nigdy nie mówiono otwarcie o seksie. Nie dlatego, że dorastałam myśląc, że to haniebne lub złe, ale dlatego, że nigdy nie był to temat, który pojawił się u moich rodziców, ani nawet mojej starszej siostry. Jestem również z natury bardzo prywatną osobą, a seks zawsze był najbardziej prywatną rzeczą w życiu człowieka., Co może wyjaśniać, dlaczego, kiedy zacząłem uprawiać seks regularnie po raz pierwszy w życiu, tak naprawdę nie badałem, co się działo, a raczej nie działo.
przez to mam na myśli Orgazmy. We wczesnych latach studiów spotykałam się z facetem, na którym naprawdę mi zależało, ale nie pociągało mnie to. Kiedy spaliśmy ze sobą, seks był w porządku, ale nie mieliśmy najbardziej niesamowitej fizycznej więzi—nigdy nie czułem, że go potrzebuję w ten sposób. Częścią problemu mógł być mój popęd seksualny, być może efekt uboczny niedoczynności tarczycy, antykoncepcji, albo wiesz, brak przyciągania.,
niezależnie od tego, przez cały nasz sześcioletni związek, nigdy nie byłem w stanie osiągnąć orgazmu. Nie nienawidziłem seksu…ale czułem się bardziej jak praca, niż cokolwiek innego, coś, co musiałem zrobić, aby utrzymać nasz związek przy życiu. Z tego powodu nie byłem zainteresowany masturbacją. Nie czułam, że czegoś mi brakuje, a za każdym razem, gdy próbowałam, nawet z wibratorem, który kupił mi mój ówczesny chłopak, nie zrobiło to dla mnie zbyt wiele. Jeśli już, to byłem wyłączony przez ten pomysł, ponieważ stał się tak daremnym, frustrującym zadaniem.,
przewiń do przodu do dwóch lat temu, kiedy poznałam mojego obecnego chłopaka. Zaczynaliśmy jako przyjaciele, ale kiedy zerwaliśmy z moim byłym, okazało się, że to fizyczne…szybko. Otworzył mi oczy na to, jaki seks może i powinien być. Od razu wiedział, co robi (Nie wiem, czy to dobrze, czy źle, ha!), a połączenie było tak silne, że dosłownie nie mogliśmy oderwać od siebie rąk. Zawsze go pragnęłam—i nadal to robię—w sposób, którego nigdy wcześniej nie doświadczyłam.,
mimo tego, że seks z nim był tak intensywny i namiętny, za każdym razem, gdy kończyliśmy, wewnętrznie kwestionowałam swoją przyjemność: czy mam orgazm? Były chwile, kiedy to, co robił, było tak dobre, że myślałem, że może tak było. Więc często zmuszał się do udawania, nie chcąc zranić jego uczucia, i zastanawiając się, czy może moje orgazmy były po prostu bardziej subtelne lub stonowane niż wszyscy inni. ale w głębi duszy, z wszystkiego, co słyszałem i czytałem, wiedziałem, że na pewno wiem, Jeśli mam jeden.
oczywiście, będąc osobą prywatną, zachowałam to wszystko dla siebie. Oznacza to, że aż do około roku później, kiedy odkryłem, że mówię o seksie z dwoma moimi najbliższymi (i bardzo otwartymi) przyjaciółmi. Kiedy podzieliłem się moim sekretem-że po siedmiu latach dość regularnego seksu, nie byłem pewien, czy kiedykolwiek doświadczyłem orgazmu-zachęcili mnie, aby znowu zdobyć Wibrator., Powiedziałam mojemu chłopakowi, że chcę kupić jeden, aby wypróbować razem, coś nowego, aby dodać do naszej zabawy w sypialni. Nie miał nic przeciwko, jak się spodziewałem, ale nie chciałem, żeby zdał sobie sprawę, że nie mam pojęcia, co z tym zrobić. Więc bawiłem się nim sam kilka razy, zanim położyłem go do łóżka—i wtedy to się stało.
mając 27 lat miałam swój pierwszy orgazm., To było tak oczywiste, kiedy to się stało—uczucie przebiegało przez całe moje ciało i czułem się jak niekontrolowana, euforyczna eksplozja. W tym momencie od razu wiedziałem, czego mi brakowało. To było dziwne uczucie. Prawie czułem się brudny, jakbym nagle przekroczył terytorium, które do tej pory było niedostępne.
największym problemem było wymyślenie, jak powiedzieć mojemu chłopakowi. Mówienie mu oznaczało przyznanie się do tego, że udawałem to przez dość długi czas i wiedziałem, że weźmie to przynajmniej trochę osobiście (bo, Cześć, ludzie)., Ale też bardzo chciałam się przyznać, ponieważ chciałam, żebyśmy razem doświadczyli tej nowej granicy.
po kilku tygodniach duszenia się o tym, jak poruszyć temat, w końcu rozlał się pewnej nocy podczas niezobowiązującej rozmowy po stosunku. Był wrażliwy, wyrozumiały i bardzo miły, ale przez jakiś czas było inaczej. Nie uprawialiśmy seksu aż tak często, a kiedy to robiliśmy, wszystko się zaczęło…wyłącz. Nienawidziłam tego uczucia, jakbym zrobiła coś złego. Myślę, że to nie był sam orgazm, ale fakt, że nie jestem w stanie zmusić mnie do przyjścia, zniszczył jego pewność siebie., Wyjaśniłam mu, że nadal bardzo lubię uprawiać z nim seks, ale w tym momencie wiedziałam, że potrzebujemy czasu, by wyjść z własnych umysłów, żeby wszystko wróciło do normy.
kilka nieco niezręcznych, ale niezbędnych rozmów później, daliśmy wibratorowi zastrzyk razem. Nie miałem orgazmu za pierwszym razem, ponieważ wciąż zastanawialiśmy się, co działa najlepiej, ale zrobiłem to następnym razem. Nie używamy wibratora zbyt często-żadne z nas nie chce na nim polegać—ale robimy to od czasu do czasu., Tak czy inaczej, nasze życie seksualne wróciło do tego, jak było przed orgazmem i jestem ponad ulgą. Więź emocjonalna, którą z nim mam, ma dla mnie o wiele większe znaczenie.
nadal używam wibratora sam czasami i nauczyłem się wiele o tym, co jest dla mnie najlepsze. Mogę orgazm znacznie szybciej i intensywniej niż wcześniej, co pomaga, gdy jestem w łóżku z moim chłopakiem, zbyt. Nadal pracujemy nad moim osiągnięciem orgazmu podczas seksu bez wibratora, ale jestem pewien, że się uda.
w końcu wiedząc, jak niesamowity jest orgazm, żałuję, że nie pracowałem nad jego doświadczaniem wcześniej w życiu., Ale jestem tak wdzięczny, że mój związek skłonił mnie do bardziej w kontakcie z moim własnym ciałem i potrzebami seksualnymi. Seks i orgazmy są niesamowite i intymne i w ogóle, ale nie ma to jak bycie z osobą, która wyrwie cię z twojej prywatnej skorupy…i otwiera twój świat w zupełnie nowy sposób.