ujemny ładunek (nadmiar elektronów) gromadzi się u podstawy chmury, tworząc silne pole elektryczne w stosunku do ziemi (masywny dodatni zbiornik, który może przyjąć nadmiar elektronów). Powoduje to, że elektrony zaczynają poruszać się w dół od chmury przez powietrze, które jest dobrym izolatorem. Elektrony muszą walczyć, aby przedostać się przez powietrze, zwykle w postrzępionej linii z kilkoma liderami. Powoduje to również, że ładunki dodatnie idą w kierunku chmury z ziemi. Ładunki dodatnie poruszają się wolniej, ponieważ są tysiące razy masywniejsze., Wielu przywódców podchodzi z ziemi, z wielu punktów. Proces ten trwa, dopóki dodatni lider nie uderzy ujemnego lidera, zazwyczaj znacznie bliżej ziemi niż chmury. W tym momencie elektrony znajdujące się na dole lidera opadają na ziemię, a następnie elektrony ułożone w ujemnym przewodzie, jak samochody w korku. Chociaż elektrony idą z chmury do ziemi, widoczny błysk zaczyna się na dnie pioruna i przemieszcza się w górę, gdy elektron” blokada ” zostaje rozwiązany., Nazywa się to udarem powrotnym i jest to najbardziej świecąca i zauważalna część wyładowań atmosferycznych. Teraz możesz zobaczyć, dlaczego nie zawsze jest to najwyższy punkt na ziemi, który zostaje uderzony. Może jego pozytywny przywódca nie zrobił tyle postępu, co pozytywny przywódca z pobliskiego krótszego obiektu.
na poniższym obrazku można zobaczyć wiele „nieudanych przywódców”, które były fałszywymi startami dla ujemnych ładunków w drodze w dół., Zauważ, że w pobliżu Ziemi było kilka negatywnych liderów; jeden z nich dopasował się do pozytywnego lidera i stał się głównym piorunem (skok powrotny), pozostawiając kilka mniejszych nieudanych. Widzisz nieudane negatywne liderów, ponieważ elektrony nadal wszystkie ścieżki w dół w uprzednio zjonizowanym kanale. Nie widzisz nieudanych pozytywnych przywódców, ponieważ nie są one połączone z żadnymi elektronami z chmur.