raport przypadku
Pani L, 53-letnia Filipińska kobieta, została przyjęta do oddziału psychiatrycznego, kiedy jej rodzina zadzwoniła na 911, ponieważ pacjentka narzekała, że nie żyje, pachniała gnijącym ciałem i chciała zostać zabrana do kostnicy, aby mogła być z martwymi ludźmi. Po przesłuchaniu w szpitalu pacjentka wyraziła obawę, że „ratownicy medyczni” próbują spalić dom, w którym mieszkała z kuzynem i bratem. Przyznała się również do beznadziejności, niskiego poziomu energii, zmniejszenia apetytu i senności.
ms., L poinformował, że była na leki przeciwdepresyjne, podczas gdy na Filipinach (gdzie mieszkał przez ostatnie 18 lat, przeniósł się do USA zaledwie miesiąc temu), ale nie mógł przypomnieć sobie nazwę lub dawkowanie leku.
po wykluczeniu przyczyn organicznych rozpoczęto leczenie kwetiapiną i bupropionem SR. Pacjent początkowo niechętnie przyjmował leki lub jadł. Następnie rozwinęła się nierównowaga elektrolitowa (hipokaliemia i hiponatremia), która wymagała dożylnego uzupełniania elektrolitów., Pacjentka była również izolowana, spędzając większość dnia w łóżku i zaniedbując higienę osobistą i pielęgnację.
dzięki wsparciu rodziny zapadła decyzja o skierowaniu pacjenta do sądu na leczenie ponad sprzeciw. Następnie podawano bupropion SR i olanzapinę (domięśniowo, jeśli pacjentka odmówiła podania doustnego). Kilka dni później pacjent miał wątpliwy Epizod synkopowy i napadowy, co wymagało przeniesienia na oddział Medyczny.,
Po trzech dniach wróciła do psychiatrii, gdzie jej schemat leczenia obejmował olanzapinę, escitalopram (z powodu wątpliwego napadu na bupropion) i lorazepam (w celu pobudzenia).
MS.L wykazywał poprawę objawów w ciągu jednego miesiąca po podaniu olanzapiny w dawce 25 mg na dobę, escitalopramu w dawce 20 mg na dobę i lorazepamu w dawce 2 mg na dobę. Podczas wypisu zaprzeczyła nihilistycznym lub paranoidalnym urojeniom i halucynacjom oraz wyrażała nadzieję na swoją przyszłość i chęć udziału w psychiatrycznej opiece kontrolnej.