Table I.
| Medical Treatment | Physical Modalities |
| Topical corticosteroids | Phototherapy (PUVA) |
| Tacrolimus 0.1% ointment | |
| Pimecrolimus 1% cream | |
| Topical tretinoin |
PUVA, psoralens plus ultraviolet A.,
optymalne podejście terapeutyczne w tej chorobie
miejscowe kortykosteroidy są zwykle uważane za leczenie pierwszego rzutu PA. Biorąc pod uwagę, że najczęstszą lokalizacją jest na twarzy dzieci, w takich przypadkach należy stosować tylko steroidy o niskiej potencji, takie jak hydrokortyzon 2,5% (krem, maść lub balsam dwa razy dziennie) lub desonid (0,05% krem, maść lub balsam dwa razy dziennie). U pacjentów z zajęciem okrojenia można rozważyć stosowanie steroidów o wyższej sile działania.
immunomodulatory, takie jak takrolimus (0, 03% u dzieci w wieku poniżej 15 lat lub 0.,1% u osób w wieku powyżej 15 lat, dwa razy na dobę) lub pimekrolimus 1% w kremie były zgłaszane jako skuteczne, podobnie jak miejscowa tretinoina, chociaż w niektórych przypadkach może to być zbyt drażniące.
Fototerapia z psoralens plus ultravolet a (PUVA) może być korzystna w rozległych przypadkach.
leczenie pacjentów
łupież łupież ma zwykle przebieg przewlekły i nawracający, z miesiącami do lat przed samoistnym ustąpieniem objawów. Odpowiedź na leczenie jest zmienna i może potrwać od tygodni do miesięcy, aby zauważalna poprawa w przypadku każdej z metod leczenia., Pacjent powinien umówić się na wizytę kontrolną w ciągu 2-3 miesięcy w celu oceny skuteczności leczenia. Jeśli nie zauważono poprawy, należy rozważyć zmianę terapii. Terapia podtrzymująca składa się głównie z emolientów i filtrów przeciwsłonecznych.
nietypowe scenariusze kliniczne do rozważenia w zarządzaniu pacjentem
w przypadku nietypowych prezentacji należy rozważyć inne podmioty, które mogą powodować hipopigmentację (patrz diagnostyka różnicowa powyżej), ze szczególnym naciskiem na wykluczenie sarkoidozy lub chłoniaka skórnego z komórek T (grzybica fungoides).
jakie są dowody?,
DiLernia, V, Ricci, C. „atopowa i idiopatyczna rozległa pityriasis alba”. Pediatra Dematol. o. 24. 2007. 578-9 (Opis prezentacji EPA u pacjentów z predyspozycją atopową i bez niej.)
Fujita, W, McCormick, C, Parneix-Spake, A. „Badanie rozpoznawcze mające na celu ocenę skuteczności pimekrolimusu w kremie 1% w leczeniu łupieżu pstrego”. Int J Dermatol. o. 46. 2007. S. 700-5. (Randomizowane badanie potwierdzające korzyści terapeutyczne pimekrolimusu dla PA.)
Sarifakioglu, E. „Extensive pityriasis alba in a nonatopic child”. Pediatra Dermatol. o. 24., 2007. 199-200 (Raport przypadku EPA u dziecka bez historii lub wyników atopii.)
DiLernia, V, Ricci, C. „postępująca i rozległa hipomelanoza i rozległa pityriasis alba: ta sama choroba, różne nazwy”. J Eur Acad Dermatol Venereol. o. 19. 2005. S. 370-2. (Omówienie podobieństw i różnic między EPA a postępującą hipomelanozą plamki żółtej.)