować:
„The Duck Walk” został napisany jakiś czas temu (prawie 10 lat!), i z jakiegoś powodu, po kilku pierwszych szkicach, nie widziałem go jako „kompletnego” lub nawet nadającego się do publikacji., Tej zimy natknąłem się na historię (ostatnio przeglądałem i przeglądałem starsze, niepublikowane historie jako ścieżkę do generowania nowego materiału), i dałem ją przejść i na kaprys wysłał ją do phoebe.
przede wszystkim pisarze Ci zdawali się zgadzać, że ten czas był konieczną częścią procesu—gdziekolwiek by nie spadł—aby uniknąć nadmiernego przemyślenia dzieła lub zbytniego zaangażowania w historię, aby dokonać korzystnych zmian. Ostatecznie przerwy te są głównym powodem, dla którego trwa tak długo, jak to robi, aby wyprodukować dzieło fikcji.,
podsumowanie-biorąc czas, którego Ty (i historia) potrzebujesz
Ogólnie rzecz biorąc, powyższa Rada nie da ci wiarygodnej formuły, jak długo dany kawałek fikcji zajmie, aby stać się „publikowany”, ponieważ taka formuła nie istnieje. Zamiast tego, konsensus jest to, że każda historia powinna podążać za własnym procesem i rytmem; to, co działa na jedną historię, aby osiągnąć „zakończenie”, prawdopodobnie nie zadziała na inną.
a aby dowiedzieć się, jak może wyglądać „zakończenie”, zajrzyj do drugiej części tej serii, w której ci sami autorzy odpowiadają na pytanie: Skąd wiesz, kiedy historia jest skończona?,
w międzyczasie chcielibyśmy usłyszeć twoje myśli. Jak długo zazwyczaj spędzasz na opowiadaniu lub kawałku fikcji flash? Daj nam znać na Twitterze lub Facebook, jak wygląda twój proces!